فرارو- امیر هاشمیمقدم؛ اخیراً کلیپی دیگر از توهین یک افسر نیروی انتظامی به مهاجران غیرقانونی افغانستان که در ایران دستگیر شدهاند در شبکههای اجتماعی و اینترنت پخش شد که نشانی از انسانیت در آن دیده نمیشود. برخوردهای توهینآمیز این افسر با دستگیرشدگان در حدی است که شخصیت ایشان را به بدترین وجه ممکن خُرد میکند. اتباعی که از سر ناچاری برای یافتن کار به ایران آمده و عمدتاً با لباسهای کهنه، دمپایی و چشمانی ناامید از زندگی، دستگیر شدهاند.
افسر مزبور در این کلیپ به جز دشنامها، گاهی از همه میخواهد که دستها را جلوی صورتشان گرفته و به نشانه احترام به وی، رکوع کنند؛ آن هم نه یکبار، بلکه چندین بار (خدایی که تنها موجود شایسته رکوع است، هیچگاه با بندگانش اینگونه رفتار نمیکند). آنگاه پس از کلی توهین به ایشان، از همه میخواهد که بگویند او آدم خوبی است و او را دوست دارند! و میپرسد «اذیتتان که نمیکنم؟» و از آنها میخواهد که راستش را بگویند و آنها هم تأیید میکنند که او اذیتشان نمیکند. سپس از جمع میخواهد که همگی بگویند: «سرکار دوستت داریم» و همه این کار را میکنند. اگرچه بیشتر این افراد جوان هستند، اما در میان آنان کسانی هم دیده میشوند که سن و سال داشته و حرمت آنها هم نگاه داشته نمیشود. از همه بدتر اینکه افسر مزبور از این رفتار غیرانسانیاش با افتخار تمام فیلم گرفته و طبیعتاً نخستین کسی که آنرا پخش کرده، خودش بوده است.
واقعاً انتظار داریم که این افراد پس از بازگشت به میهنشان چه حسی از ایران داشته باشند؟ و هممیهنانشان درباره اینکه ایرانیان با همتباران قدیمی اینگونه رفتار میکنند، چه خواهند اندیشید؟ کارخانه دشمنسازی ما چه زمانی از کار خواهد افتاد؟
این کلیپ اکنون بر روی صفحات اجتماعی بسیاری از افغانستانیها و غیرافغانستانیها در حال بازنشر است و بسیاری از رسانههای افغانستان به آن پرداختهاند. هیچ دور از ذهن نیست که به زودی رسانههای ضدانقلاب هم به آن بپردازند. آیا در آن صورت میتوانیم باز هم مدعی شویم که این رسانهها در پی تخریب چهره نظام اسلامی کشورمان هستند، آن هم در شرایطی که خودمان خوراک تبلیغاتی را دو دستی در اختیارشان قرار میدهیم؟
زمانی که برای نخستین بار از طریق یکی از دوستان افغانستانی از وجود چنین کلیپی آگاه شدم، پنداشتم که همان کلیپ قدیمی مشابهی است که نیروی انتظامی از دستگیرشدگان افغانستان میخواهد خود و نفر جلوییشان را کتک بزنند و به خودشان دشنام بدهند. اما وقتی آنرا دیدم متوجه شدم گویا فیلم گرفتن از چنین صحنههایی دارد به نوعی تفاخر تبدیل میشود؛ آن هم توسط کسانی که شیوه برخوردشان نشان میدهد عقدههای حقارت سراپای وجودشان را گرفته است و ناکامیهای زندگی شخصی و اجتماعیشان را میخواهند از این طریق جبران کنند.
اگر با عاملان کلیپهای پیشین (همچون کلیپ بازداشتشدگانی که مجبور بودند خودشان را کتک بزنند؛ یا کلیپ سربازان مرزبانیای که بالای اجساد کشته و زخمیشدگان افغانستانی ایستاده و می خندیدند) برخورد مناسب میشد، آیا شاهد تکرار چنین رفتارهایی بودیم؟ بعید نیست سازنده این کلیپ تازه، آنرا با الهام از کلیپهای قدیمی فیلمبرداری کرده باشد. شخصاً آن کلیپهای پیشین را به برخی از مسئولینی که احساس میکردم توان پیگیری این موضوع را دارند نشان دادم. نمیدانم آیا کاری کردند و به نتیجه نرسیدند یا آنکه آنها هم این موضوع برایشان اهمیتی نداشت. اما آنچه در همه این رفتارها، کلیپها و بیتفاوتی مسئولین ایرانی دیده میشود، نشان از مرگ تدریجی اخلاق و انسانیت دارد.
آیا این بار مسئولین نیروی انتظامی (که خود اصلیترین ارگان مسئول برخورد با رفتارهای غیرقانونی است)، برای صیانت از اعتبار این ارگان، با افسری که این کلیپ را از رفتارهای آنچنانیاش با افغانستانیها فیلمبرداری کرده برخورد خواهد کرد؟ آیا مسئولین واکنشی خواهند داشت؟ راستش با توجه به پیگیریهای چندسالهام درباره ایندست موضوعات، چندان خوشبین نیستم.
اما شما را به خدا حتی اگر شخصیت این مهاجران برایتان مهم نیست؛ حتی اگر مسائل انسانی را به دیده اغماض مینگرید؛ حتی اگر آموزههای اسلامی چیزی بیش از شعار در ذهنتان متبادر نمیکند؛ حتی اگر تاریخ و فرهنگ و ادبیات و دین و مذهب مشترکمان با این بیپناهان هیچ ارزشی برایتان ندارد؛ دستکم برای پیشگیری از رفتن آبرویمان نزد جهانیان، با چنین رفتارهایی برخورد مناسب انجام داده و مانع از تکرار آنها شوید.
انصاف واقعا چیزیه که الانه همه بهش نیاز دارن
تربیت درستی نداریم، وقتی که میگوییم حقشان است.
من از برادران افغان خودم با رویی سیاه معذرت می خواهم. حتی اگر شما در ایران مرتکب خلافی شده باشید. آن از بی عرضه پلیس ایران است.