افکار عمومی چین در مورد دوره سوم زمامداری شی چه احساسی دارند؟

فرارو- جیمز پالمر - معاون سردبیر «فارین پالسی»؛ شاید پرسشی که بتوان در حال حاضر مطرح کرد این است که با نزدیک شدن زمان برگزاری کنگره حزب کمونیست چین حال عمومی جامعه و فضای چین چگونه است؟ با نزدیک شدن به بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین مقام‌های آن حزب به تمجید از «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین به عنوان «رهبر عالی»، «سکاندار کشور» و «هسته اصلی کشور» می‌پردازند. شی در کنگره‌ای که هر پنج سال یک بار برگزار می‌شود سومین دوره هنجارشکنانه به عنوان ریاست حزب را تمدید خواهد کرد.

به گزارش فرارو به نقل از فارین پالسی، چاپلوسی بیش از حد قدرتمندان در زبان سیاسی چینی به امری عادی تبدیل می‌شود. مقام‌های معمولی در جریان یک بازرسی ساده اغلب با عباراتی توصیف می‌شوند که باعث سرخ شدن رهبر کره شمالی می‌شود و شدت آن از تملق گویی‌های انجام شده در قبال وی نیز بیش‌تر است. با این وجود، حجم ستایش مورد نیاز شی از سطوح بالای دولت حزبی به پایین هر سال بیش‌تر می‌شود. سومین دوره او به عنوان رئیس حزب تنها میزان آن را افزایش خواهد داد.

امسال شاهد آرزو‌هایی از سوی برخی خارجی‌ها مانند «جورج سوروس» میلیاردر بودیم که ممکن است «شی جین پینگ» از حضور در دوره سوم ریاست بر حزب منع شود. هیچ نشانه‌ای از این امر فراتر از سرخوردن معمول شایعه ساز‌های خارج‌نشین و دگراندیش چینی وجود ندارد.

در کنگره حزب کمونیست چین مبارزه با کووید -۱۹ احتمالا به‌عنوان یکی از عوامل اصلی مشروعیت بخش برای ادامه حکومت «شی» مورد استفاده قرار خواهد گرفت. شانگ‌های اخیرا قرنطینه فاجعه بار دو ماهه خود را «کاملا صحیح» اعلام کرد و لفاظی‌های دولتی هم چنان بر پیروزی و رهبری شی جی پینگ تاکید می‌کنند.

این پیروزی با خلق و خوی عمومی در تضاد است. ناامیدی از محدودیت‌های ناشی از کووید -۱۹ در حال افزایش است و نه تنها به سبب قرنطینه‌ها بلکه با توجه به آزمایش‌های مداوم، محدودیت‌های سفر و احساس این که چین خود را از جهان دور و جدا کرده است. در میان طبقه متوسط رو به بالا نگرانی در مورد این چرخش درونی وجود دارد. در شانگهای، برخی از خانواده‌ها شروع به ذخیره کتاب‌های درسی انگلیسی در صورت حذف این موضوع از برنامه درسی ملی کرده اند. اکنون اصطلاح تازه Runxue یا هنر ترک کردن و رفتن در شانگ‌های باب شده بدان معنا که آن‌هایی که پول دارند با پای خود رای می‌دهند (کنایه از مهاجرت صاحبان سرمایه).

اگرچه هنوز هم ممکن است مردم به صورت آنلاین نارضایتی خود را از سیاست صفر کووید در چین ابراز کنند این موضوع در مورد ناامیدی عمومی از شییسم یا «شی گرایی» صادق نیست. کارزار اولیه مبارزه با فساد «شی» در سال ۲۰۱۳ میلادی منجر به حمایت واقعی از او شد.

با این وجود، با ادامه رشوه گیری، اخاذی و سرکوب آزادی بیان این حمایت کمرنگ شده است. ظاهرا حتی برای کسانی که احساسات شدیدی نسبت به «شی جین پینگ» ندارند افزایش جلسات و سخنرانی‌های سیاسی مرتبط با حمایت از رهبری او احتمالا مفید است. حتی کارگران عادی نیز باید در این رویداد‌ها بنشینند، اما این رویداد‌ها به ویژه برای اعضای حزب کمونیست چین به ویژه آنانی که در یک شهر به حزب پیوسته‌اند و اکنون در شهر دیگری مشغول به کار هستند سنگین و ناگوار است.

اکثرا افرادی که من با آنان صحبت کرده و چنین رویداد‌هایی را تجربه کرده‌اند آن را «خسته کننده» و «تحمیلی» می‌دانند. با این وجود، شرکت در این رویداد‌ها به یک امر عادی تبدیل شده است. در همین حال، مطالعات مارکسیستی به خصوص در میان فارغ التحصیلان جوانی که به وسیله اندیشه و مکتب ملالت‌آور «شی» آموزش دیده‌اند به طور فزاینده‌ای رو به افزایش است.

هیچ راه قابل قبولی برای تبدیل این ناامیدی عمومی به اقدام معنادار وجود ندارد. در داخل دولت حزبی، سرویس‌های امنیتی برجسته‌تر از همیشه هستند و شی به تازگی کنترل شدید خود را بر آنان با انتصاب یک متحد بلندمدت به نام «وانگ شیائوونگ» به عنوان دبیر کمیته حزبی وزارت امنیت عمومی حزب کمونیست چین تضمین کرده است.

وانگ موسساتی را که در سال گذشته پاکسازی شده بودند را تصاحب خواهد کرد. در واقع، شی تمایل خود را برای حذف سریع هرگونه تهدید احتمالی نشان داده است در حالی که مردم با یک سیستم نظارتی مواجه هستند که به دنبال شیوع کووید -۱۹ تقویت شده و مصمم به سرکوب مخالفان است.

هیچ کدام از این موارد بدان معنا نیست که نارضایتی عمومی از بین خواهد رفت. با این وجود، این وضعیت می‌تواند به فرار مغز‌ها بیانجامد، رکود ایدئولوژیک و اقتصادی را افزایش دهد و به خشم منجر به اعتراضات دامن زند هر چند که توان سرکوب سریع اعتراضات از سوی حکومت وجود دارد. همانند «لئونید برژنف» رهبر شوروی سابق و جانشینان او لحظه خطر برای نظام سیاسی چین احتمالا پس از شی فرا خواهد رسید زمانی که رهبر جدید تلاش می‌کند اصلاحات را انجام دهد و سرانجام ناامیدی طولانی مدت در انظار عمومی بیان شود.