فرارو- 43 اقتصاددان ایرانی از اساتید دانشگاه در
نامهای در مورد اوضاع اقتصادی ایران به مسئولان هشدار دادهاند. «متاسفانه آرمانگراییهای ناپخته و تسلط نگاه غیرعلمی و کوتاهمدت بر مدیران ارشد دولتی به تدابیر نادرستی انجامید و اقتصاد کشور را مدتها پیش از تشدید تحریمها به دام رکود-تورمی تازهای درافکند».
محمود احمدینژاد رئيس جمهور ایران نیز در مصاحبه تلويزيوني شنبه شب خود از میان مسائلي را که این 43 استاد اقتصاد بر آن انگشت نهاده بودند، چند مورد را انکار و چند مورد را با فرار رو به جلو حل کرد.
احمدي نژاد شب گذشته در پاسخ به خبرنگاري ادعا كرد كه فاصله طبقاتي كاهش يافته است و بجز حقوق بگيران ثابت، باقي مردم از تورم سود برده اند! وي همچنين از ايجاد شش ميليون موقعيت شغلي در هفت سال گذشته خبر داد و گفت اين در حالي است كه وعده دولت سه ميليون بوده است! اساتید اقتصاد دانشگاههای ایران اما نظری دیگر دارند. نظری که آنها را واداشته است برای چندمین بار نسبت به وضعیت اقتصادی کشور هشدار دهند.
افزايش درآمد هاي درآمد نفتي
43 اقتصاد دانی که نامه هشدار را امضا کردهاند، در هشدارنامه خود با اشاره به درآمدهای سرشار نفتي در هشت ساله گذشته نوشتهاند: «در این دوران انتظار میرفت دولت با بهرهگیری از این فرصت و مدیریت بهینه منابع عظیم ارزی و ریالی که در اختیار دارد، بتواند اقتصاد کشور را از فروبستگی ناشی از رکودِ تورمی درآورد و به مسیر رشد اقتصادی بالاتر، نرخهای تورم و بیکاری پایینتر و بهبود عدالت اجتماعی هدایت کند، اما تسلط نگاه غیرعلمی به تدابیر نادرستی انجامید که این فرصت را از کف اقتصاد ایران ربود و اقتصاد کشور را مدتها پیش از تشدید تحریمها به دام رکود- تورمی تازهای درافکند.»
افزايش حجم نقدينگي ناشي از درآمد نفتي، كاهش توليد داخلي، افزايش واردات، بالا رفتن سطح قیمتها و... از عوامل اصلي رکود-تورمی هستند.
اين در حالي است كه محمود احمدینژاد در مصاحبه تلویزیونی خود با مطلوب دانستن شرايط اقتصادي همچنان بر اجراي فاز دوم هدفمندي، افزايش سطح پرداخت يارانهها و تصويب يك بودجه انبساطي اصرار کرد.
رشد اقتصادي
در حالي كه رئيس جمهور رشد اقتصادي كشور را از بالاترين رشد هاي اقتصادي در منطقه عنوان مي كند، بر اساس بررسي مركز پژوهش هاي مجلس مشخص شده است كه رشد اقتصادي ايران در سال 2012 معادل 36 صدم درصد بوده که این وضعیت ایران را با پنج پله سقوط نسبت به دو سال پيش در رتبه 23 ( از ميان 24 كشور) منطقه ای و 164 جهانی قرار می دهد.
در نامه اقتصاددانان هم آمده است: «در سند چشمانداز 20 ساله و برنامه چهارم توسعه کشور (1388- 1384) رشد تولید ناخالص داخلی به میزان 8 درصد در سال پیشبینی شده بود، اما در عمل، با وجود عدم یکنواختی آمارها، نرخ رشد اقتصادی بسیار کمتر از آن شد به گونهای که در سالهای 1387 و 1388 به ترتیب به 0.8 و 3 درصد رسید. هر چند در سال 1389 به علت جهشهای بیسابقه در درآمدهای نفتی کشور رشد اقتصادی بهبود یافت و به 8.5 درصد در سال رسید، اما این وضع دوام نیاورد و عملکرد اقتصاد کشور در سالهای 1390 و 1391 رو به وخامت گذاشت. »
نرخ تورم
بر اساس گزارشي از سوي مركز پژوهش ها با توجه به نرخ تورم 21.8 درصدی
سال 2012، رتبه ششم جهانی و اول منطقه ای برای جمهوری اسلامی ایران به ثبت
رسید و آمارها نشان می دهد که نرخ تورم در ایران 3.4 برابر میانگین کشورهای
آسیای جنوب غربی است.
«در برنامه چهارم پیشبینی شده بود نرخ متوسط تورم 9/9 درصد در سال شود، اما بر اساس آمار رسمی، تورم در دوران برنامه چهارم بهطور متوسط به 1/16 درصد رسید، این نرخ در دو سال بعد یعنی سالهای 1389 و 1390 به ترتیب 4/12 درصد و 6/20 درصد شد. آخرین گزارش بانک مرکزی حاکی از آن است که نرخ تورم در یکساله منتهی به پایان دی ماه سال ۱۳۹۱ به 7/28 درصد رسیده است. انتظار میرود در ماههای باقیمانده سال هم نرخ تورم سیر صعودی بپیماید. برآورد بانک مرکزی برای مجموع سال1391، تورم 32درصدی است.»
اين بخشی از نامه اقتصاد دانان است. احمدی نژاد در مورد تورم با فرار رو به جلو در شب گذشته عنوان کرد که تنها بخشي از مردم از تورم متضرر شده اند و باقي مردم از افزايش قيمت ها سود برده اند!
نرخ بيكاري
احمدی نژاد در پاسخ به انتقاد خبر نگاري در خصوص افزايش نرخ بيكاري در كشور گفت: «گفتید بیکاری، ما گفتیم سه میلیون شغل ایجاد می کنیم، با اجازه جنابعالی شش میلیون شغل ایجاد کرده ایم، بیش از شش میلیون شغل در این هفت سال ایجاد شده است، بیش از متوسط همه سال ها و همه دولت ها در کشور.»
از سوي ديگر اقتصاددانان کشور در نامه خود به موضوع نرخ بیکاری و وضعیت اشتغال نیز اشاره داشته و در این خصوص با تاکید بر اینکه آمارهای رسمی در مورد نرخ بیکاری چندان قابل اتکا نیست، تصريح كرده اند كه با این وصف گزارش مرکز آمار ایران حاکی از آن است که میانگین نرخ بیکاری در سال 1389 معادل 13.5 درصد و در میان جوانان 15تا 29 سال 25.5 درصد بوده است.
گزارش صندوق بینالمللی پول در سال 2009 حاکی از آن است که ایران در میان 17کشوری که در تدوین سند چشمانداز مورد توجه و مقایسه بودهاند، بالاترین نرخ بیکاری را داشته است.