این نویسنده در پی درگذشت قاسم هاشمینژاد - نویسنده و منتقد ادبی - که روز 13 فروردینماه از دنیا رفت، در گفتوگو با خبرنگار ادبیات ایسنا اظهار کرد: شنیدهام که از دنیا رفته و خیلی متأسف هستم. حرفی ندارم و حرفی نمانده است که بزنم دیگر. قبلا هم همینطور بود و یک مشت آدمهای حقهباز حرف مزخرف میزدند و معروف هم شدند، ولی هاشمینژاد این وسط تنها بود.
گلستان افزود: من دو نفر را میشناختم که درباره ادبیات معاصر ما درست میتوانستند حرف بزنند. یکی از آنها آقای هاشمینژاد بود و همین کافی است. چه میتوانم بگویم دیگر؟! آدمی که میفهمید این بود. بقیه همینطور الکی چرت میگفتند و دل خودشان را خوش میکردند. از همه بدتر، جوانانی را که میخواستند چیزی یاد بگیرند، با نوشتههای خود روبهرو میکردند و همه آنها را گمراه میکردند. همین است که الان همه چیز چرت و پرت شده و اتفاقاتی که افتاده است.
او در ادامه گفت: آقای هاشمینژاد یک آدم منحصر به فرد بود و یک نفر دیگر هم بود که خیلی پیشتر متأسفانه فوت کرد. تا آنجایی که من میفهمم و بهقدری که من میتوانم بفهمم، این بود که درباره فهم ادبیات معاصر همین دو نفر بودند و بقیه هر چه میگفتند، مردم را گمراه میکردند.
این نویسنده پیشکسوت اظهار کرد: هاشمینژاد آدم خوبی هم بود. او مرد بسیار بسیار فروتنی بود. تا آنجا که میسر بود و حرفش پیش میآمد، حتا در مقدمه یکی از کتابها درباره او گفتهام.
کتاب
قاسم هاشمینژاد متولد سال 1319، نویسنده، منتقد و روزنامهنگار بود. او از دهه 40 در مطبوعات نقد مینوشت.
در معرفی او همچنین عنوان شده است: هاشمینژاد سوای آنکه در حوزه نقد، داستان و شعر فعالیت داشت، خیل تألیفات و تحقیقات پرشماری که در حوزه عرفان و تصوف داشت، نام او را بهعنوان یکی از شارحان و محققان متون عرفانی مطرح کرده است.
تنها «سیبی و دو آینه» که کتابی است «در مقامات و مناقب عارفان فرهمند» و مؤلف در آن به زندگی، آثار و عقاید عارفان نامآشنا پرداخته و هریک از آنان را به خواننده علاقهمند معرفی کرده، گویای تحقیقات پردامنه او در این حوزه است. همچنین «سرود رستگاری» کهنترین متن وحدت وجود اثر منظوم داتا تریا، «در ورق صوفیان» سه مقاله در حوزه عرفان، «رساله در تعریف، تبیین و طبقهبندی قصههای عرفانی»، «201 حکایت عرفانی از دفتر معرفتپیشگان» و «کتاب ایوب» منظومه آلام ایوب، گوشهای از تقریرات و تألیفات اوست.
رمان «فیل در تاریکی» قاسم هاشمینژاد نیز از آثار معروف این نویسنده در حوزه ادبیات پلیسی است.
همچنین «نمایش منظوم» اثر تی. اس. الیوت، «بشنو، آدمک!» از ویلهلم رایش، «خوابگران» از ریموند چندلر و «من منم: کتابی درباره خودکاوی» اثر راتان لعل، از آثار ترجمهای او است.
این نویسنده و منتقد که چند سالی به بیماری سرطان مبتلا بود از روز دوم فروردینماه به علت عفونت ریه در بیمارستان شریعتی تهران بستری شد و در نهایت عصر روز 13 فروردین از دنیا رفت.