جواد کریمیقدوسی، نماینده کلات و مشهد دیروز پشت تریبون مجلس رفت و حرفهایی زد که پیش از این هم زده بود، تازگی نداشت، به جز یک نکته. آخرین جملات سخنان این نماینده اصولگرای مجلس انذار و تبذیر روحانی برای نیامدن بود.
این نخستین نهی صریح اصولگرایان به روحانی است که او را توصیه به نیامدن میکنند. نماینده مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی خطاب به رئیسجمهوری، گفت: «نظرسنجیهای عمومی میگوید به مصلحت شما و کشور نیست که مجدد در عرصه انتخابات ٩٦ وارد شوید؛ خودتان نیز تردید جدی دارید، بنابراین لطفا این تردید را به یقین تبدیل کنید و کشور را از بنبست نجات دهید تا کشورمان در مسیری که مردم میخواهند، قرار گیرد».
اگرچه کریمیقدوسی لزومی ندید حتی اشاره کوچکی به این نظرسنجیهای ادعایی کند و بگوید مستند او برای مصلحت نبودن آمدن روحانی کدام نظرسنجی علمی و معتبر است. این نخستینبار است که اصولگرایان به طور مستقیم و شفاف حسن روحانی را توصیه به نیامدن میکنند.
شاید نظرسنجیهای مورد ادعای کریمیقدوسی خروجی اتاق فکر علیه دولت است؛ اتاق فکری که بارها برخی به آن اشاره کردهاند. محمدباقر نوبخت سه ماه قبل در نشست خبری خود با رسانهها گفته بود: «شنبهها علیه دولت اتاق فکر شکل میگیرد».
الیاس حضرتی، نماینده اصلاحطلب مردم تهران هم گفته بود: «اتاق فکر، منظم و منسجم علیه دولت تشکیل شده و هفتگی با مدیریت یکی از وزیران سابق آن تشکیلات اداره میشود».
حسین کنعانیمقدم، فعال سیاسی اصولگرا و دبیر کل حزب «سبز»، چندی قبل درباره شکلگیری اتاق فکر بخشی از اصولگرایان علیه روحانی، گفته بود: «در هر دورهای جریانهایی هستند که بهعنوان اتاق فکر تلاش میکنند اشکالات و معایب دولت و رئیسجمهور را درآورند و بزرگنمایی کنند متأسفانه در قاموس سیاسی ما اینگونه نهادینه شده که رقابت را با تخریب مساوی میکنند».
در لفافه مصلحت
معضل اساسی اصولگرایان برای انتخابات آتی در صورتی که نخواهند از روحانی حمایت کنند، آوردن گزینه رأیآوری است که توان رقابت با رئیسجمهوری فعلی را داشته باشد؛ چهرهای که به قول محمدرضا باهنر از یکسو سابقه شکست نداشته باشد و از سویی دیگر چهره مقبولی داشته باشد.
گزینهای که در جریان اصولگرایی بهشدت نادر است. برای همین به نظر میرسد اصولگرایان برای رفع این نقیصه نوک پيكان حمله را متوجه روحانی کردهاند و قصد دارند تا با استفاده از تریبونهایی که در دست دارند، موقعیتی تضعیفشده از او میان مردم تصویر کنند. سخنان دیروز کریمیقدوسی ناظر بر همین وضعیت است.
جمعی از اصولگرایان که زاویه تندی با روحانی دارند، ذیل این پوشش و حربه که «شما رأیی ندارید» در لفافه «مصلحت» برای روحانی نسخه میپیچند تا شاید بتوانند از میزان رأی ٩٦ او بکاهند. تا پیش از نهی احمدینژاد از آمدن، اصولگرایان بین بودن یا نبودن با روحانی مردد و دودل بودند.
طیفی از اصولگرایان معتدل معتقد بودند روحانی یکی از گزینههای اصلی انتخابات ریاستجمهوری ٩٦ است. نیامدن احمدینژاد وضعیت را برای آنها سختتر کرده است.
از یکسو به نظر میرسد احتمال حمایت بخشی از اصولگرایان از روحانی قطعیتر شده است، چون گزینه بهتری به نظرشان نمیرسد، اما از سویی دیگر، عزم جمعی از اصولگرایان را برای اجماع روی رقیبی دیگر محکمتر کرده است اگرچه گفتهاند نامزد نهایی آنها قرار است با محوریت جامعه روحانیت مبارز و شور و مشورت با جریانهای اصولگرایی تعیین شود.
کلید جلسات انتخاباتیشان هم خورده است و قرار است بهزودی همایش بزرگ ائتلافشان هم برگزار شود. اما اینکه خروجی این ائتلاف چه خواهد بود، آیا اصولگرایان به گزینه روحانی میرسند یا نه، مشخص نیست. احتمالات هرچه جلوتر میرود امکان اجماع روی روحانی را کمتر میکند.
تاجاییکه امیر محبیان، تحلیلگر اصولگرای معتدل، چندی قبل و درست بعد از قطعیشدن نیامدن احمدینژاد، گفت: «درحالحاضر سناریو حمایت از حسن روحانی از دستور کار اصولگرایان خارج شده». او درعینحال معتقد است از بین گزینههای مطرح اصولگرا، محمدباقر قالیباف موقعیت خوبی دارد چون شناختهشدهتر و باسابقهتر است.
پیش از این برخی اصولگرایان میگفتند روحانی در صورتی که بتواند به وعدههای اقتصادی خود عمل کند، شانسش را برای دریافت حمایت اصولگرایان، افزایش داده است. برخی اصولگرایان از جمله اعضای مؤتلفه بر تلاش و توان دولت در راستای حل مسائل اقتصادی صحه میگذارند، اما برخی دیگر از جمله نزدیکان به جبهه پایداری و رسانههای نزدیک به آنها سعی دارند با دستاویز برجام و مسائل اقتصادی، تصویری شکستخورده و ناکام از دولت تصویر کنند.
در این وضعیت است که برخی تحلیل میکنند قطعا اصولگرایان از آقای روحانی حمایت نخواهند کرد و حتی اگر احساس کنند کاندیدای آنها در مقابل آقای روحانی رأی نمیآورد؛ چون میخواهند جریان خود را برای انتخابات آینده شارژ مجدد کنند، حتما با کاندیدای اختصاصی وارد انتخابات میشوند.