شناسایی ژن دخیل در روابط عاشقانه

محققان چینی رابطه بین کاهش روابط عاشقانه با افزایش بیان نوعی ژن به نام ٥-HT١A را آشکارسازی کردند.

بررسی‌های محققان دانشگاه‌های هنان و پکینگ چین نشان می‌دهد صرف‌نظر از سبک مو، زیبایی، لباس‌پوشیدن، صحبت‌کردن ملایم و شخصیت خود فرد، متغیرهای ژنتیکی نیز در شروع یا عدم‌شروع یک رابطه عاشقانه نقش دارند.

تیم علمی اعلام کرد، رفتارهای مرتبط با عشق با سطوح سروتونین در مغز ارتباط دارد و در حیوانات، کاهش سطوح سروتونین توسط گیرنده ٥-HT١A  جذابیت جنسی جنس مونث را کاهش داده و خشونت وی در قبال جنس مذکر را  افزایش می‌دهد.

الل G پلی‌مورفیسم متغیر ژنتیکی موسوم به C-١٠١٩G که به بیان بالاتر ژن ٥-HT١A  منجر می‌شود، با آرامش کاهش‌یافته ناشی از روابط نزدیک مرتبط است. C-١٠١٩G متغیری ژنتیکی در ژن ٥-HT١A  است.

یک ژن در جایگاه ویژه خود روی کروموزوم می‌تواند دارای چینش‌های گوناگونی باشد. به هر یک از این چیدمان‌های ژن در جایگاه ویژه آن روی کروموزوم دگره یا دگرچینه یا الل (allele) می‌گویند؛ به عبارتی اشکال مختلف ژن الل نام دارند.  محققان چینی حاضر در این بررسی، سلول‌های فولیکول مو را برای انجام فرآیند ژنوتیپ جمع‌آوری کردند. آنها دی‌ان‌ای ژنومی سلول‌های فولیکول مو را استخراج کردند و سطح C١٠١٩G را از طریق واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز تقویت کردند.

نتایج نشان داد افراد حامل الل G پلی‌مورفیسم C-١٠١٩G بیشتر احتمال داشت مجرد باشند. این نتایج با این یافته‌ها که حاملان الل G در روابط نزدیک با دیگران کمتر آرامش دارند، مطابقت دارد. در واقع، بیشتر احتمال داشت حاملان این الل شخصیت‌های روان‌نژند و اختلالات روان‌پریشی مانند افسردگی حاد و اختلال شخصیتی مرزبندی‌شده داشته باشند.

چون بدبینی و روان‌پریشی مولفه‌های تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری، کیفیت و ثبات روابط هستند، رابطه بین G و اختلالات روانشناختی ممکن است فرصت‌های روابط عاشقانه حاملان آن را کاهش داده یا منجر به ناکامی در روابط عاشقانه شود.

نتایج دانشمندان اهمیت متغیر C-١٠١٩G متعلق به ژن‌٥-HT١A  را در تفاوت‌های فردی در شکل‌گیری رابطه عاشقانه نشان داده و سرنخی برای مشارکت ژنتیکی در روابط اجتماعی پیچیده در بافت‌های خاص ارایه  می‌دهد.