فرارو- سلسلۀ جوسئون (joseon) آخرین سلسلۀ پادشاهی در کشور کره بود که به مدت پانصد سال از قرن چهاردهم تا قرن نوزدهم میلادی بر این کشور حکومت کرد. در اواخر قرن نوزدهم و سال ۱۸۹۷ آخرین پادشاه این سلسله یعنی شاه گوجونگ (Gojong) به منظور ایجاد وحدت و یکپارچگی بیشتر و به عنوان نمادی از تغییرات اساسی، نام پادشاهی کره را به امپراطوری کره تغییر داد و خودش اولین امپراطور کره لقب گرفت. این دوره که در تاریخ کره به عنوان «دوران امپراطوری» شناخته میشود تنها ۱۳ سال طول کشید و در سال ۱۹۱۰ با اشغال کره توسط ژاپن خاتمه یافت. دوران سلطۀ ژاپنیها سی و پنج سال ادامه یافت و نهایتا در سال ۱۹۴۵ با شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم و تشکیل جمهوری کره به پایان رسید.
به گزارش فرارو؛ تصاویری که در اینجا خواهیم دید مربوط به دوران امپراطوری و اوایل دوران اشغال هستند و حدودا بین ۱۰۰ تا ۱۳۰ سال قدمت دارند. بیشتر این عکسها متعلق به مجموعۀ عکسهای فرانک کارپنتر و دخترش فرانسیس کارپنتر است. فرانک یک روزنامهنگار و جهانگرد آمریکایی بود که به سراسر نقاط دنیا سفر کرد و تجربیات و یافتههای این سفرها را در قالب کتابهای متعددی (از جمله سفرنامهها و آثار جغرافیایی) به رشتۀ تحریر درآورد. او در اغلب سفرهایش عکسهایی تهیه میکرد تا بتواند از آنها در آثار خود و در شرح و توضیح آنچه در سفرهایش دیده بود استفاده کند.
۱. پسربچۀ کرهای با کلاهی از جنس موی اسب که نشانهای از ازدواج قریبالوقوع اوست. (سن ازدواج در کره در دوران جوسئون و دوران امپراطوری معمولا ۱۴ یا پانزده سالگی بود، اما در شرایط خاصی حتی کودکان ۱۲ ساله نیز ممکن بود این مسئولیت را بپذیرند).
۲. گیسانگهای نوجوان. (گیسانگ معادل کرهای اصطلاح ژاپنی «گیشا» است. گیشاها تعلیماتشان را از سنین شش هفت سالگی آغاز میکردند. احتمالا دختران خردسالی که در این تصویر میبینیم هنوز مراحل آموزشی خود را میگذراندهاند).
۳. راهب بودایی. (آیین بودایی تاریخچهای بسیار طولانی در کره دارد. اما سلسلۀ جوسئون با این آیین مخالف بود و به مدت پانصد سال آن را سرکوب میکرد. به همین خاطر در ابتدای قرن بیستم این آیین رواج بسیار اندکی در کره داشت. در همین دوران پای مبلغان مسیحی اروپایی هم به کره باز شد و مسیحیت کم کم جای خود را در این کشور باز کرد. در حال حاضر حدود ۱۵ درصد از مردم کره معتقد به آیین بودایی و بیشتر از ۲۵ درصد هم مسیحی هستند).
۴. راهبۀ فرانسوی و کودکان مسیحی کرهای. (مسیحیت در ابتدای ورودش به کره با سرکوب سلسلۀ جوسئون مواجه شد، اما در قرن بیستم به تدریج رشد کرد و به بزرگترین دین در کره از حیث تعداد پیروان تبدیل شد).
۵. بازار شهر اینچئون. (شهر اینچئون در سال ۱۸۸۳ تنها ۴۷۰۰ نفر جمعیت داشت، اما بعد از حدود ۱۴۰ سال، این شهر اکنون با ۳ میلیون نفر جمعیت، سومین شهر بزرگ کره بعد از سئول و بوسان است. رونق این شهر از زمانی آغاز شد که به عنوان یک بندر بینالمللی، به دروازۀ اصلی تجارت کره با جهان تبدیل شد).
۶. کارگاه چوببری در اینچئون.
۷. بانوی ثروتمند کرهای در محمل، به همراه دو حملکننده و یک ندیمه که با بادبزن در کنار محمل ایستاده.
۸. تصویری از یک خانوادۀ ثروتمند کرهای.
۹. فروشندۀ مواد غذایی در حال استعمال چپق در مغازهاش در شهر سئول.
۱۰. یک ژنرال ارتش با لباسهای نظامی سوار بر یک وسیلۀ نقلیۀ یک چرخه به همراه خدمتکارانی که او را حرکت میدهند.
۱۱. زنان کرهای که برای شستن لباس در کنار رودخانه جمع شدهاند.
۱۲. زنان کرهای در حال صاف کردن لباسها با ابزارهای مخصوص چوبی.
۱۳. کشاورزان کرهای در حال انتقال محصولاتشان به بازار سئول از طریق جادۀ کوهستانی.
۱۴. مادر و دختر کرهای با لباس سنتی «هانبوک».
۱۵. مراسم دفع ارواح پلید از یک پیرمرد بیمار.
۱۶. زوج کرهای در حال انجام بازی «گو». (این بازی که به عنوان «شطرنج چینی» هم معروف است، بیش از ۲۵۰۰ سال پیش در چین ابداع شد).
۱۷. فروشندۀ دورهگرد ظرفهای سفالی.
۱۸. کاروانی از کشاورزان کرهای در خیابانهای سئول.
۱۹. روستاییان کرهای در حال نیایش در برابر «جانگسئونگ»ها یا توتمهای نگهبان روستا. (توتمپرستی بخشی از آیین سنتی و شمنیزم کرهای بود. جانگسئونگها معمولا در ورودیهای هر روستا نصب میشدند تا مانع از ورود شیاطین شوند).
۲۰. اشرافزادۀ کرهای سوار بر کالسکۀ چینی.
۲۱. دو مرد کرهای با لباسهای غربی و اسلحه در کنار توتمهای اطراف جاده.
۲۲. بازار کفش در خیابانهای سئول.