۳۰ تا ۵۰ درصد از کل جمعیت ایران درگیر فقر مطلق هستند. اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم کمتر از سه دهک جمعیتی در ایران دچار فقر مطلق نیستند. این آمار افرادی است که دچار فقر مطلق هستند. اما شکل دیگر فقر در ایران فقر زمانی است که بیش از نیمی از افراد جامعه را درگیر خود کرده است.
در اواخر قرن ۱۹ و ۲۰، خانمها ترجیح میدادند که موهایشان را در پشت سر خود جمع کنند، اما چتریهایشان را با انبر فر میکردند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام:
حسین راغفر، اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا در واکنش به سخنان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درخصوص محرومیت یکچهارم مردم ایران از امکانات اولیه زندگی گفت: فقر و مصیبتهای مردم بسیار پیچیدهتر و عمیقتر از آن است که کسی بتواند این مصیبتها را درک کند. اوضاع به مراتب بدتر و وخیمتر از آمار و ارقامی است که ارایه میشود.
دهه 90 با تورمهای بسیار بالا، رشد اقتصادی پایین همراه بوده؛ بهنحویکه شاخص قیمت در این دهه بیش از 676درصد رشد داشته (اسفند 1399 نسبت به فروردین 1390) و در حدود 34درصد از درآمد سرانه ایرانیان از دست رفته است. وضعیت تاسفبار اقتصاد کلان در این دهه (بهجز سه سال 1396-1394 برجام و پسابرجام) گسترش فقر را در پی داشت و در مجموع در این دهه بیش از 11میلیون به جعیت زیر خط فقر افزوده شد.
با تبدیل شدن فقر ۴۰ درصدی سفرها به ابرفقر ۷۰ درصدی در حوزه بازار گردشگری، دولت در بازار گردشگری مردود شد که این امر منجر به مهاجرت تفریح از زندگی ایرانیها شده است.