آیا تومور پس از انجام جراحی سرطان سینه بازمی‌گردد؟

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با خطر بازگشت تومور پس از انجام جراحی بازسازی پستان، گفت: زمان عود بیماری 3 تا 5 سال پس از جراحی است و میزان عود سرطان پستان کمتر از 10 تا 15 درصد است.

به گزارش پرتال جراحان ایران، لعبت گرانپایه در مورد دلایل انجام جراحی بازسازی پستان گفت: بازسازی پستان برای بیمارانی است که به این سرطان مبتلا هستند و در نتیجه مجبور به برداشتن بافت پستان هستیم.

وی ادامه داد: معمولا یک سال باید از انجام جراحی‌ و انجام اعمالی مانند پرتودرمانی و شیمی‌درمانی گذشته باشد تا بتوان برای بازسازی پستان اقدام کرد. البته در مواردی که پیشگیرانه است مثلا بیمارانی که احتمال دو طرفه بودن سرطان پستان در آنها وجود دارد یا با بررسی های ژنتیکی به این نتیجه می‌رسیم که خطر بالایی برای ابتلا دارند در نتیجه از زیر پوست، پستان را تخلیه می‌کنیم . بدین صورت پوست باقی می‌ماند اما بافت را تخلیه کرده و به جای آن با روش‌های مشابهی مانند جایگذاری پروتز آن را بازسازی می‌کنیم.

این جراح عمومی ادامه داد: اما در اغلب موارد که نیاز به انجام پرتودرمانی وجود دارد نباید سریعا" اقدام به بازسازی کرد چرا که کار گذاشتن پروتز باعث می‌شود که نتوانیم روش‌های درمانی مثل شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را انجام دهیم بدین دلیل که خطر عفونت افزایش می‌یابد.

گرانپایه گفت: بازسازی پستان چه به صورت همزمان یا با فاصله کوتاه، نقش زیادی را از نظر حمایت‌های روانی برای بیمار دارد چرا که دیگر وی خود را بیمار و معلول نمی‌داند و از نظر ظاهری و روابط خانوادگی و زناشویی می‌تواند نقش مناسبی را در جامعه داشته باشد و اعتماد به نفس بالایی را برای حضور در جامعه پیدا کرده و حتی در برابر بیماری هم مقاومت بالایی پیدا خواهد کرد.

وی در مورد روشهای مختلف جراحی بازسازی پستان گفت: به طور کلی به دو گروه این روشها تقسیم می‌شوند در یک روش استفاده از بافت طبیعی فرد و در روش دیگر استفاده از پروتز و بافت مصنوعی است. در روش طبیعی از چربی، عضله و بخشی از جدار شکم و پهلو استفاده می‌شود تا حجم پستان جبران و ترمیم شود.

گرانپایه افزود: حتی از چربی جلوی روده‌ها می‌توان به روش لاپاراسکوپی و با استفاده از یک تونل زیر فلت‌های پوستی چربی را تزریق کرد البته استفاده از این چربی‌ها به دلیل حجم باریکی که دارند بیشتر برای پروتز استفاده می‌شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در روش مصنوعی ممکن است برای برداشتن پستان از زیر پستان یا برای باز شدن فضا از حجم‌دهندگانی استفاده شود که پس از رسیدن به فضای مناسب، این حجم‌دهندگان خارج می‌شوند و به جای آن پروتز جاسازی می‌شود.

وی افزود: بنابراین یک مرتبه حجم‌دهندگان خارج شده و سپس پروتز جاسازی می‌شود و بعد هاله و نوک پستان با استفاده از تتو همرنگ پوست می‌شود.

گرانپایه‌ تصریح کرد: روش دیگری نیز وجود دارد که به بازسازی موقت معروف است، در این روش استفاده از پروتزهای مصنوعی برای حجم‌دهندگی به پستان در لباس زیر استفاده می‌شود که موقتی است اما از نظر ظاهری به بیمار آرامش می‌دهد.

وی در مورد اینکه در چه شرایطی می‌توان از روشهای جراحی بازسازی استفاده کرد، گفت: شرایط سنی بیمار و مرحله پیشرفت تومور بسیار مهم هستند، اینکه تومور بخشی یا تمام پستان را در بر گرفته روش بازسازی را متفاوت می‌کند اما هر آنچه در کشور انجام می‌شود مطابق با روشهای استاندارد دنیا است.

این جراح عمومی تصریح کرد: متأسفانه در کشور به دلیل اینکه مرحله تشخیص بیماری بسیار دیر اتفاق می‌افتد مجبور هستیم پستان را برداریم، حجم‌دهنده بگذاریم و پس از آن، پروتز جاسازی کنیم و در نتیجه این روش‌ها طول درمان را طولانی‌تر می‌کند.

گرانپایه در مورد اقدامات لازم پس از جراحی بازسازی پستان گفت: باید کنترل دقیقی از بیمار داشته باشیم چرا که به هر حال جسم خارجی در بدن وی گذاشته می‌شود و حتی اگر از بافت فرد هم باشد به صورت نابجا چرخانده شده در نتیجه برای جلوگیری از عود مجدد تومور باید به صورت متناوب معاینه، MRI و سونوگرافی‌های دقیق انجام شود.

وی ادامه داد: انجام آزمایشهای تکمیلی، بررسی نشانه های تومور و روشهای مختلف دیگر باعث می‌شود تا کوچکترین اثری از عود بیماری از نظر دور نماند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با خطر بازگشت تومور پس از انجام جراحی بازسازی افزود: معمولا زمان عود بیماری 3 تا 5 سال پس از جراحی است و میزان عود سرطان پستان کمتر از 10 تا 15 درصد است و 10 تا 15 سال بعد از جراحی، احتمال عود وجود دارد بنابراین هر چه زمان بیشتر بگذرد احتمال برگشت کمتر می‌شود.

وی تصریح کرد: البته اگر درصد کمی از این تومورها بازگردد مجبوریم پروتز را برداشته، مجدد پرتودرمانی و شیمی‌درمانی انجام دهیم و در این زمان از بازسازی مجدد معمولا" خودداری می‌شود چرا که امکان شعله‌ور شدن بیماری وجود دارد.

گرانپایه ادامه داد: در ایران 5 تا 10 سال سن سرطان پایین‌تر از کشورهای دیگر است و چنانچه در فرد مذکور یا در سنین کمتر از 40 سالگی موارد سرطان پستان در خانواده وجود داشته باشد احتمال ارثی بودن این بیماری 80 درصد می‌شود در نتیجه پیشنهاد برای بررسی‌های ژنتیکی و تخلیه زودتر پستان داده می‌شود.

وی توصیه کرد: هر چقدر افراد با دقت و در فواصل 6 ماهه تحت معاینه قرار گیرند احتمال عود سرطان پستان کمتر می‌شود.همچنین مردم باید بدانند که به جای مراجعه به متخصصان زنان باید به جراحان عمومی مراجعه کنند و نگذارند که یک بیماری در مراحل اولیه به شکل یک توده تبدیل شده و بزرگتر شود این در حالی است که در مراحل اولیه حتی ممکن است قابل لمس نباشد اما با ماموگرافی قابل تشخیص باشد.

گرانپایه با اشاره به اینکه تشخیص اولیه این بیماری شانس بهبودی را تا 90 درصد افزایش می‌دهد، ادامه داد: معلولیت‌ها، هزینه‌های بالای شیمی‌درمانی و کاهش عمر مفید از خسارت‌هایی است که چنانچه این سرطان دیر تشخیص داده شود متوجه خانواده‌ها می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: به زنان توصیه می‌کنیم برای انجام معاینه از سن 20 تا 25 سالگی سالی یک بار، 25 سالگی تا پایان عمر به فاصله 6 ماه یک بار به جراحان عمومی مراجعه کنند. همچنین زنان بالای 35 سال بهتر است ماموگرافی را تا 50 سالگی به فاصله یک تا دو سال انجام دهند و از 50 سالگی به بعد سالانه ماموگرافی را در برنامه خود قرار دهند.

گرانپایه افزود: باور غلطی که در جامعه وجود دارد این است حتما باید فرد بیمار باشد تا به پزشک مراجعه کند در حالی که اگر در شرایط سالم و قبل از ابتلا به بیماری برای معاینه اقدام کند 4 تا 5 سال درمان به جلو می‌افتد.

وی در مورد هزینه‌های انجام جراحی‌های بازسازی پستان گفت: متأسفانه هنوز بیمه‌ها پوشش کافی هزینه این جراحی ها را نداده‌اند و این بیماری که بیشتر در زنان رخ می‌دهد مورد غفلت قرار گرفته است. بنابراین از وزارت بهداشت می‌خواهیم جدی‌تر کار کنند و درمانهای تکمیلی را تحت پوشش قرار دهند چرا که یک جفت پروتز 2.5 میلیون تومان و حجم‌دهندگان 2 میلیون تومان هزینه دارند و با هزینه بستری و جراحی 8 تا 10 میلیون تومان هزینه به بیمار تحمیل می‌شود.

گرانپایه گفت: در حالی که اگر افراد تحت نظر پزشک باشند نیازی به پرداخت این هزینه‌ها ندارند و باید بیشتر به سمت غربالگری و بیماریابی پیش رویم و رسانه‌ها و مراکز مختلف هشدارهای لازم را بدهند و مردم بدانند از چه زمانی و تحت معاینه چه افرادی می‌توانند قرار گیرند.