ای کاش اعراب هم با ایران با تفاهم برسند

چرا کشورهای عربی اساسا در مذاکرات با ایران شرکت نکردند و به فکر رسیدن به چیزی شبیه این توافق با تهران نیفتادند.
 
ایرانی ها روز گذشته رسیدن به"چارچوب توافق" هسته ای با ایالات متحده و دیگر قدرت های غربی را جشن گرفتند در حالی که هم زمان اسرائیل کاملا این توافق را رد کرد.
 
اسرائیل همچنان از این می ترسد که ایران روزی بتواند به بمب هسته ای دست یابد و خطری وجودی برای آن باشد، علی رغم این که خود سلاح های هسته ای گسترده ای در اختیار دارد. از ناحیه عربی قبول این توافق میان ایران و امریکا مایه نگرانی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس شده است به گونه ای که نسبت به آن هشدار دادند و شاید در خفا حتی آن را رد هم کردند، در دیگر کشورهای عربی اظهار نظری درباره این توافق نشد شاید به این دلیل که اطلاعات کافی در مورد آن نداشتند شاید هم به این دلیل که خود به شدت درگیر مسائل داخلی پرآشوب خودشان هستند و دیگر مجالی برای اظهار نظر در این زمینه ها برایشان باقی نمی ماند.
 
باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا گفت: این توافق «تاریخی» ایجابی و به سود مصالح غرب است. در حالی که اسرائیل آن را خطای تاریخی توصیف کرده و آن را تهدیدی برای خود دانسته است.
 
تحلیلگران بی طرف این توافق را مشروعیتی مضاعف از سوی جامعه جهانی برای پرونده هسته ای ایران دانسته اند، در حالی که در هیچ جای آن حتی یک کلمه درباره تضمین های امنیتی و ثبات در منطقه عربی مجاور ایران ذکر نشده است. کشورهای عربی به هیچ وجه نگرانی خود را از بلندپروازی های ایران در گسترش نفوذ سیاسی خود در منطقه پنهان نکرده اند و احساس می کنند در برابر ایران روز به روز ضعیف تر می شوند و میدان عمل بیشتری را از دست می دهند.
 
اگر ایالات متحده و کشورهای غربی طرف مذاکره با ایران، بر رسیدن به تضمین هایی از ایران مبنی بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای آن در راستای حفظ مصالح خود و اسرائیل تاکید دارند، این سوال مطرح می شود: ایران چه تاکیدها یا تضمین هایی به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مجاور خود می دهد؟ در حالی که کشورهای عربی در حال حاضر امنیت خود را بسیار در مخاطره می بینند.
 
چرا کشورهای عربی اساسا در مذاکرات با ایران شرکت نکردند و به فکر رسیدن به چیزی شبیه این توافق با تهران نیفتادند تا نه تنها رویکرد خود را نسبت به آن مطرح کنند بلکه حداقل نگرانی های خود را در مورد آن رفع کنند تا در نتیجه این توافق نامه تضمینی برای حفظ و رعایت مصالح آنها و درمانی برای نگرانی های آنها از بلندپروازی های ایران داشته باشد.    
 
برای همین از نخبگان سیاسی و فرهنگی می خواهیم که به طور دقیق مضمون توافق هسته ای با ایران را مطالعه کنند و از طریق کنفرانس ها و نشست ها به بررسی آن بپردازند تا در نتیجه آن دریابند که بازتاب این توافق بر جهان عرب چه خواهد بود.