خواسته‌ای از بازیکنان، مردم و فدراسیون برای دربی

یادداشت دریافتی- یک شنبه بازی دربی را در پیش داریم. هزاران سخن و صحبت در مورد این بازی بوده و هست. من از زاویه دید خودم به مسئله نگاه می کنم. چیزی که همیشه زمان، من را در مورد بازی های فوتبال در ایران رنج می داده است این بوده که بازیکنان در فوتبال ایران مردانگی را از یاد برده اند. حاضرند به هر قیمتی تیمشان برنده شود.

این را به طرفدار هم منتقل کرده اند. طرفداران هم حاضرند هزاران فحش و توهین را به داور بازی بکنند تا در تصمیم گیری هایش به نفع تیم خودشان سوت بزند.

اگر نیم نگاهی به فوتبال انگلیس بیندازیم می بینیم که بازیکنان در این تیم ها کمتر به فکر زمین انداختن خودشان هستند. در چنین فوتبالی یک داور راحت می تواند قضاوتش را بکند و روز به روز هم اعتماد به نفسش بالاتر می رود.

بی خود نیست که بهترین داوران دنیا از همین لیگ برتر جزیره هستند. حتی در این کشور اتحادیه فوتبال هم به بحث دایو حساس است و اگر بازیکنی این کارها را بکند قطعا با جریمه و محرومیت مواجه می شود.

برای همین هاست که کمتر می بینیم که بازیکنان بخواهند در محوطه جریمه یا هر جای دیگر زمین «فیلم» بازی کنند. ب

ه واقع همه ما از دیدن بازی های لیگ برتر انگلیس لذت می بریم. که یکی از جنبه هایش همین بازی مردانه است. این که در آخر معمولا حق به حقدار می رسد و اگر هم سوت اشتباهی از سوی داور زده شود همه ما می دانیم که یک «اشتباه» بوده است.

اما وقتی بازیکنی بدون دلیل خودش را زمین می زند همه ما از عمق وجودمان تاسف می خوریم هر چند که اگر به نفع تیم ما باشد سعی می کنیم که بی خیالش شویم.

اما این بی خیالی در کشورهای توسعه یافته و صاحب سبک در فوتبال وجود ندارد. اگر یادتان باشد در زمانی که تیم ملی فرانسه با گلی که «هانری» با دست زد و به جام جهانی رفت تمام رسانه های ورزشی «خود» کشور فرانسه هانری را شماتت کردند.

آنها اصلا نسبت به آن شکل رفتن به جام جهانی خوشحال نبودند. خوب این فرهنگ رسانه ها خود به خود به مردمشان هم منتقل می شود. اما مقایسه کنید و فکر کنید که اگر همین اتفاق برای تیم ملی ما و یا تیم باشگاهی که طرفدارش بودیم می افتاد. ما چه می کردیم؟ خوب معلوم است که دست می زدیم و هورا می کشیدیم.

در کشور ما متاسفانه بازیکنان خیلی سعی در فریب دادن داور می کنند. خصوصا تیم های پرطرفداری مثل پرسپولیس و استقلال که می توانند از طریق هوادارانشان داور را تحت تاثیر قرار دهند.

این به دور از جوانمردی است. خوب البته رسانه ها هم واکنشی ندارند. فدراسیون هم معمولا من ندیده ام جریمه ای در راستای این حرکت بسیار زشت در نظر گرفته باشد.

بعضی بازیکنان در کشور ما هستند که این حرکت زشت را با چنان مهارتی انجام می دهند که اگر تصویر آهسته را نبینید نمی توانید تشخیص دهید که خطایی در کار بوده است یا خیر! خوب چه انتظاری از بنده خدا داور داریم؟

بی شک در این فوتبال با این رفتارها داوری سخت خواهد بود. تجربه دادن دربی به داوران خارجی هم این را نشان داده است. یعنی وقتی که داوران خارجی هم برای دربی می آوردیم همین داوران که جزء بهترین ها هم بودند خطاهای فاحشی را مرتکب می شدند که بیشتر آن به خاطر همین فیلم بازی کردن بازیکنان دو تیم بود.

بی شک در کشور ما داوران هم مثل بسیاری از اقشار از این که شغلشان را از دست دهند بیمناکند. از سویی به خوبی می دانند که هر اشتباهی در مورد تیم های پرطرفدار می تواند آنها را به پرتگاه از دست دادن شغل و زندگی نزدیک کند.

این است که ناخودآگاه سعی می کنند که به نفع این تیم ها سوت بزنند. یا در صحنه ای که بازیکن خودش را با تردستی تمام به زمین می زند من که نمی دانم چه بر سر آن داور می آید تا تصمیمی بگیرد. بیشترین استرس را خواهد داشت. نمی داند که این بار آن هم بازیکن خودش را به زمین زده یا واقعا خطایی در بین بوده است.

اگر هم بگوییم که نخیر؛ داوران خیالشان راحت باشد چون فدراسیون پشت آنهاست. در حالی که به تجربه دیده ایم که چنین نیست. هر سوت اشتباه در مورد تیم های پرطرفدار منجر به چندین جلسه محرومیت داور می شود در حالی که این هرگز در مورد تیم های دیگر صادق نیست. ضمن این که باید کلی فحش بسیار زننده را هم بشنود.

خداحافظی داورانی مثل آقای رفیعی و قهرمانی از فوتبال هم در راستای همین امور بود. ضمن این که برنامه نود هم به طور مشخص در مورد اشتباهات داوری در مورد تیم های استقلال و پرسپولیس حساس است. البته بیشتر کفه ترازو به سمت تیم قرمز پوش است و این را عده ای به قرمز بودن مجری این برنامه نسبت می دهند.

در پایان امیدوارم که فرهنگ عمومی از سوی بازیکنان و فدراسیون فوتبال به سمتی برود که این امر زشت از فوتبال ما ریشه کن شود و بازیکنان واقعا این کار «غیر اخلاقی» را انجام ندهند. بدانند که این کار آنها تبعات منفی در جامعه دارد. رسانه ها هم بکوشند که این حرکات را تقبیح کنند. حتی اگر بازیکن تیم خودی این کاررا می کند به سرزنش او بپردازند. مثل کاری که کشور فرانسه و رسانه های ورزشی این کشور با هانری کردند و این پیام را به مردم خودشان دادند که «هدف برای ما وسیله را توجیه نمی کند». امیدوارم حتی مربیان تیم ها به این رفتار بازیکنان واکنش نشان دهند و به آنها بگویند که ما برد به هر قیمتی را نمی خواهیم.

امیدوارم همه ما یک شنبه یک بازی جوانمردانه را ببینیم. بازی ای که در آن حتی یک مورد از این حرکت غیراخلاقی و غیرورزشی دیده نشود. بی شک اگر چنین حرکاتی انجام شود و داور به اشتباه خطایی را بگیرد به نظرم بازیکنی که اقدام به فریب داور کرده است بیشتر شایسته سرزنش و محرومیت است تا داور مسابقه. البته ناسزا گفتن و فحش خوب نیست. بهتر است فدراسیون با چنین افرادی برخورد کند تا به مرور دیگر بازیکنان ما دست از چنین رفتارهایی بردارند.