پورنجاتی: هیچ اصلاح‌طلبی درخشونت‌های 88 حضور نداشت

بخشی از مصاحبه احمدپورنجاتی معاون اسبق وزارت اطلاعات (در دوره وزارت آیت الله ری شهری)، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در دولت هاشمی، نماینده مجلس ششم و عضو حزب مشارکت با خبرگزاری فارس را می خوانید:

 آقای پورنجاتی! در بازخوانی تاریخی برخی‌ها معتقد هستند که وقایع 88 و تندروی اصلاح طلبان در آن سال، نقطه تناقض این‌همانی اعتدال و اصلاحات است، نظر شما در این باره چیست؟
کدام بخش‌ 88 تندروی بوده است؟

ادعای تقلب، اردوکشی‌های خیابانی، نپذیرفتن رأی 40 میلیونی مردم از سوی اصلاح‌طلبان.
انتخابات 88 یک فرآیند است و نمی‌شود به صورت سالن تشریح یک عضو را جدا کرد و گفت نظر شما درباره این عضو عفونی شده چیست.

اگر ارگانیسم 88 را مورد بررسی قرار دهیم، درباره زمان شکل‌گیری انتخابات 88، مقدماتش، عوامل موثر در ایجاد آن فضا و ذهنیتی که در بخش عمده‌ای از جامعه فراهم شد که انگار یک مهندسی در انتخابات اتفاق افتاده است و شخصیت‌هایی با عنوان حقوقی و مسئول و ناظر بر انتخابات، رسما از یک کاندیدا دفاع کردند، می‌بینیم اینها به جامعه ذهنیت داده و آنها را به اشتباه می‌اندازد؛ سرانجام در شرایط برگزاری انتخابات به عنوان کسی که سال‌ها در وزارت کشور خدمت کرده و با مکانیزم انتخابات آشنا هستم این را می‌گویم، سازوکارهایی در اجرای انتخابات و شمارش آرای انتخابات اتفاق افتاد، که بی‌سابقه است. این نه تنها با اعتدال بلکه با ظواهر قانون تناقض دارد. بنابراین اگر جامعه‌ای که در انتخابات شرکت کرده پرسشی مطرح می‌کند و پرسش خود را به صورت اجتماعی و خودجوش در رسانه و خیابان مطرح می‌کند؛ آن اجتماع چند میلیونی به فرمان کسی در خیابان نیامد که امروز به عنوان اینکه مطرح می‌کنند، سران فتنه، دعوت کرده باشند.


به خشونت کشیده شدن آن چطور که هیچ وقت از سوی این آقایان محکوم نشد؟ یعنی از نظر شما بیانیه‌هایی سران فتنه هیچ نقشی در این خشونت‌ها نداشت؟
 شما اگر امروز برای دفاع از جمهوری اسلامی دعوت به اجتماع کنید یا اگر برای تشییع جنازه یک هنرمند برنامه داشته باشید، هیچ بعید نیست که چهار نفر هم از این طرف و آن طرف سواستفاده کنند اما نسبت دادن آن چند نفر به کلیت یک جریان به عنوان ضد انقلاب و مواجب‌بگیر خارجی توهین به اکثریت جامعه است.

اما رهبری در خطبه‌های 29 خرداد هشدار داده بودند که این افراد نمی‌توانند این فضا را کنترل کنند.
حالا... می‌خواهم بگویم آن اتفاقات توسط جریان اصلاحات اتفاق نیفتاده بود. بلکه واکنشی در برابر بی‌‌اعتنایی بود.

 ببینید بحث من چیز دیگری است، اگر بپذیریم که اثبات شی نفی ما عدا نمی‌کند، عدم اعتدال آن جریان به زعم شما، آیا مجوزی برای عملکرد خلاف اعتدال و خشونت‌آمیز جریان اصلاحات در سال 88 می‌شود و آیا این رفتارها با اعتدال همخوانی داشت؟
 من نمی‌توانم برخورد خشونت‌آمیز را بپذیرم، خشونت آمیز، یعنی قبول حرف شما، کدام اصلاح‌طلبی رفته و سنگ به شیشه زده است؟

 مصداق آن اتفاقات روز عاشورا، روز قدس، ‌13 آبان و 16 آذر سال 88 است.
 یک مورد اگر یک اصلاح‌طلب را آوردید که بگویند حتی از او اعتراف گرفته‌ایم با همان مکانیزم‌های اعتراف گیری که در دوره احمدی‌نژاد اتفاق افتاد و ما قبول نداریم، باشد اما بسیاری از اینها اصلا حضور نداشتند.

خشونت بوده ولی این خشونت به عنوان یک حادثه توسط جریانی بوده و من به عنوان کسی که در صدا سیما فعالیت کرده‌ام، احتمال می‌دهم پاره کردن عکس امام در استودیو اتفاق افتاده است. احتمال که گناه نیست.