کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه مدیران در «دولت مردم» حق تجارت ندارند، گفت: 50 هزار میلیارد وام به چند صد نفر دادهاند اما جوانان برای دریافت وام ازدواج با مشکل مواجه هستند.
به گزارش فارس، محمدباقر قالیباف در برنامه گفتوگوی ویژه خبری شبکه دو سیما طی سخنانی به بیان نظرات خود پرداخت.
محورهای اظهارات قالیباف به شرح ذیل است:
ضمن تبریک روز کارگر باید عرض کنم انقلاب ما انقلاب مستضعفان است و امام (ره) نیز امام مستضعفان، فرهنگ مردم ایران عزیز نیز این است که توجه به نیازمندان و محرومان را جزو فرهنگ زندگی خودشان میدانند. مسئولان هم باید این را در اولویت اول بدانند اگر ما مسئویلیتی داریم به برکت همین تلاش ها و زحمات ملت و محرومان است.
در کشور امروز شاهد یک بحران اقتصادی هستیم. بخش قابل توجهی از مردم ما جزو عزیزان کم درآمد محسوب می شوند و یک بخش هم در فقر مطلق به سر می برند که جمع این افراد بیش از 25 میلیون نفر است.
برنامه ریزی من این است که در اولویت به صورت یک حرکت اورژانسی بتوانیم مشکلات کوتاه مدت این افراد را حل و فصل کنیم؛ ریشه این موضوع نیز در بیکاری، رکود و گرانی است.
برای کار دراز مدت هم باید برای بیکاری چاره اندیشی کنیم اما این نیاز به زمان دارد از این رو باید برای بیش از 25 میلیون نفر پیش بینی داشته باشیم این مثل مجروح تصادفی می ماند که باید خون ریزی آن را بند بیاوریم تا بتوانیم سپس کار اساسی انجام دهیم.
در بحث هدفمندی یارانه ها باید به این قشر اولویت دهیم. یارانه ای که سال 84 به آنها دادیم الان قدرت خرید 45500 تومان به یک سوم تقلیل پیدا کرده است باید قدرت خرید سال 89 را در 96 حفظ کنیم که می شود معادل 150 هزار تومان.
در حوزه بیکاری 5 میلیون شغل در برنامه قطعی ما است که به مردم وعده داده ایم در این حوزه یک سامانه ملی کارانه داریم که همه جوانان بالای 18 سال جویای کار با شروع دولت مردم در این سامانه ثبت نام می کنند. بر اساس آئین نامه مشخص می شود این افراد چه مهارت و تحصیلاتی دارند؛ آیا قبلا اشتغال داشتهاند یا اخراج شدهاند بر اساس ضوابط و مقررات به مراکز کاری و بخش خصوصی معرفی می شوند و در سقف 5 میلیون نفر مشغول به کار می شوند. برای مدتی که در سامانه هستند تا زمانی که به کار مشغول می شوند پیش بینی 250 هزار تومان کرده ایم؛ زمانی که به کارگاه بروند کمک را به تولید کننده و یا بخشی که نیروی کار را جذب کرده است انجام می دهیم.
اولویت ما برای کار در بخش خصوصی است. آنقدر که بخش خصوصی میتواند اشتغال ایجاد کند بخش های دولتی و بخش های عمومی غیر دولتی قادر به این کار نیستند.
زنان سرپرست خانوار یکی از موضوعات جدی کشور است. اکنون مرد خانه در خانه است و دو شیف کار می کند و با وجود آنکه همسرش کار می کند مشکلات اقتصادی دارند. یک زن تنها بدون سرپرست و بدسرپرست باید زندگی را اداره کند اگر دولت به اینها توجه نکند در کجا می خواهد به این افراد توجه کند؟
خانواده ای 8 معلول دارد با 50 هزار تومان به ازای هر مغول آیا نیازهای بهداشتی آنها تامین میشود؟ باید این موارد مورد توجه قرار گیرد.
سوال است آیا می شود 5 میلیون شغل ایجاد کرد؟ با اطمینان عرض می کنم می شود در حوزه آی تی، صنایع کوچک، گردشگری، خدمات و صنعت میتوان این کار را کرد.
امروز در مجموع ذخایر گاز و نفت اولین کشور دنیا هستیم، در حال حاضر حدود 51 میلیون تن تولیدات پتروشیمی داریم که می توانیم تا 61 میلیون تن در کمتر از یک سال افزایش دهیم. هر میلیون تن 200 هزار شغل مستقیم و 400 هزار شغل غیر مستقیم برای ما ایجاد میکند. تکنولوژی نیروی انسانی و مواد اولیه این کار در دخل است اما گازی که تبدیل به مواد اولیه می شود برای اینکه به صنایع پایین دستی بیاید و ارزش افزوده پیدا کند دچار مشکل است.
4 درصدی وجود دارند که از رانت استفاده میکنند بیشترین درآمد را بی هیچ زحمتی می خواهند بردارند و مانع تولید می شوند. مواد اولیه به صورت خام به خارج از کشور صادر میشود.
کاهش هزینه دولت و اصلاح ساختار دولت، از دیگر سو اصلاح نظام مالیاتی به نفع تولید کنندگان و افراد خرده پا و جلوگیری از فرار مالیاتی از سیاست هایی است که می توانیم توجه به محرومان را داشته باشیم.
روزی که توفیق خدمت در شهرداری پیدا کردم اولین نکته ای که قول دادم این بود که تلاش خواهیم کرد فاصله بین شمال و جنوب شهر را کاهش دهیم. امروز این اتفاق در شهر تهران افتاده است. همین را باید در سطح ملی انجام دهیم و فاصله های طبقاتی را کاهش دهیم.
اگر یارانه ها هدفمند شوند و به این اقداماتی که اشاره کردم توجه کنیم به مردم متعهد میشوم در طول دوره ای که بتوانیم به عنوان دولت مردم خدمتگذاری کنیم قادر خواهیم بود روند اصلاح فاصله طبقاتی را تحقق دهیم و مردم این را در زندگی خود حس کنند.
یکی از مشکلات امروز دولت ما که مردم را دل شکسته کرده است بحث مبارزه با فساد است. فساد هرکجا پیدا شد و هر کسی به مفسد رحم کرد ظلم به مردم و آرمان های انقلاب کرده است. باید تلاش کنیم برخورد کنیم.
اولین گام در دولت قطع دست کسانی است که وجود و نوع کار آنها ایجاد فساد می کند. اینکه مرتب بر 4 درصد تاکید داریم، 4 درصدهایی است که می خواهند بیشترین منافع کشور را بدون زحمت و با استفاده از رانت، اطلاعات و ارتباطات و نفوذ خود ببرند.
در زمینه قاچاق کالا واقعا کسی نمیتواند از 25 میلیارد دلار قاچاق کالا جلوگیری کند؟ این منشا فساد بزرگی است که اتفاق می افتد.کالاهای غیر ضروری به کشور وارد می شود در کنار آن دلال ها نیز فعالیت دارند. کشاورزان و صنعت گران با زحمت تولید می کنند وقتی سود بانک و کارگر را می دهند عملا پولی برا آنها باقی نمی ماند اما یک دلال بی زحمت سود می برد. این ها مشکل ما است که باید با آ«ها برخورد کرد.
سابقه مدیریت من نشان داده است، اگر مدیر مطلع شد فسادی هست باید به شدت برخورد کرده و تحویل قوه قضائیه دهد. قوه قضائیه بی ملاحظه با متخلفان بر اساس عدالت برخورد کند.
چند روز قبل شنیدیم در خانه فلان مسئول کالای قاچاق دیده شده است. اگر جای رئیس دولت بودم مسئول را برخورد می کردم و عذرخواهی می کردم این وظیفه ای است که باید انجام شود
باید جلوی هرگونه رانت را بگیریم. اگر از بستگان و نزدیکان بود و کنار دست بود و این کار چاق کنی ها را انجام داد این برای کشور مصیبت است. بدون هیچ تاملی باید برخورد شود در این حوزه ها اطلاع رسانی شفاف حق مردم است و رسانها باید مطرح کنند.
یکی از علت هایی که می گویم مردم دیده نمی شوند همین اشرافی گری است. وقتی زندگی، رفتار و منش انسان منش اشرافی گری شود و یک مدیر نشسته باشد از محیط اداره و اتاقش بیرون نیاید حتما فاصله می گیرد.
در شبکه خبر سوال می کردند بعضی از اعضای کابینه ثروت و دارایی خودشان را اعلام نکردند، من گفتم حتما خجالت می کشند اعلام کنند. وقتی خانواده ای حداقل دریافت 800 هزار تومانی را ندارد بعد یک مسئول بگوید ثروت من چند صد میلیارد است چه پاسخی داریم به مردم بدهیم؟
مدیران، وزرا و استانداران در دولت مردم حق تجارت و کار اقتصادی را ندارند. چون باید کار مردم را انجام دهند. البته انشاالله در ثروت آنها جای شبهه و اشکال شرعی نیست اما داشتن چنین ثروت حلالی هم زیبنده مسئول در جمهوری اسلامی نیست.
بنده هیچ وقت کار اقتصادی شخصی حلال هم انجام ندادم. در دستور کار داریم وزرا، استانداران و رئیس دولت نه تنها باید ثروت را به اطلاع قوه قضائیه برسانند بلکه مکلف هستند قبل از رای اعتماد به اطلاع مردم هم برسانند. در طول کار حق کار اقتصادی هم ندارند در پایان بگویند چقدر سرمایه دارند. در غیر این صورت آن 4 درصد بر گرده این ها سوار می شود و در رودربایستی قرار می گیرد و حق مردم ضایع می شود.
در حوزه آسیب های اجتماعی من به خاطر مدیریت در شهر تهران و نیروی انتظامی آشنایی دقیقی با این موضوع دارم و از اطلاعات دقیقی در لایه های زیرین آسیب های اجتماعی برخوردار هستم.
بخش اصلی ریشه آسیب های اجتماعی گرانی، بیکاری و رکود در جامعه و دوم نابرابری های اجتماعی است که فرصت ها برابر در اختیار مردم قرار نمی گیرد.
اعتیاد، طلاق، حاشیه نشینی، مهاجرت، کودکان کار و ... از آسیب های جدی امروز ما است. امروز فاصله بین یک جوان تحصیل کرده با اعتیاد بسیار کوتاه است؛ تنها بیکاری می تواند یک جوان تحصیل کرده با نشاط را تبدیل به یک معتاد کند و اگر به سمت اعتیاد رفت دیگر او را از دست داده ایم. برگشت یک معتاد به شرایط عادی بسیار کار سختی است البته دوستانی هستند که بر می گردند اما چرا باید این اتفاق بیفتد
امروز فاصله بین افسردگی دختران تحصیل کرده در منزل با یک دختر جوان با نشاط موثر برای رشد اقتصادی، فعالیت های فرهنگی و تربیت جامعه تنها در کار است که این فرد بتواند اشتغال داشته باشد.
اگر تاکید بر ایجاد 5 میلیون شغل و توجه به خانواده های نیازمند داشتیم و سامانه کارانه را مطرح کردیم، انتقاد موجود به وضع فعلی این است که هر کاری می گوییم می گویند نمی شود. ما در هر سال یک میلیون و 300 هزار نفر به درخواست کنندگان شغل اضافه می شوند. متولدان 1364 تا 1374 به صورت متوسط سالانه یک میلیون 300 هزار نفر متولد شده اند که همه بین 22 تا 32 سالگی هستند. با یان منابع کشور و این نیرو حتما می توان اشتغال ایجاد کرد اگر این کار انجام نشود نمی توانیم ریشه آسیب های اجتماعی را حل کنیم
در آسیبهای اجتماعی باید اقدامات اورژانسی برای کارتن خواب ها و بی سرپناه ها انجام دهیم همانگونه که در شهرداری تهران روزانه بیش از 30 هزار نفر را اسکان و غذا می دهیم. در کوتاه مدت این کار انجام می شود و در باند مدت باید براش اشتغال کار کرد.
وا مصیبت از روزی که رئیس دولت و وزرا نخواهند به قانون احترام بگذارند، چرا مردم ندانند ثروت محمد باقر قالیباف چقدر است و رئیس جمهور و وزرای آنها کجا زندگی می کنند و چه ماشینی سوار می شوند؟ چرا در یک استان مردم ندانند استاندار چگونه زندگی می کند؟
علاوه بر اینکه ثروت خود را در اختیار قوه قضائیه می گذاریم در اختیار عموم هم می گذاریم که مردم بدانند. اولین کار را خودم انجام می دهم بلافاصله به مردم می گویم دارایی این است در سطوح مختلف نیز شرط من این است که مدیران، وزرا و استانداران این کار را انجام دهند.
بحث ازدواج امروز یکی از مشکلات جامعه ما است؛ مسئله ازدواج با نصیحت هم حل نخواهد شد. فرض کنیم دختر ما می خواهد ازدواج کند، کسی که به خواستگاری می آید اولین سوال ما این است که شغل شما چیست؟ اگر بگوید بیکار هستم آیا دختر می دهیم؟ می پرسیم سرپناه شما کحا است؟ می توانید اجاره پرداخت کنید؟
اگر می خواهیم ازدواج اتفاق بیفتد باید به کارهای ریشه ای برگردیم. ازدواج مساوی است با شغل، وقتی می گوییم 5 میلیون شغل یعنی 5 میلیون ازدواج. وقتی از اصلاح نظام بانکی سخن می گوییم یعنی افزایش آمار ازدواج. ما 50 هزار میلیارد وام را به چند صد نفر می دهیم اما جند میلیون زوج جوان را برای پرداخت 3 میلیون تومان معطل می کنیم و وقتی مجلس می خواهد به 10 میلیون افزایش دهد دولت با آن مخالفت می کند. اگر دست قاچاقچی کالا و وارداتچی ها را قطع کنیم به تجار، پیمانکاران، کارآفرینان و واردات کنندگان کالاهای ضروری، مواد اولیه کارخانجات و انتقال دهنده تکنولوژی کمک کنیم یعنی ازدواج.
یکی از دلایل بالا بودن آمار طلاق همین است. به ازای هر 4 ازدواج یک ازدواج را از دست می دهیم و بخش عمده ای از طلاق ها در سال اول فروپاشیده می شود. چون به زندگی می آید می بیند خانه ندارد، مشکلات ایجاد می شود و به طلاق منجر می شود.
ما بحران اقتصادی و یک چالش جدی در حوزه اجتماعی داریم؛ در کنار این موضوع ما دچار چالش های جدی در حوزه محیط زیست و خصوصا بحران آب هستیم که خود بحران آب برای ما بحران خاک را نیز به وجود می آورد.
حتی اگر رشد اقتصادی داشته باشیم و وضعیت معیشتی مردم درست باشد، وقتی که آلودگی هوا ایجاد می شود – شامل ریزگرد ها و آلودگی هوا – کیفیت زندگی از بین می رود.
در همین شهر تهران هر چقدر امکانات داشته باشید اما آلودگی هوا زندگی شما را تلخ می کند. رابطه مستفیم بین کیفیت زندگی و کیفیت هوا وجود دارد چراکه کاهش عمر می دهد و بیماریهای متنوعی ایجاد می کند. در حقیقت افراد زنده هستند ولی زندگی نمی کنند. از این رو آلودگی محیط زیست موضوع بسیار مهمی است.
البته متاسفانه دولت فعلی برای حقوق شهروندی بخش های زیادی گذاشت و آئین نامه و بخشنامه ایجاد کردند اما اولین حق مردم و حقوق شهروندی این است که اگر نان سر سفره آنها نمیبریم، هوا را از آنها نگیریم. چه حقی بالاتر از حق هوای خدادادی ، امروز حق هوا را گفته ایم به دنبال حقوق دیگری می رویم آیا اهمیت آنها از حق هوا بیشتر است؟
ما دو نوع اشتغال داریم یکی اشتغال پایدار و دیگری اشتغال های عمومی و با حمایت. همین کاری که برای مالش پاشی، درخت کاری و تثبیت کار انجام می دهند خودش چند صد هزار شغل ایجاد میکند، چرا این کار را نکردند تا بیش از 20 استان درگیر این موضوع شود.
آلودگی هوای شهر تهران حتما قابل حل است. در همین دولت من طرحم را بردم و توضیح دادم، همه کارشناسان قبول کردند این طرح بهترین طرح است. گفتم اجازه دهیم خود من انجام دهم. در طول شش سال قابل حل است اما گفتند خودمان انجام می دهم. از آنها بپرسید چه کار کردید؟ مردم خسته هستند از حرف و اینکه اقدامی انجام نمی دهند.
دولت مردم متعهد است آلودگی هوا را در دوره 4 ساله 50 درصد کاهش دهد و گرد و خاک هایی که منشا داخلی دارند را سامان دهیم. درباره منشا خارجی با روابط خوبی که با همسایگان برقرار میکنیم تلاش میکنیم ریزگردها را حل و فصل کنیم.
ما باید روحیه انقلابی خودمان را حفظ کنیم، روحیه انقلابی یعنی داشتن دغدغه مردم؛ انقلابی کسی است که مشکل معیشت مردم را حل کند یعنی بازگشت به مردم، دخالت مردم در امور، نظارت مردم بر خود ما؛ ما حتما به همان باورها و آرمانهایی بر می گردیم که مردم دولت را اداره کنند. در دولت مردم اولویت مردم هستند و ما نمی آئین بخش دولت را یک تافته جدا بافته از مردم داشته باشیم
به تجار، تولید کنندگان، آنهایی که برای ما تولید قدرت اقتصادی می کنند، اندیشمندان، دانشگاه ها و آنهایی که برای ما تولید معرفت، منزلت و ثروت می کنند را بزرگ می داریم و در خدمت آنها خواهیم بود. انقلابی بودن و آرمان ها یعنی همین انقلابی بودن این نیست که بگوییم نمی توانیم، نمی شود و نداریم، ما معتقدیم در کشور هم داریم، هم می شود و هم داریم.
مهمترین کاری که باید در مقابل آمریکا انجام دهیم این است که کار کنیم. اگر امروز از من بپرسید مبارزه با آمریکا یعنی چه من می گویم کار، کار کار. تنها راه مقابله با دشمن تقویت قدرت اقتصادی کشور است. در حوزه روابط خارحی دیپلماسی قدرت بود که به ما برای دیپلماسی مذاکره فرصت داد. امروز دیپلماسی ما باید در حوزه اقتصادی باشد.
هر کارگری که به کار گرفته شود و هر کسی شغلی ایحاد کند یعنی مبارزه با آمریکا. یک روز مبارزه با آمریکا در جبهه جنگ بود امروز جبهه در تقویت حوزه اقتصادی است. ما در دولت مردم با کار و قدرت اقتصادی آمریکا را شکست خواهیم داد نه با شعار و حرفههای دیگر. این شعار دولت مردم است که این افتخار را برای ایران و ایرانی به وجود بیاورد.
برجام امروز تعهد حاکمیت و کشور است؛ هیچ دولتی نمی تواند این تعهد را بر هم بزند. بنده هم در دولت مردم حتما از این توافقنامه ای که صورت گرفته پاسداری می کنم. هر دولتی غیر از دولت فعلی هم بود همین مسیر را طی می کرد چراکه مجموعه نظام و حاکمیت تصمیم گرفته بودند این مذاکره را انجام دهند اما امروز سوال مردم این است که نفع مردم ما زا با تفاهمنامه چه شد؟ این ضعف جدی دولت فعلی است.
امروز اروپایی ها کالاهای خود را به ما فروختند اما آیا ما هم توانستیم تولید شعل کنیم. ما موظف کنیم در حفظ توافقنامه بکوشیم و حق به زمین مانده را مخصوصا در زمینه های پولی و مالی به دست بیاوریم.
در دولت مردم چه در کوتاه مدت چه دراز مدت تحت هر شرایط سخت اقتصادی به همه عزیزان در وزارتخانه های آموزش و پرورش و آموزش عالی قول می دهم که به امورات آنها رسیدگی کنم چراکه آینده کشور، رشد اقتصادی، نجات از بحران ها در گرو تقویت این دو وزارتخانه، تحول در رسیدگی به وضع معلمان، ایجاد عدالت آموزشی و امکانات آموزشی است.
در شهر تهران نیز ما مطرح می کردیم که منزل، مسجد، مدرسه و محله باید در کنار هم قرار گیرند تا از بحران ها نجات پیدا کنیم، اگر این کار را نکردیم هیچ رشد پایداری را نیز در کشور تجربه نخواهیم کرد.
برنامه تحول اقتصادی ما در حوزه ایجاد 5 میلیون شغل، راه اندازی سامانه کارانه، رسیدگی به اقشار کم درآمد، اصلاح نظام یارانه و اصلاح نظام مالیاتی تشریح شده و ما متعهد هستیم که آن را انجام دهیم.
مهمترین چیز زمان است. ما دیگر حق نداریم چهار سال زمان دیگری را به این شرایط و به دولتی بدهیم تا زمان را از دست بدهیم. من در همه زندگی ام همیشه مثل ساعت کار کردم. همانگونه که در شهر تهران کرونومتر گذاشتم، با مردم قرار گذاشتم و سر قرارم هم ایستادم. باید در نظر داشته باشیم که چهار سال، زمان کمی نیست؛ ما می توانیم در این چهار سال کشور را به جای مطلوبی برسانیم.
قرار من با شما این است که در هر سال، در هفته دولت ببینید که زندگی شما در حال تغییر و رو به بهبودی است. این تعهد و قرار من با یکایک این مردم عزیز به ویژه جوانان است؛ همه امید من به دختر خانم ها و پسران با سواد و خلاقی است که امروز به کنار رانده شده اند.
بنده نیز در ابتدای انقلاب به عنوان یک جوان آمدم تا جان خودم را برای اسلام و انقلاب بدهم، من که یک نیروی جوان و عادی بودم، امروز به برکت انقلاب به اینجا رسیدم؛ از این رو قول می دهم اگر لازم باشد برای مبارزه با فساد و رشد کشور آبروی خودم را هم بدهم تا این عزت را روز به روز برای مردم بیشتر کنیم.