تفال به حافظ چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۲؛ می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

‌می‌خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی
این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقی را
لب گیری و رخ بوسی می‌نوشی و گل بویی

شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن
تا سرو بیاموزد از قد تو دلجویی

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد‌ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی

امروز که بازارت پرجوش خریدار است
دریاب و بنه گنجی از مایه نیکویی.

چون شمع نکورویی در رهگذر باد است
طرف هنری بربند از شمع نکورویی

آن طره که هر جعدش صد نافه چین ارزد
خوش بودی اگر بودی بوییش ز خوش خویی

هر مرغ به دستانی در گلشن شاه آمد
بلبل به نواسازی حافظ به غزل گویی

شرح لغت:گل افشان کن: گلریزان کن، گل نثار کن/مَسْنَد: جایگاه نشیمن، جایگاه تکیه زدن، فرش و بساط نشیمن/شاهد: جوان زیباروی/لب گیری: لب او را در میان لب‌ها بگیری/شمشاد خرامان کن: قدِّ، چون شمشادت را به نرمی به حرکت وادار/آهنگ: عزم/دلجویی: شیوه دلخواه شدن، مطلوب واقع شدن، در جستجوی دل‌های طرفدار برآمدن.

تفسیر عرفانی:‌

۱- مژده می‌دهم که این نیت حتماً و بدون تردید به زودی عملی می‌گردد، ولی نیاز به راهنمایی دارید. می‌توانید از بزرگان یا پدر و مادر بخواهید، زیرا اگر فردی آگاه شما را ارشاد و راهنمایی کند، به پیروزی و موفقیت بزرگی دست می‌یابید.

۲- شاهد موفقیت بر بام خانه شما آشیان گرفته است. مواظب باش که با بی احتیاطی یا عدم آگاهی آن را به پرواز در نیاوری. به یکی از مشاهد متبرکه برو و نذر خود را ادا کن. بر خدا توکل کنید و از او یاری بخواهید. نگرانی شما کاملاً بی مورد و بی اساس است، زیرا اکنون زمان شادی و خوشی است.

۳- ویژگی‌های شما عبارت اند از: هیجانی، عشق پر شور، عاشق کار، دوستار تکنولوژی، دوست صمیمی، عاشق خانواده، خلق و خوی متغیر، فرمانده، مغرور، با محبت و با گذشت.

تعبیر غزل:

امروز همه امکانات در اختیار توست تا از زندگی لذت ببری و خوب زندگی کنی. بیشتر تفریح کن و به خود و خانواده ات برس. بازار تو در حال حاضر گرم و پررونق است. از این رونق استفاده کن و برای آتیه خود سرمایه‌ای جمع کن تا به وقت پیری از آن بهره ببری.