فرارو - حل و فصل مشکلات اقتصادی کشور بیش از بحث مسکن در اولویت است." یک کارشناس حوزه مسکن با بیان این مطلب، درباره طرح جامع مسکن گفت: مهمترین ایراد این پروژهها ساخت مسکن در شهرهای بزرگ است در حالی که
باید این آپارتمانها را در نقاط دورافتاده و محروم کشور ساخت و در اختیار
مردم قرار داد زیرا با روش کنونی نتیجه غیر از سرازیر کردن سیل جمعیت از
روستاها و شهرهای کوچک به پایتخت و دیگر کلان شهرها نخواهد داشت.
سند طرح جامع مسکن که گفته میشود با تلاش ۸ ساله کارشناسان آماده شده است رسما منتشر شده و بر اساس هدف گذاری صورت گرفته در این سند باید تا سال ۱۴۰۵ شاخص انتظار هر خانوار برای خانه دار شدن از ۱۲ سال – رقم کنونی – به ۸ سال برسد. اما باید دید که کارشناسان تحقق این هدف را با کدام ابزار و روشها ترسیم کردهاند.
اولین اقدامی که در طرح جامع مسکن به آن توجه شده این نکته است که تمام متقاضیان مسکن نیاز به کمک دولت ندارند و نیاز به دخالت دولت در همه حوزهها نیست.
یکی از این حوزهها که بهعنوان مسکن اجتماعی در کشور معروف شده، مسکنی است که بالقوه انسان نمیتواند برای آن پساندازی کند لذا دولت باید به این بخش - ۱۶ درصد از متقاضیان مسکن - از طریق واگذاری زمین و منابع کمک کند.
گروه دیگر طبقه متوسط به پایین است که میتوانند پسانداز کنند دولت هم باید به آنها کمک کند، مثلاً زوج جوانی که صاحب شغلی هستند باید کمی پسانداز کنند و دولت نیز باید به آنها کمک کند تا بتوانند مسکن خود را تأمین کنند.
گروه سوم نیز مسکن آزاد است یعنی کسانی که میخواهند خانه خود را ارتقا دهند آزاد هستند و دولت در این حوزه دخالت نمیکند.
حال باید دید که این طرح چگونه اجرایی میشود و کارشناسان حوزه مسکن در خصوص نحوه اجرا و به ثمر رسیدن آنچه نظری دارند. محمد علی پورشیرازی کارشناس حوزه مسکن
در گفتوگو با فرارو در این خصوص گفت: بیش از کارآمد بودن طرح باید به درست اجرا شدن آن توجه کرد. به اعتقاد من قوانین در ایران بیش از دیگر کشورها مورد مطالعه قرار میگیرد و قوانین خوبی در حوزههای مختلف داریم اما در مرحله عملیاتی شدن شاهد ورود سلیقهها و دور زدن قوانین هستیم لذا در این خصوص باید دید که چطور عملیاتی میشود.
وی در خصوص مشکلات موجود حوزه مسکن، گفت: در بسیاری از کشورهای دنیا تا ۹۰ درصد مبلغ لازم برای خرید مسکن را وام میدهند و میزان بازپرداخت و بهره آن را با توجه به گردش مالی فرد تعیین میکنند اما در ایران مبلغ وام درصد کمی از مبلغ لازم برای تهیه مسکن است و به طور معمول مشکل متقاضیان را حل نمیکند.
این کارشناس حوزه مسکن همچنین به ناکارآمدی طرحهایی مثل مسکن مهر و مسکن اجتماعی و... اشاره کرد و گفت: در آلمان، فرانسه و... هم طرحهایی شبیه به این اجرا شده است اما ما با اجرای غلط از نظر کیفیت و مکان مسکن به مردم ظلم کردهایم.
پورشیرازی افزود: مهمترین ایراد این پروژهها ساخت مسکن در شهرهای بزرگ است در حالی که باید این آپارتمانها را در نقاط دورافتاده و محروم کشور ساخت و در اختیار مردم قرار داد زیرا با روش کنونی نتیجه غیر از سرازیر کردن سیل جمعیت از روستاها و شهرهای کوچک به پایتخت و دیگر کلان شهرها نخواهد داشت.
وی ضمن تاکید بر اینکه حل و فصل مشکلات اقتصادی کشور نسبت به طرحهای مختلف مسکن و... در اولویت است، گفت: مسئولان مربوطه بهتر است ابتدا بگویند که چرا این همه مشکلات اقتصادی داریم در حالی که کل درآمد نفتی ما از زمانی دارسی تا هشت، نه سال قبل به اندازه این دوره تقریبا ده ساله اخیر نبوده است؟ اگر این پول در چرخه اقتصاد کشور به کار گرفته شده بود هیچ یک از این مشکلات کنونی وجود نداشت.
وی با اشاره به اینکه به حداقل رساندن نرخ بیکاری در کشور نسبت بر خانه دار کردن مردم مقدم است، گفت: اگر دولت در مرحله اول مطالبات پیمانکاران را بدهد، شاهد خواهیم بود که این پول به اقتصاد کشور تزریق شده و برای جوانان شغل ایجاد میشود.
به گفته این کارشناس و فعال حوزه مسکن، راه اندازی پروژههای نیمه تمام قدم موثری در راه رفع مشکل اشتغال و پویا شدن اقتصاد کشور است که باید در اولویت دولت قرار گیرد.
متاسفانه در روستا که در سال های قبل یک رونقی در ساخت و ساز و ایجاد مسکن های جدید و خوب اتفاق افتاده بود روند ساخت مسکن متوقف شده است