پل لوسی، دانشمند علوم سیارهای در دانشگاه هاوایی گفت: «این باد یونیزه بسیار فرساینده است و باید مدتها پیش یخهای ماه را از بین میبرد و بر خلاف زمین، ماه دیگر یک سپر مغناطیسی برای محافظت از آن در برابر این ذرات باردار ندارد.»
در سال ۲۰۱۸، اخترشناسان ناسا اولین شواهد یخ آب را در ماه پیدا کردند.
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وبسایت اسپیس، یخ که در کف دهانههای سیاه و سفید در قطبهای شمالی و جنوبی ماه کمین کرده بود، در سایهای همیشگی محبوس شده و ظاهراً برای میلیونها سال از اشعههای خورشید دور مانده بود.
با این حال، کشف یخ آب با یک راز تازه همراه بود. در حالی که این دهانههای قطبی از نور مستقیم خورشید محافظت میشوند، اما در برابر باد خورشیدی، امواج ذرات باردار که با سرعت صدها مایل در ثانیه از خورشید فوران میشوند، محافظت نمیشوند.
پل لوسی، دانشمند علوم سیارهای در دانشگاه هاوایی گفت: «این باد یونیزه بسیار فرساینده است و باید مدتها پیش یخهای ماه را از بین میبرد و بر خلاف زمین، ماه دیگر یک سپر مغناطیسی برای محافظت از آن در برابر این ذرات باردار ندارد.»
پس چگونه یخهای قطبی ماه زنده ماندهاند؟ یک نقشه جدید از قطب جنوبی ماه و حفرههای عجیب میدان مغناطیسی که در آنجا قرار دارند، ممکن است پاسخی را ارائه دهد.
در تحقیقی که ماه گذشته در کنفرانس علوم قمری و سیارهای ارائه شد، دانشمندان دانشگاه آریزونا نقشه ناهنجاریهای مغناطیسی یعنی مناطقی از سطح ماه که حاوی میدانهای مغناطیسی غیرمعمول قوی هستند، را به اشتراک گذاشتند که در قطب جنوب ماه پاشیده شدهاند. این ناهنجاریها که برای اولین بار در طول ماموریتهای آپولوهای ۱۵ و ۱۶ در دهه ۱۹۷۰ شناسایی شدند، گمان میرود بقایای سپر مغناطیسی باستانی ماه باشند که احتمالا میلیاردها سال پیش ناپدید شدهاند.
ناهنجاریهای مغناطیسی با چندین دهانه قطبی بزرگ همپوشانی داشته که در سایه دائمی قرار دارند و ممکن است حاوی رسوبات یخی باستانی باشند.
به گفته محققان، این ناهنجاریها ممکن است بهعنوان سپرهای مغناطیسی کوچکی عمل کنند که از یخ آب ماه در برابر بمباران مداوم باد خورشیدی محافظت میکنند.
لون هود، دانشمند سیارهشناسی در دانشگاه آریزونا گفت: «این ناهنجاریها میتوانند باد خورشیدی را منحرف کنند. ما فکر میکنیم که آنها میتوانند در محافظت از مناطق دائماً سایهدار بسیار مهم باشند.»
در تحقیقات صورت گرفته، محققان ۱۲ نقشه منطقهای از قطب جنوب ماه را ترکیب کردند که در ابتدا توسط فضاپیمای کاگویا ژاپن ثبت شده بود.
آنها با در دست داشتن نقشه ترکیبی خود مشاهده کردند که ناهنجاریهای مغناطیسی با حداقل دو دهانه در سایه دائمی در قطب جنوبی ماه همپوشانی دارند.
محققان در ارائه نتایج گفتند، در حالی که این ناهنجاریها تنها کسری از قدرت میدان مغناطیسی زمین هستند، اما همچنان میتوانند بهطور قابلتوجهی بمباران یونی باد خورشیدی را منحرف کنند. این میتواند کلید یخ آب طولانیمدت در ماه باشد.