وقتی مردم هر ساله باید زمان بیشتری را برای افزایش درآمد، در حال کار کردن باشند و باز هم درآمد آن‌ها کفاف یک زندگی مناسب را ندهد، وقتی امنیت شغلی برایشان وجود ندارد، مشخص است که ترجیح می‌دهند به کشور‌های دیگر مهاجرت کنند. با اینحال بدون شک هنوز مسئولان متوجه اصل ماجرا نشده اند. هنوز نمی‌دانند کشور با چه خطر بزرگی مواجه است و چه تهدید خطرناکی سایه بر ایران انداخته است

یکی از برنامه‌های دولت سیزدهم برای بهبود اوضاع اقتصادی مردم طرح توزیع کالابرگ الکترونیکی مبتنی بر یارانه است.

تا زمانی که اشکالات زیربنایی اقتصاد ایران نظیر خلق روزانه بیش از ۴ هزار میلیارد تومان پولِ بی کیفیت از سوی بانک‌های کشورمان هدفِ اصلاحات قرار نگیرد و با رانت و فساد و امثالهم نیز در اقتصاد مقابله نشود، حتی حضور خبره‌ترین اقتصاددان‌ها و بانکداران دنیا در ساختمان بانک مرکزی و یا وزارت اقتصاد کشورمان نیز نمی‌تواند چالش‌ها و بحران‌های اقتصادی ما را درمان کند.

بر اساس بیشترین رشد فروش نام شرکت‌های پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس، شرکت اقتصادی نگین گردشگری ایرانیان، شرکت سرمایه‌گذاری توسعه سرمایه رفاه، شرکت فجر انرژی خلیج فارس، شرکت پالایش نفت آفتاب ثبت شده است.

رهبران مجمع جهانی اقتصاد در بحبوحه ترس از این که جهانی شدن در حال افول نهایی می‌باشد ادعای جهانی شدن را مطرح می‌کنند.

«به نظر من درآمد‌های مالیاتی تا حدود زیادی تحقق پیدا خواهد کرد، اما شک ندارم که درآمد‌های نفتی و درآمد‌های حاصل از واگذاری اموال، آنطور که دولت پیش‌بینی کرده است، محقق نخواهد شد. به همین دلیل من تاکید دارم که بهتر است نمایندگان مجلس، یک سری هزینه‌های جاری دولت را کاهش دهند.»

اگر نگاهی به ردیف‌های بودجه بی اندازید به راحتی متوجه خواهید شد که این بودجه به هیچ عنوان در راستای کاهش فقر و بهبود معیشت و افزایش قدرت خرید مردم نیست. زیرا بخش عمده هزینه‌ها در نقاطی است که نه تنها در راستای تولید و اشتغال نیست بلکه هیچ ارتباطی هم به معیشت مردم ندارد. این بودجه از دو طریق عملا یک مانع بزرگ در برابر پیشرفت کشور است.

شاید اصلی‌ترین مشکل اقتصاد ایران را بتوان در عدم انجام تلاش‌های جدی جهت شناختِ آن (مخصوصا از سوی دولتمردان) دانست. درست به همین دلیل است که وقتی به اقتصاد کشورمان می‌نگریم: سیاست‌زده رفتار می‌کنیم، رویکرد‌های علمی اتخاذ نمی‌کنیم، با اقدامات و سیاست‌های غیرکارشناسی موجب ایجاد بی‌ثباتی در آن می‌شویم و در یک معنا، اساسا حوزه اقتصاد را مساله و چالش اصلی حوزه حکمروایی نمی‌دانیم.

نشست ۲۰۲۳ مجمع جهانی اقتصاد در حالی برگزار می‌شود که یک هفته پیش، کریستالینا جورجیوا، رییس صندوق بین‌المللی پول در اظهاراتی عنوان کرد که «سال ۲۰۲۳ «سال سختی» برای اقتصاد جهان خواهد بود.» او همچنین در ابتدای ژانویه هشدار داده بود که «در سال ۲۰۲۳ میلادی یک سوم از اقتصاد جهانی وارد رکود خواهند شد.» اقتصاد دنیا امروز با چالش‌های بزرگی روبروست.

اگرچه سطح پوشش برفی کشور به ۱۴ درصد مساحت ایران رسیده، اما از نظر میزان آب معادل برف، نسبت به متوسط آمار ۲۱ سال گذشته، ۲۱ درصد کاهش داریم.

«باید درآمد‌هایی را مدنظر قرار دهیم که قطعاً محقق می‌شوند. یعنی «درآمد‌های واقعی». در بودجه امسال بخش‌هایی افزایش پیدا کرده که هیچ ارتباطی به تولید در کشور ندارند. دولت هزینه کلانی انجام می‌دهد، اما در بخش‌هایی که ایجاد اشتغال کند، سرمایه‌گذاری انجام نمی‌شود. البته امیدوارم که نماینده‌ها متوجه این مسئله باشند و این بودجه فعلی را تصویب نکنند و اصلاحات مورد نیاز را اعمال کنند.»

اساسا پروژه‌ها و طرح‌هایی که امریکایی‌ها و متحدان امریکا برای منطقه طراحی کرده بودند و برخی از آن‌ها هم در سال‌های گذشته اجرا شده است، حکایت از آن دارد که این تمایل در غرب و متحدان منطقه‌ای‌اش وجود داشت که ایران را دور بزنند و اجازه ندهند که ایران از موقعیت جغرافیایی و ژئوپلیتیکی خودش استفاده کند.

موضوع این است که مشخصا فروش اموال و انتشار اوراق نوعی منبع درآمد موقت محسوب می‌شود و نمی‌توان برای هزینه‌های ثابت و پایدار، روی آن‌ها حساب باز کنیم. اما متاسفانه مجلس در دوره‌های مختلف به این نکته توجه نداشته و هر بار به هزینه دولت افزوده است و بودجه‌هایی را به تصویب رسانده که در نهایت به کسری بودجه شدید ختم شده است. زیرا همین فروش اموال انتشار اوراق را به دلیل آسیب‌های جانبی که دارد، نمی‌توان به صورت دائم انجام داد

مرکز اطلاعات مالی اعلام کرد به هیچ وجه عضویت در نهاد FATF، محوریت فعالیت این مرکز در دولت مردمی قرار ندارد.

برای اولین بار در اقتصاد ایران برای سه سال متوالی تورم بالای ۴۰ درصد خواهیم داشت.

گمانه زنی نتیجه عدم اطلاع رسانی از سوی نهاد‌ها است. در چنین شرایطی این وظیفه بانک مرکزی است که دلیل این کمبود اسکناس را اعلام کند، اما انقدر در پاسخگویی و ارائه توضیحات ضعیف عمل می‌کنند که منجر به این می‌شود که باید برای توضیح اتفاقات، گمانه زنی کنیم.

عبدی نوشت: اول، جلوی رشد فزاینده نقدینگی را بگیرید. اینکه با حدود ۳۵درصد رشد نقدینگی مواجهیم، به طور طبیعی موجب افزایش قیمت کالا و ارز می‌شود. دوم، جلوی تقاضای خروج ارز از طریق تقاضا برای فرار سرمایه را بگیرید. این کار مهم‌تر از هر اقدام دیگری است. امیدوار شدن مردم به آینده و ثبات سیاست‌گذاری چاره درد است. سوم منابع درآمد‌های ارزی خود را متنوع کرده و افزایش دهید. این کار نیازمند اصلاحات در روابط خارجی است.

باید بگویم مسئله این است که اصلا اراده‌ای برای بهبود اوضاع وجود ندارد. نه اراده‌ای برای به کارگیری نیرو‌های کارآمد، نه اراده‌ای برای رفع مشکلات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی، نه اراده‌ای برای پیدا کردن راه حل و ایجاد آسایش و آرامش برای مردم. الان هم بودجه را انبساطی بسته‌اند و سال دیگر هم باز تکرار داستان کسری بودجه و استقراض از بانک مرکزی و افزایش نقدینگی و تورم سرسام آور است.

محمد قاسمی، اقتصاددان و رئیس مرکز پژوهش‌های اتاق ایران معتقد است که باید در برنامه هفتم توسعه به مسائل روز جامعه پاسخ داده شود وگرنه، ظرفیت‌های حل مسئله به هدر خواهد رفت. قاسمی، اما به تجربه دریافت کرده که برنامه‌های توسعه در ایران مرده به دنیا می‌آیند؛ این را می‌شود از رفتار خود سیاست‌گذاران و برنامه‌نویسان استنباط کرد.

سرانجام ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی فرزین نیز نمی‌تواند روشن‌تر از دلار ۴۲۰۰ هزار تومانی جهانگیری، ۱۲۲۶ تومانی محمود احمدی‌نژاد و ۱۷۵ تومانی هاشمی رفسنجانی باشد. کاملاً مشخص است که با فاصله ۴۰ درصدی میان نرخ دلار بازار آزاد و دلار رسمی، صادرکنندگان غیرنفتی تن به عرضه دلار با این قیمت در سامانه نیما نمی‌دهند. همان‌ها که می‎‌گفتند دلار ۴۲۰۰ تومانی جهانگیری عامل فساد و رانت است، امروز باور دارند دلار ۲۸۵۰۰ تومانی، عامل تثبیت بازار، کاهش نرخ ارز و عقب‌رانده شدن دلالان است.