روایت شاهدان عینی از حملات پاریس

۱۲۷ نفر در حملات همزمان پاریس کشته شدند. شاهدان عینی آنچه رخ داده را برای رسانه‌ها تعریف کرده‌اند:

'همه جا جسد افتاده بود'
ژولین پیرس خبرنگاری است که هنگام اجرای کنسرت و وقتی تیراندازی شروع شد در سالن باتاکلان بود.

او در گزارشی در سایت رادیو ۱ اروپا نوشته: "چند مرد مسلح وارد سالن شدند. دو یا سه مرد، نقاب نداشتند و با تفنگ‌هایی که به نظر کلاشنیکف می‌رسید وارد شدند، بی هدفگیری جمعیت را به رگبار بستند."

"تیراندازی حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ادامه داشت. خیلی خشن و ترسناک بود. آنها وقت کافی داشتند که سه بار خشاب عوض کنند. خیلی جوان بودند."
"همه جا جسد افتاده بود."

'اوضاع وحشتناک'
پل تیلور یک کمدین بریتانیایی ساکن پاریس است و هنگام حمله به یکی از رستوران‌ها برای رفتن روی صحنه در کلوپی در آن نزدیکی آماده می‌شد.

او به بی‌بی‌سی گفت که مردم را می‌دید که به سمت محل اجرا می‌دویدند در حالی که "گریه می‌کردند و نمی‌دانستند چه اتفاقی می‌افتد، شوکه بودند."

"وقتی پرسیدیم چه شده گفتند چند نفر به رستوران ۱۰۰ متر آن طرفتر آمدند و کسانی را که در رستوران نشسته بودند به گلوله بستند."

"هیچ گزارش رسمی نبود و من برای اجرا روی صحنه رفتم. بلافاصله پلیس محل را تخلیه کرد... موقعیت آشفته و وحشتناکی بود. همه جا پر از پلیس، آژیر و مردم وحشت‌زده بود."

'موبایل نجات‌بخش'
سیلوستر موقع انفجارها در استادیوم بود.

او می‌گوید گوشی موبایلش جانش را نجات داده است. موقع انفجار او گوشی را دم گوشش گرفته بوده و به این ترتیب ترکش انفجار به موبایل خورده است.

او به رویترز گفت: "همه چیز رفت روی هوا و احساس کردم چیزهایی در اطرافم به پرواز در آمده. ترکشی به موبایلم خورد. این موبایلم بود که مرا نجات داد."

'ترقه‌بازی'
پیر مونفور نزدیک رستوران کامبوج کوچک زندگی می‌کند که یکی از حملات آن را هدف گرفت.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: "صدای تیراندازی شنیدیم. حدود ۳۰ ثانیه صدای گلوله، انگار تمام شدنی نبود. اول فکر کردیم ترقه‌بازی است."

یک شاهد عینی دیگر که در رستوران بود گفت همه خود را روی زمین انداختند.

او مرد جوانی را دید که دختری را روی دست می‌برد و به نظر می‌رسد دختر مرده بود.