در پی انتشار خبر کشف قطعهای پاپیروس تاریخی حاوی اطلاعاتی درباره ازدواج عیسی مسیح(ع)، یک کارشناس بریتانیایی با انجام بررسیهای بیشتر روی این سند به این نتیجه رسیده که متن یاد شده ساختگی بوده و به تازگی و در دوران معاصر تهیه شده است.
شبکه خبری «ایبیسی» چندی پیش گزارشی منتشر کرد که قطعه کوچکی از کاغذ پاپیروس رنگباخته و بسیار قدیمی کشف شده است که به متاهل بودن عیسی مسیح اشاره شده است. این قطعه کاغذ حاوی هشت خط دستنوشته در یک طرف و شش خط در طرف دیگر است و ظاهرا بخشی از متن مباحثه یا مکالمه عیسی مسیح با حواریون اوست. در متن این کاغذ دستنوشته که متعلق به قرن چهارم میلادی و متن آن به زبان قبطی است، از زبان عیسی مسیح عبارت «همسر من» به کار برده شده است.
حالا روز گذشته روزنامه انگلیسی «گاردین»، گزارشی منتشر کرد که تکه پاپیروسی که چند روز پیش سر و صدای زیادی در جهان به پا کرد و بسیاری آن را سندی بر ازدواج عیسی مسیح دانستند، در واقع قطعههایی به هم چسبیده از یک متن اصلی انجیل توماس به زبان قبطی است که برای ارایه معنایی خاص بخشهایی از متن را بریده و کنار هم چیدهاند.
استناد گزارش «گاردین» به نتایج تحقیقات فرانسیس واتسون، استاد دانشگاه دورهام است که یافتههای خود را در اینترنت منتشر کرده است. وی مینویسد: «تمامی جملههای متن پاپیروس جنجالی از روی نسخههای چاپ شده انجیل توماس کپیبرداری شده و تنها در برخی جاها تغییرات کوچکی داشته است. فکر میکنم بحثی در این نیست که من نشان دادم چگونه این متن را ساختهاند و مایه تعجب خواهد بود اگر [اثبات شود] این سند جعلی و مربوط به عصر حاضر نیست، اگرچه این احتمال هم وجود دارد که متن را در قرن چهارم میلادی به این شکل تنظیم کرده باشند.»
کشف سندی به ظاهر تاریخی که به «همسر عیسی مسیح» اشاره کرده، بحث داغی را میان دانشگاهیان و صاحبنظران آغاز کرده که همچنان در جریان است، با این حال فرانسیس واتسون اعتقاد دارد که نتایج پژوهش او تقریبا قطعی است. پروفسور فرانسیس واتسون معتقد است: «این احتمال قوی وجود دارد که قدمت این پاپیروس به قرن چهارم میلادی برسد اما متن نگاشته شده بر آن به وضوح تحتتاثیر متون کتابهای چاپی مدرن است.»
پروفسور کارن کینگ، که سند فوق را در جریان کنفرانسی در شهر رُم ارایه داد، هنوز در برابر نکات مطرح شده در مقاله پروفسور واتسون واکنشی نشان نداده است. واتسون در گزارش تحقیق خود میافزاید به باور او سند جعلی جدید قابل مقایسه با مورد مشابهی است که در دهه ۱۹۷۰ مطرح و جنجالبرانگیز شد.