آیت الله بیات زنجانی در فتوایی جدید نوشیدن آب را برای روزه دارانی که تاب و تحمل تشنگی ندارند، جایز دانسته است! اما نظر مراجع تقلید در این باره چیست؟
آیت الله بیات زنجانی چندی پیش در فتوایی تازه، آب نوشیدن را در شرایطی خاص برای روزه داران جایز دانستند. در سایت فیلتر شده آیت الله بیات زنجانی آمده است: «با استناد به موثقه عمار و روايت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب ١٦ وسائل الشيعه از ابواب "من يصح منه الصوم" آمده است، كساني كه روزه مي گيرند ولي تاب و تحمل تشنگي را ندارند، فقط به اندازهاي كه جلوي تشنگيشان را بگيرد مي توانند آب بنوشند و در اين حالت روزهشان باطل نبوده و قضا هم ندارد.»
در این سایت اشاره شده که: «نظر فقهی معظم له در رسالۀ عملیه به این شکل نبوده و این نظر فقهی جدید ایشان است.»
البته آیت الله زنجانی در پاسخ به یک استفتا درباره این که «آیا فردی که در چنین شرایطی قرار گرفته، می تواند احتیاطاً و از روی استحباب روزۀ خود را قضا کند؟» پاسخ داده اند: «احتیاط همیشه امری پسندیده است و در فرض سؤال نیز احتیاط مستحب آن است که فرد روزه خود را در وقت مقتضی، قضا کند.»
نظر مراجع درباره آب خوردن روزه دار
فتوای جدید آیت الله بیات زنجانی در حالی حاشیه ساز شده است که مراجع تقلید، آب نوشیدن روزهدار را موجب باطل شده روزه میدانند.
آیت الله خامنه ای: انسان نمیتواند بخاطر ضعف و تشنگى، روزه را بخورد ولی اگر ضعف و تشنگى او به اندازهای است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، در این صورت هر وقت به حرج افتادند مىتوانند افطار نمایند ولى تا در حرج واقع نشدهاند، نباید روزه را باطل کنند.
آیت الله مکارم شیرازی: اگر روزه دار به اندازه اى تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیمارى و تلف داشته باشد، مى تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل مى شود و اگر ماه رمضان باشد باید بقیّه روز را امساک کند.
آیت الله سیستانی: ضعف به تنهایى مجوز روزه خوارى نیست هرچند شدید باشد، مگر این که موجب مشقت (سختی زیاد) باشد که در این صورت خوردن یا آشامیدن به مقدار ضرورت جایز است و باید بعد از آن قضا نماید.
فتوا فتواست و ما حق نداریم نظر این فقیه را با گذاشتن علامت تعجب سخیف کنیم