بی ثباتی اقتصاد در کنار اعمال محدودیتهای روزافزون بر آزادیهای فردی موجب شده است تا شمار فزایندهای از مردم چین به فکر خروج از کشور و مهاجرت به کشورهای دیگر باشند؛ حتی اگر برای عملی کردن این ایده مجبور باشند سفر پرمخاطره و جان فرسایی را در آمریکای لاتین آغاز کنند.
به گزارش دنیای اقتصاد، از سال ۲۰۱۲، شمار اتباع چینی متقاضی دریافت پناهندگی از آمریکا به شکل فزایندهای افزایش یافته و در مجموع به بیش از ۸۵۰ هزار نفر رسیده است.
تنها از ماه اکتبر گذشته، حدود ۱۰ هزار نفر از اتباع چین که درحال عبور غیرقانونی از مرز مکزیک و ورود به آمریکا بودند دستگیر شدهاند که بالاترین رقم ثبتشده تاکنون محسوب میشود. در واقع مهاجران چینی به سریعترین گروه مهاجری تبدیل شدهاند که در ۶ ماه گذشته به مرز جنوبی ایالاتمتحده رسیده اند.
این مهاجران مسیری طولانی شامل هشتکشور آمریکای لاتین را برای رسیدن به مرز جنوبی ایالاتمتحده طی میکنند و در طول سفر خود با مخاطرات دائمی مانند سرقت، تجاوز و حتی مرگ دست وپنجه نرم میکنند. عبور از این مسیر برای آن دسته از مهاجران چینی که به تنهایی و بدون داشتن راهنما اقدام میکنند حدود ۵ تا ۷ هزار دلار هزینه دارد.
دسته دیگری هم هستند که رقمهای بالاتر و تا ۳۵ هزار دلار را به قاچاقچیان انسان میپردازند تا آنها را به خاک آمریکا برسانند.
توانایی پرداخت چنین ارقام بالایی نشان میدهد که اگرچه بخشی از این مهاجران از طبقه کارگر هستند؛ اما بسیاری دیگر جزو طبقه متوسط چین به شمار میروند.
در میان بازداشت شدگان در مرز، افراد با مشاغل و پیشینه متفاوت از جمله مالکان کسبوکارهای خرد، معلم و مدرس و دانشجو به چشم میخورد.
کندی رشد اقتصادی چین که با گذشت سهسال از اجرای محدودیتهای سخت گیرانه برای کنترل کرونا تقریبا تشدید شده، افراد بسیاری را واداشته است تا برای یافتن فرصتهای شغلی بهتر به کشور دیگری مهاجرت کنند. نرخ بیکاری جوانان در شهرها اخیرا به بالاترین سطح خود یعنی ۲۰.۴درصد رسیده است که چهار برابر بیشتر از نرخ بیکاری کشور است و فرصتهای شغلی محدودی را در اختیار فارغ التحصیلان دانشگاه قرار میدهد. از طرف دیگر صاحبان کسبوکارهای کوچک نیز از سیاستهای سخت گیرانه دولت در دوران کرونا و به دنبال آن کاهش تقاضای مصرفکننده، متحمل آسیبهای جدی شده اند. بهعلاوه کاهش آزادیهای اجتماعی و مذهبی از دیگر عوامل اصلی مهاجرت است.
افزایش سریع مهاجرتهای غیرقانونی از دومین اقتصاد بزرگ جهان با تصویر مطلوبی که پکن میخواهد به دنیا نشان دهد در تضاد است. در داخل کشور، مفهوم «رویای چینی» شهروندان را تشویق میکند تا آرزوهای شخصی خود را در کنار رفاه جمعی و جوان سازی ملی دنبال کنند. بااین حال، پس از تحمل اقدامات سخت گیرانه دولت و قرنطینه جمعی به مدت سهسال، درصد قابل توجهی از مردم کشور از این چشم انداز که بار زیادی روی اقتصاد کشور و سلامت روان مردم تحمیل کرد ناخرسند هستند.