کیهان: موسوی تجاهل و تغافل می کند

روزنامه کیهان با انتقاد از حمایت میرحسین موسوی از حزب مشارکت و سازمان مجاهدین نوشته است:« اظهار تجاهل و تغافل آقای موسوی نسبت به مواضع دو حزب مشارکت و مجاهدین در حالی است که شخص آقای خاتمی در آخرین سال ریاستش با اشاره به مواضع برخی از همین طیف های حاضر در اردوگاه اصلاح طلبان صراحتاً اعلام کرد صدای دشمن از این اردوگاه به گوش می رسد.»

متن کامل یاداشت کیهان را بخوانید:

نامزد گروه های مدعی اصلاحات همچنان سیاست طفره و توجیه را نسبت به مواضع عنادآمیز و ضد انقلابی حامیان اصلی خود در احزاب مشارکت و سازمان مجاهدین (انقلاب) در پیش گرفته است.
 
موسوی دیروز طی نشستی با خبرنگاران در ایلام با پرسش خبرنگار روزنامه رسالت مبنی بر حمله احزاب مذکور به انقلاب و خط امام و علت حمایت آنها از نامزدی وی مواجه شد. به گزارش سایت قلم نیوز که از سوی حامیان موسوی و برای تبلیغات انتخاباتی راه اندازی شده، وی در پاسخ خبرنگار مذکور گفت: «نباید در پشت شعارهایی که می دهیم، محبوس شویم و باید وسیع تر فکر کنیم. چرا در مورد گروه هایی که از نظر قانونی رسمیت دارند، طوری صحبت می کنیم که انگار در مورد اسرائیلی ها حرف می زنیم؟ آیا مثلا در مورد مسایل همین استان ایلام به این نگاه می کنید که روی سینه افراد نوشته مشارکتی یا مجاهدین انقلاب یا اصولگرا و آبادگران؟ یا این که نگاه می کنید که نماز می خوانند و خدا را می پرستند؟ هر فرد سالمی که می خواهد درون این نظام فعالیت سیاسی کند، باید مرز خود را با افرادی که مخالف امام(ره)، رهبری و قانون هستند، مشخص کند اما آیا واقعاً کسانی را که با این وسعت متهم می کنید، این چنین هستند؟ خیر؛ من ذهن بسته شما را ندارم و ذهن بنده بسیار باز است». 

وی آنگاه مباحث عمیق بر سر دفاع از اصول انقلاب یا هجمه به آن را به بحث های جناحی فرو کاسته و می گوید: «مردم کشور ما برخلاف جناح های سیاسی که من به همه آنها ارادت دارم یک جور فکر نمی کنند و هم اصولگرا می توانند باشند هم اصلاح طلب هم می توانند در برابر توهین به مقدسات خود بایستند و هم در مقابل بستن دهان، روزنامه و توقیف نشریات». نامزد اصلاح طلبان درباره انصراف خاتمی و ابهام پیش آمده هم گفت: «بین من و آقای خاتمی مشکلی وجود ندارد و بنده شب گذشته هم در مجمع روحانیون خدمت ایشان بودم. بنده قبلاً هم اعلام کرده بودم حضورم در انتخابات در نهایت در مقابل خاتمی نخواهد بود و اگر ایشان تا آخرین روزهای انتخابات کنار نمی کشید در نهایت شاید منجر به عقب نشینی بنده می شد. بنده این را اعلام کرده بودم. آقای خاتمی در مقطعی صلاح دیدند براساس دلسوزی برای فضای ملی این تصمیم را گرفتند. بنده ادعا می کنم اکنون خاتمی یکی از پشتوانه های مهم عظمت و شکوه انتخابات دولت دهم خواهد بود». 

اظهار تجاهل و تغافل آقای موسوی نسبت به مواضع دو حزب مشارکت و مجاهدین در حالی است که شخص آقای خاتمی در آخرین سال ریاستش با اشاره به مواضع برخی از همین طیف های حاضر در اردوگاه اصلاح طلبان صراحتاً اعلام کرد صدای دشمن از این اردوگاه به گوش می رسد. سال گذشته نیز حجت الاسلام یونسی وزیر وقت اطلاعات در دولت خاتمی تصریح کرد من بارها به احزاب اصلاح طلب گفته بودم که شما می خواهید هم در دولت باشید و هم رفتار اپوزیسیون را پیشه کرده اید. این دو با هم قابل جمع نیستند. 

از سوی دیگر مواضع ضد انقلابی و ضد ارزشی طیف سازمان مجاهدین انقلاب اظهرمن الشمس است. مدتی پس از سخنان بهزاد نبوی مبنی بر اینکه برخی مواضع امام خمینی را نمی پسندیدم، هاشم آغاجری عضو دیگر مرکزیت سازمان در همدان، به هتاکی صریح علیه ساحت ائمه معصومین(ع) و مرجعیت پرداخت و تقلید مردم از مرجعیت شیعه را از جنس تقلید میمون دانست! که منجر به اعلام عدم مشروعیت این حزب افراطی از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم (در زمان حیات آیت الله مشکینی) شد. سران سازمان در کنار سران حزب مشارکت نقش اساسی در به بن بست رساندن مجلس ششم، تعطیلی خدمتگزاری مجلس به مردم، صدور نامه های سرگشاده دشمن پسند، پیوند با گروهک های قسم خورده ضد انقلاب نظیر نهضت آزادی و همچنین اعمال فشار و خودکامگی در راستای تعطیلی انتخابات مجلس هفتم از سوی دولت داشتند که با موضع قاطع رهبر فرزانه انقلاب ناکام ماندند. طیفی از اعضای مجاهدین و مشارکت همچنین در تحریک و تشویق آشوب های خیابانی تیر ماه 78 نقش اساسی ایفا می کردند، روزهایی که عناصر ضدانقلاب به میدان آمده و خیال برشان داشته بود که می توانند انقلاب را سرنگون کنند. البته در تمام آن دوران آقای موسوی یا احساس خطر نکرده بودند یا اگر هم اندک احساسی در این زمینه داشتند، جرأت نکردند اعتراضی بکنند تا اینکه با استقامت اصولگرایان ورق برگشت و فضا برای اظهارنظر کسانی چون ایشان نیز فراهم شد. 

طبیعی است که مسائلی از این دست ربطی به نماز خواندن مردم متدین ایلام یا سلایق این جناح و آن جناح ندارد و نمی توان هم از محبت مردم و اصولگرایی و اصلاح طلبی اصیل دم زد و هم با دشمنان باورها و اعتقادات و انقلاب همان مردم که بر سر اصول، اباحیت به خرج دادند و در قبال اصلاح گری خود سنگ راهند، ائتلاف کرد. برای مثال نمی توان دولت خدمتگزار را به خاطر رسیدگی به محرومان سرزنش کرد اما از مؤتلفان خود نپرسید ماجرای فروش گاز 230 دلاری به شرکت کرسنت به قیمت 17 دلار (14 برابر زیر قیمت) چه بود و چرا اتفاق افتاد؟ و... این رشته سر دراز دارد که به تدریج باید گشود و گفت تا معلوم شود مرز آن «باز اندیشیدن» کجاست؟ و آیا قرار است سوابق و حیثیت نخست وزیر دوران اول انقلاب به تاراج فرصت طلبانی برود که هیچ نسبتی با شعارها و آرمان های دیروزی ندارند و از آدم ها صرفاً به عنوان مهره و پل استفاده می کنند؟!