bato-adv
کد خبر: ۱۷۵۶۰۷
گفت و گوی ورزشی با مت دیمون:

مدالم پلاستیکی بود ولی فکر می کردم طلای اصل است!

"مت دیمون" 42 ساله این روزها یکی از 10 هنرمند برتر هالیوود است. دانش آموخته سابقه هاروارد در زمره آن افرادی است که می گویند عقل سالم در بدن سالم است. مت در گفت و گویی متفاوت با مجله «اکیپ» از روزهای ورزشی اش می گوید.

تاریخ انتشار: ۱۸:۵۳ - ۱۸ دی ۱۳۹۲
فرارو- "مت دیمون" 42 ساله این روزها یکی از 10 هنرمند برتر هالیوود است. دانش آموخته سابقه هاروارد در زمره آن افرادی است که می گویند عقل سالم در بدن سالم است. مت در گفت و گویی متفاوت با مجله «اکیپ» از روزهای ورزشی اش می گوید.

برای ما از سه کلمه ای بگو که با شنیدن ورزش در ذهنت تداعی می شود...
کیفور شدن. تحرک. ضرورت.

ورزش یا ورزش هایی هست که دائما انجام بدهی؟
هر وقت فرصت کنم شروع به دویدن می کنم؛ به طور میانگین 10 کیلومتر در روز. البته این امار پایین آمده چون زمانی که در دانشگاه بودم روزی 25 کیلومتر می دویدم!

بزرگترین گافی که در حین ورزش کردن دادی و تو را شرمنده کرده چه چیزی بود؟
در خیابان همین طور که می دویدم تبلیغات یکی از برندهای بسکتبال را دنبال می کردم. دنبالش رفتم و رفتم تا اینکه به ناگاه خودم را جلوی مغازه ای دیدم که لباس زیر زنانه می فروخت. از بد روزگار یکی از همسایه هایم هم آنجا بود. شرمنده!

لحظه ورزشی که بیشترین هراس را به دلت آورده؟
ماراتن بوستون. شهری که به خوبی می شناسمش چون در آنجا بزرگ شده ام. هنگامی که در آشپزخانه بودم شنیدم این تورنمنت ورزشی با حمله تروریستی مواجه شده و چندین نفر عزادار شده اند.

آرزوی ورزشی هم داشته ای؟
دوست داشتم قهرمان شمشیر بازی شوم. وقتی بچه بودم خودم را به جای لوک اسکای واکر (شخصیتی داستانی در مجموعه جنگ ستارگان جورج لوکاس ) می گذاشتم. آباژورهای اتاق نشمین را می گرفتم و مثلا با یک شمشیر لیزری آنها را واژگون می کردم.

ورزشی که برای همیشه در ذهنت حک شده چه ورزشی است؟
راگبی. این ورزش را دوست دارم چون افرادی انجامش می دهند که واقعا روحیه ورزشکاری دارند. در فوتبال آمریکایی به بازیکنان یاد می دهند که برای چند ثانیه هم که شده به ویژه در کارهای سرعتی بیشترین توانشان را به کار بگیرند. در راگبی ولی فشار دائمی و همیشگی است. تفاوت دیگری هم که دارند مربوط به وسایل محافظتی است. در فوتبال آمریکایی بازیکنان لباس مخصوص و محافظ دارند در شرایطی که در راگبی این طور نیست.

ورزشی بوده که هیچ وقت شهامت انجام دادنش را نداشته باشی؟
کوهنوردی. من سرگیجه می گیرم.

وقتی به مدرسه می رفتی برایت کدام مورد راحت تر بود؛ حضور در ورزشگاه یا ایستادن جلوی تخته سیاه؟
حضور در ورزشگاه؛ بعضی وقت ها به خودم می گفتم می توانم کارهایی انجام بدهم که بیشتر از توانم هست. مثلا بازی کرن بیسبال حرفه ای در یک تیم ملی مشهور. من در این ورزش تبحر داشتم.

اولین جام یا مدالی که بردی در چه رشته ای بود؟
مدالی طلایی مربوط به رشته بسکتبال بود که در 6 سالگی به دست آوردم. مدالم پلاستیکی بود با این حال تا مدت ها فکر می کردم طلای واقعی است.

به عنوان یک ورزشکار چه غذاهایی در یخچال خانه ات پیدا می شود؟
غذاهای ژاپنی. البته میوه و سبزی و شیر هم هست. این روزها دیگر همبرگر نمی خورم. زمانی بود که می خواستم پول جمع کنم و فقط فست فود می خوردم.

ممکن است برای «بردن به هر قیمتی» تا کجا پیش بروی؟
چیزی که مهم است برنده شدن نیست؛ این است که بدانی چطور برنده شده ای!

اگر کلمه دوپینگ را بشنوی بی درنگ چه چیزی به دهنت می آید...
دوپینگ یعنی دروغ گفتن به خودت قبل از دروغ گفتن به دیگران. دوپینگ خیانت کردن به افرادی است که شما را تحسین می کنند به ویژه کودکانی که شما را الگوی خودشان می دانند و آرزو دارند مثل شما قهرمان شوند.


به نظر تو قهرمان قهرمان ها چه کسی است؟
فرانسوا پینار، بازیکن راگبی و کاپیتان سابق اسپرینگ باکس. او همان فردی است که من نقشش را در یکی از فیلم های استیوود بازی کردم. نلسون ماندلا از او می خواهد تا در جنگ برابر آپارتاید کمکش کند. این ورزشکار سفید پوست که جایگاه عالی رتبه ای دارد به رغم تفکرات خانواده ( پدرش یکی از افرادی بود که موافق سرسخت جدایی نژاد سیاه و سفید بود ) به ماندلا کمک می کند. او تیمش را راضی می کند تا بازی های دوستانه ای در سوئتو برگزار کنند تا سیاه پوست ها را متقاعد کند که ماندلا تنها امید برای مبارزه با آپارتاید است. خلاصه پینار همه چیزش را می بازد. با این حال او قهرمان جام جهانی می شود و مهمتر اینکه موفق می شود یک ملت را پشت پرچم رنگین کمان متحد کند.

اولین قهرمانی که پوسترش را در اتاقت زدی چه کسی بود؟
من پوستر ورزشکاری را دراتاقم نزدم. در عوض کارت ها مربوط به تیم بسکتبال بوستون رد ساکس رو جمع آوری می کردم.

ورزش یا ورزش هایی هست که از طریق تلویزیون آنها را پیگیری کنی؟
بله، مسابقات بسکتبال و بیسبال. با این حال ترجیح می دهم خودم در زمین باشم.

بیشترین هیجانی که از یک ماجرای ورزشی به دست اورده ای مربوط به چه زمانی بوده؟
اخیرا به پرونده ای علاقمند شده ام که چه اتفاقی افتاده که بیورن بورگ و جان مک انرو، دو اسطوره تنیس را با هم متحد کرده است. این دو بازیکن استثنایی تنیس همیشه در زمین رقیب یکدیگر بوده اند؛ دشمنان قسم خورده. امروز آنها بهترین دوستان دنیا هستند. شنیدن این موضوع که مک انرو بگوید بورگ را دوست دارد مهیج ترین لحظه ممکن است!

اخبار ورزشی فرارو را در اینجا بخوانید.
bato-adv
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۲۴ - ۱۳۹۲/۱۰/۱۹
راستگو، راحت، سالم، دانا، هنرمند، متعهد.
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱