یک جامعه شناس، نوشت: همه آنها که از باخت تیم ملی شادند، برانداز و سایبری و فاندبگیر نیستند. بخشی از آنها، همین مردم ایران هستند.
تقی آزاد ارمکی در گفتگو با فرارو تحلیل کرد:
بخشی از ناآرامی اجتماعی ما، ریشه در همین قراضگیها دارد. مدیرت ناکارامد از دید من مدیریت قراضه و بدقواره است که نمیتواند امور را به درستی تنظیم کند. در تعریف دولت مدرن به توانایی توازن و تنظیم بهنجار رابطه بین نهادها و سازمانهای اجتماعی اشاره میشود. وقتی این کار به درستی انجام نمیشود، تبعاتی هم خواهیم دید.
سیدجواد میری در گفتگو با فرارو تحلیل کرد
سه نکته درباره «مصرف بالای لوازم آرایشی» در ایران می توان ذکر کرد. یکی از این نکات به روایت سید جواد میری این است که «روایت رسمی، تلاش دارد زن برتر یا انسان برتر را در جنسیت مردانه یا زنانه با یک الگووارهای در صدا و سیما، برنامههای دولتی و رسمی نشان دهد که آن الگوها بین جوانان و نوجوانان (اعم از زنان، مردان، دختران و پسران) چندان مقبولیتی ندارند. درواقع، چون افراد میخواهند تمایز خود را از روایت رسمی نشان دهند، روی بدن خود یا پوشش و گفتار و رفتار خود تغییراتی ایجاد میکنند. «بدنمند شدن سوژه ها» فضایی را ایجاد میکند که افراد بتوانند اراده خود را به نوعی اعمال و محقق کنند.»
یک استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران، گفت: در زیست اجتماعی طبیعی هم، شادی و غم توامان و درهماند و اشکال گوناگون هم دارند. ما نمیتوانیم فقط غمهای یک جامعه را نشان دهیم و شادی را در سایۀ غم توضیح دهیم؛ و یا برعکس. اینها درهم و برهماند.
گفتگو با همایون کاتوزیان دربارهی کتاب «تاریخ چیست؟»
همایون کاتوزیان را بیش از هر چیز با کتاب «ایران، جامعه کوتاهمدت» میشناسند. در این کتاب است که تعبیر «جامعه کلنگی» سر زبانها میافتد و موافقان و منتقدان جدی پیدا میکند. نباید نادیده انگاشت اقبال یک کتاب به عوامل گوناگونی بستگی دارد که شاید یکی از مهمترین این عوامل زمان انتشار اثر است.
ایمان واقفی، جامعهشناس شهری گفت: در ایران ما با وضعیتی مواجهیم که دولت خود را در جایگاه قیم قرار داده. دولت برای افراد (شهروندان) تحت قیمومَتاش تصمیم میگیرد. دولت تبدیل به سیاستگذار فرهنگی شده و بلافاصله هم در جایگاه تصمیمگیرنده قرار گرفته است. تا زمانی که دولت و با مصوباتش، چگونه زیستن را به مردم ابلاغ کند، تعارض میان جامعه و دولت باقی میماند. در سال ۹۶ ما شاهد بودیم که ۷۰ درصد مردم پای صندوقهای رأی آمدند، این آخرین نخ اتصال مردم با دولت بود.
ارزیابی جامعهشناسان و پژوهشگران از چشمانداز «حیات اجتماعی زنان در ایران»
هفت جامعهشناس، کارشناس و فعال حقوق زنان، دیروز در موسسه رحمان گرد هم آمدند تا درباره «آینده حیات اجتماعی زنان» گفتگو کنند.
مقصود فراستخواه؛ جامعه شناس، گفت: در ایران همیشه نوعی سیکل معیوب وجود داشته است؛ چرخهای که با تمرکزگرایی شدید وجود داشته و در مقابلش هم خشونت بوده است.
تقی آزادارمکی؛ جامعه شناس، گفت: جامعهشناسی و بهطور کلی علوم انسانی باید بتواند رنج مردم را غیرخشونتآمیز بازگو کند و در کاهش آن، مؤثر باشد؛ اگر دانشی، هر دانشی، نتواند به کاهش رنج بشر کمک کند، خود یک معضل است
سرگذشت اجتماعی اشیاء در گفتگو با دکتر عباس کاظمی
عباس کاظمی جامعهشناس گفت: متاسفانه از آنجا که در ایران برای اشیاء و چیزها هویت مستقل قائل نیستیم، برای آنها قانون هم نمینویسیم. شاید گفتنش چندان خوشایند نباشد، اما مدفوع سگ یکی از مهمترین چیزهایی است که بخشی از بحران ده سال آینده شهرهای بزرگ مثل تهران را توضیح میدهد. مدفوع سگ کجا باید دفع شود؟ چطور باید آموزش داد به کسانی که از این حیوانات نگهداری میکنند؟ چه تاثیر زیست محیطی بر پارکها و بر رفتارهای آدمیان میگذارند؟
خشونت در جامعه چرخهای است که افراد با رفتار خود به دیگران منتقل میکنند که حاصل، ادامه یا افزایش این رفتار، جامعه مضطرب و ناامید میشود.
ما جنبههای مثبت و اثرگذار ارتباط با افراد جامعه را دستکم میگیریم
نتایج یک آتحقیق شامل دهها کارفرما و هزاران کارمند نشان میدهد که تنها چهار روز کارکردن به جای پنج روز برای رفاه کارمندان مفیدتر است، بدون اینکه به میزان بهرهوری شرکتها آسیبی وارد کند.
یک مطالعه نشان داده است که رویدادهای فعلی میتوانند باعث شوند تا حافظه جمعی افراد از رویدادهای گذشته تقویت شود
تقی آزاد ارمکی در گفتگو با فرارو بررسی کرد
جامعه ایرانی، این روزها کمتر گفتگو میکند و سطح روابط انسانی سالم تقلیل پیدا کرده است. همین موضوع به فردگرایی و از دست رفتن روابط انسانی منتهی میشود. به همین دلیل کانون همه معضلات همین افزایش سطح فردگرایی است.
انتقاد گروهی از پیشکسوتان علوم اجتماعی به وضعیت حضور جامعهشناسان در جامعه و حذف تدریجیشان از دانشگاهها
خانیکی گفت گفت: ما نگرانیم، مگر قرار نبود مشارکت موثر نسبت به مسائل اجتماعی ازسوی جامعهشناسان صورت گیرد؟ بالاخره آنها هستند که میتوانند بگویند مسئله امروز ایران چیست. زبان این افراد علمی و مبتنی بر تحقیقات و پژوهشهاست. این تبار باید حفظ شود. باید خانواده علوم اجتماعی از بزرگان این رشته حمایت و دفاع کند.
یک جامعه شناس و استاد دانشگاه در توئیتی نوشت: طوفان دیگری در راه است! همان سیاستهاییکه فاجعه مرگ مهسا را رقم زدند دوباره «عینا» در حال تکرار است.
ببینیم در آستانه انقلاب و در ابتدای پیروزی و در طول حیات آن تاکنون چه گفتیم و ادعا کردیم، اما چگونه رفتار کردیم؟! مثلا در باب مردمسالاری، درخصوص عدالت اجتماعی و... اخلاق که در میان بزرگان رعایت نشود، در میان کودکان و مردم نیز به طریق اولی رعایت نمیشود.
مقالهای از تورج اتابکی
آنچه ضرورت پرداختن به تاریخ اجتماعی را برای گروهی از تاریخنگاران مطرح کرد، نفی انحصار بیاما و اگر عاملیت تاریخ در کار خبرگان و نخبگان تاریخنگار بود که گاه با شولای طبقه اجتماعی فرادست به روایت گذشته مینشینند و گاه در هیئت نهادهای سیاسی و یا اجتماعی.
آنچه در مورد جامعه ایران شاهد هستیم نه کاهش میزان دینداری بلکه تغییر نوع دینداری مردم به ویژه نسلهای جوانتر جامعه است. حرکت به سوی مدرن شدن جامعه و به تبع آن افزایش سطح تحصیلات، شهرنشینی و ظهور رسانههای جدید است که نسبیگرایی در تفسیر و فهم دین را به همراه آورده است. با این حال لازم است برای بررسی تحولات جدیدتر در حوزه دینداری پیمایشهای علمی طراحی و مجددا اجرا شود تا وضعیت حال حاضر دینداری جامعه دقیقتر برآورد شود.