تغییر وزن حسن یزدانی بعد از انجام دو عمل جراحی سنگین با ابهاماتی همراه است که از ابعاد مختلف میتوان آن را مورد بررسی قرار داد.
اگر مصدومیت دوباره کتف حسن یزدانی در فینال المپیک ۲۰۲۴ پاریس که منجر به از دست رفتن طلای مسابقات شد، آنقدر جدی بود که به جراحی مجدد، آن هم در خارج از کشور کشیده شود، مطرح شدن موضوع رفتنش به ۲ وزن بالاتر آن هم تنها دو ماه بعد از جراحی، ماجرای عجیبی است؛ یک جای این معادله، میلنگد.
حسن یزدانی سال گذشته در بلگراد برای پنجمین بار مغلوب دیوید تیلور آمریکایی شد، با ضربه فنی. بعد از آن، در فاصله حدودا ۲۰ روز بعد، نماینده ۸۶ کیلوگرم ایران در بازیهای آسیایی بود و طلای این رقابتها را از آن خود کرد. وقتی مسابقات تمام شد، او کتفش را جراحی کرد و گفته شد که با وجود آسیبدیدگی کتف، دو مسابقه متوالی با فاصله کم را پشت سر گذاشته است.
پشت سر گذاشتن دو مسابقه با فاصله کم، موضوعی بود که ابهامات زیادی را در پی داشت. چرا، کشتیگیری در جایگاه حسن یزدانی که اکنون رکورددار کشتی ایران به لحاظ مدالی است و سال بعدش باید در المپیک ۲۰۲۴ پاریس کشتی بگیرد و شاید به حسرت چند دههای کشتی ایران، بابت نداشتن «دو طلایی المپیک» خاتمه دهد، در این فاصله کوتاه که حتی در شرایط عادی میتواند منجر به آسیبدیدگی یک ورزشکار شود، در دو مسابقه سطح بالا شرکت کرده است.
زمان بازگشت او به تشک، ۶ ماه بعد اعلام شد و در این ماهها، حضور ناکام کامران قاسمپور در چرخه وزن ۹۷ کیلوگرم به عنوان جدیترین و بالقوهترین آلترناتیو حسن یزدانی در این سالها برای دوبنده ۸۶ کیلوگرم، این احتمال را مطرح کرده بود که قاسمپور بخواهد این بار کارش را برای رسیدن به المپیک ۲۰۲۴ پاریس، در وزن حسن یزدانی دنبال کند.
همین موضوع باعث شد یزدانی زودتر از آنچه قبلاً در مورد زمان بازگشتش به تمرین عنوان شده بود، کار خود را استارت بزند و فیلمهای هدفمندی نیز از تمرینات بارفیکس، قایقرانی و در ادامه مرور فن او در فضای مجازی منتشر شد که حکایت از بهبود دستش داشت. در این میانه، یک اتفاق مهم هم، معادله را به سود حسن یزدانی کرد؛ شکست دیوید تیلور در انتخابی آمریکاییها برای المپیک.
به هرشکل ممکن، حسن یزدانی با حضور در تورنمنت مجارستان و کسب طلای این مسابقه رنکدار، بار دیگر به دوبنده تیم ملی رسید و پرونده المپیک برای کامران قاسمپور بسته شد. یزدانی روز اول مسابقات را هم خوب پشت سر گذاشت؛ ۱۰ بر صفر الکساندر لاورنس از استرالیا، ۹ بر ۴ دورن کورگولیف قهرمان از یونان، ۷ بر ۱ مایلز امینه از سن مارینو را شکست داد و فینالیست شد. دیگر کسی حرف از آسیبدیدگی کتف او و جراحیاش نمیزد.
خیلیها طلای المپیک را پیشاپیش برای یزدانی کنار گذاشته بودند که بعد از چند فینال تکراری مقابل تیلور، حالا فینال ۸۶ کیلوگرم المپیک بدون حریف آمریکایی برگزار میشد، اما او از همان ابتدای مبارزه کتفش را گرفت و کشتی بارها و بارها به دلیل احساس درد حسن یزدانی قطع شد تا در نهایت فینال را ۷ بر یک به ماگومد رمضانوف از بلغارستان واگذار کند.
بعد از فینال، از سوی عوامل اطراف تیم ملی در پاریس، عنوان شد که او بعد از روز اول درد شدیدی در کتفش داشته و این موضوع به شکستش در فینال منتهی شده و همچنین صحبت از خداحافظی او به میان آمد؛ چیزی که البته بلافاصله از سوی خود حسن یزدانی در اینستاگرامش تکذیب شد و او نوشت که تا پیش از فینال هیچ مشکلی به لحاظ مصدومیت نداشته و البته که قصد خداحافظی هم ندارد! همان وقت هم نوشت کتفش را دوباره جراحی خواهد کرد و به کشتی بازمیگردد.
این در شرایطی بود که یزدانی پیش از المپیک، به برخی نزدیکانش گفته بود بعد از پاریس، احتمالاً کارش را در ۹۲ کیلوگرم دنبال خواهد کرد؛ و البته این تصمیم، برای زمانی بود که کتفش دوباره آسیب ندیده و نیازی به جراحی مجدد نداشت. او اواخر شهریور ماه کتفش را بار دیگر جراحی کرد، در همان محل حادثه؛ کشور فرانسه.
یزدانی برخلاف جراحی اول که در ایران صورت گرفته بود، این بار تصمیم گرفت کتفش را خارج از ایران جراحی کند. درست دو ماه گذشته از جراحی مجدد کتفش، صحبت از تغییر وزنش، آن هم نه رفتن به ۹۲ کیلو، که به دو وزن بالاتر، یعنی ۹۷ کیلوگرم برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ رسانهای شده است؛ چرا؟ آن هم در شرایطی که موضوع اصلی پیرامون حسن یزدانیِ امروز، نه موضوع وزنش، که بازگشتش به تشک کشتی بعد از انجام دو جراحی است.
مربی او گفته است او قطعاً به مسابقات جهانی ۲۰۲۵ نمیرسد، اما چه چیزی باعث شده که حسن یزدانی و نزدیکانش از همین حالا دوبنده ۹۷ کیلوگرم تیم ملی را برای کشتیگیری بدانند که در آن وقت ۳۲ ساله شده است.
علاوه بر این، قطعاً در بازگشت مجدد حسن یزدانی به چرخه، او باید به واسطه یک سال دوری از مسابقات از نقطه صفر استارت بزند و بعد از سابقه دو جراحی کتف و در ۳۲ سالگی چقدر میشود با اطمینان از ملیپوش شدن او صحبت کرد؟
برای کشتیگیری که به گفته مربیاش در سال ۲۰۲۵ کشتی نخواهد گرفت، چه سودی دارد که امروز در مورد وزنش صحبت شود؟ در حالیکه موضوع اصلی در مورد او، احتمال بازگشت یا عدم بازگشت او به کشتی است؛ و این اصرار برای کشتیگیر ماندن و در فضای رقابت بودن، برای چیست؟
راستی از محمدرضا شاکری قهرمان بااستعداد جوانان جهان که او هم بعد از حسن یزدانی کتفش را جراحی کرد، چه خبر؟ چرا از این جوان ۲۱ ساله که قطعاً میتواند آینده ۷۴ کیلوگرم تیم ملی آزاد باشد، هر روز یک خبر در مورد بازگشت و وزنش بیرون نمیآید؟