استقبال سرد از ترانه تیم ملی

در بیشترین نظراتی که درباره کیفیت ترانه «دروازه‌های دنیا» نوشته شده است، می‌توان به جنبه انتقادی آنها اشاره کرد. بسیاری از شنوندگان این آهنگ با استفاده از واژه «ضعیف»، موضع خود را در مورد قطعه‌ای که قرار است اعضای تیم‌ملی فوتبال ایران را در جام‌جهانی همراهی کند، بیان کرده‌اند. استدلال بسیاری از کسانی که چنین برداشتی از این ترانه داشته‌اند، ریتمیک‌نبودن اثر و کم‌هیجان‌بودن آن است.

 به‌عنوان نمونه مجتبی، یکی از نظردهندگان در سایت خبرآنلاین چنین گفته است: «ترانه برای اجرا در حاشیه یک مراسم ورزشی واقعا سنگینه. چه از نظر وزن و چه از نظر کاربرد واژگان. احسان خواجه‌امیری هم با اینکه خواننده فوق‌العاده‌ایه اما خیلی این قطعه‌رو پایین و بی‌حس‌وحال اجرا کرده. ملودی هم ملودی ساده و ویژه‌ای نیست که در ذهن بمونه. فقط ریتمیک بودن و صدای تشویق که شرط موفقیت این قطعات نیست. خواننده و ترانه هم باید بتونن فضای هیجان‌انگیزرو ایجاد کنن.»

ابوالفضل نیز نظر خود را چنین مطرح کرده است: «متاسفانه این ترانه نه ریتم مهیجی دارد و نه برخاسته از موسیقی اصیل ایرانی است که بتواند معرف تیم‌ملی فوتبال ایران و فرهنگ غنی ایران باشد. متاسفم برای کسانی که اینگونه فرهنگ غنی ایران را نادیده می‌گیرند. موسیقی و تنظیم این ترانه بیشتر شبیه کشورهای آفریقایی است.»

با توجه به گستردگی انتقادهایی که از این اثر صورت گرفته است، تلاش کردیم با احسان خواجه‌امیری گفت‌وگو کنیم تا پاسخ او را در مورد این واکنش‌ها منتشر کنیم اما با وجود تماس‌های مکرر موفق به انجام گفت‌وگو با این خواننده و آهنگساز نشدیم.

بااین‌حال همایون نصیری، نوازنده پرکاشن «دروازه‌های دنیا» خطاب به نقدهای انجام‌شده، به «شرق» گفت: «با وجود انتقاداتی که از این اثر شنیده می‌شود، نقاط قوت زیادی در آن وجود دارد که از نظر من منجر به ساخت اثر خوبی شده است.»او در دفاع از سخنان خود ادامه داد: «نوازندگان بسیار خوبی در این اثر حضور داشتند، صدای احسان خواجه‌امیری در کیفیت کار تاثیر بسزایی داشت. به‌طور کلی گروه خوبی برای ضبط این آهنگ دست به دست هم دادند. من به‌شخصه تنظیم اثر و ملودی آن را دوست داشتم. وقتی ماجرای یک کار ملی در میان باشد هر هنرمندی دوست دارد در آن سهمی داشته باشد. من به‌عنوان نوازنده ساز پرکاشن در کنار این گروه بودم و بسیار خوشحالم که توانستم کاری برای تیم‌ملی کرده باشم. با کمال میل از اینکه در این اثر ملی حضور داشتم خوشحال هستم.»

البته حواشی‌ای که در مورد ترانه تیم‌ملی ایران در جام‌جهانی شکل گرفته است، محدود به این دوره نمی‌شود حتی زمانی که موضوع راه‌یافتن ایران به برزیل قطعی شد، بحث‌های زیادی در مورد اینکه چه‌کسی قرار است ترانه تیم‌ملی را بخواند، به وجود آمد همچنان‌که در همان موقع اخباری از سوی برخی رسانه‌ها مبنی بر پیشنهاد رسمی فدراسیون فوتبال به سیروان خسروی، محسن یگانه، گروه سون و رضا صادقی منتشر شد که به‌مرور با تکذیب همه این خواننده‌ها روبه‌رو شد.

 پیش از آن‌هم زمانی که علیرضا عصار و امیر تاجیک در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ از سوی فدراسیون فوتبال به‌عنوان خواننده سرود تیم‌ملی فوتبال ایران معرفی شدند، حرف‌وحدیث‌های زیادی صورت گرفت و آثار آنها با نمونه‌هایی که خارج از مرز ساخته شده بودند، مقایسه شد و مورد انتقاد قرار گرفت. درحال حاضر هم تنها چندروز از رونمایی ترانه تیم‌ملی گذشته است. شاید با گذشت چند روز دیگر، گوش‌ها به‌مرور به این ترانه عادت کنند و پس از فروکش‌کردن حواشی‌های اولیه حتی مورد پسند هم قرار  بگیرد.