سیاست‌‌زدایی از انتخابات و خطر ریزش کوه

در مقابل عمل‌گرایان که پیرامون واقع‌گرایی و حفظ فضای سیاسی متحد شده‌اند، تندروها نیز پوست‌اندازی کرده‌اند. دیگر خبری از ادعاهای آرمان‌گرایانه، آسمانی، ایدئولوژیک، خشکه مذهبی نیست، تندروها لباس پوپولیسم به تن کرده‌اند و در پی سیاست‌زدایی از انتخابات‌اند. دیگر نمی‌شنویم که برجام را مورد حمله قرار دهند، خود را نماینده خط مقام معظم رهبری بدانند و یا بر طبل فرهنگ اسلامی بزنند. آنها وعده‌ می‌دهند، دقیقا ادبیاتی را که احمدی‌نژاد به زمین انداخته است، امروز در دستان تندروهاست.
انتخابات را به تنور تشبیه کرده‌اند و جان تنور آتش است. سال 76 خاتمی تنور انتخابات را گرم کرد، چون او مردی متفاوت بود و توانست در مقابل ناطق‌نوری صدایی متفاوت باشد. امروز انتخابات ایران شش گزینه دارد، گزینه‌هایی که انگار تفاوت اساسی با هم ندارند. علی‌الظاهر دعوا بر سر آن است که چه کسی خبط و خطای بیشتری دارد. نامزدها می‌کوشند گفتمان خود را پنهان کنند، آنچه فضای انتخابات را گرم می‌کند.
روال حاضر به مشارکت پایین منجر خواهد شد و این احتمال دارد انتخابات را به دور دوم بکشاند. به نظر نمی‌رسد قالیباف به نفع رئیسی کنار بکشد، این احتمال از سوی رئیسی نیز غیرممکن است و این وضعیت رای‌ها را پخش خواهد کرد. با تقسیم آراء در سبد نامزدها دور دوم میزبان یک تندرو و یک میانه‌رو خواهد شد. مشارکت پایین و تقسیم رای هر نتیجه‌ای را ممکن می‌کند، انتخابات 84 را به یاد بیاورید.
در حالی که برخی از طرفداران دولت تدبیر و امید هنوز به امید برجام هستند، بسیاری از مردم تفاوتی را میان نامزدها در نمی‌یابند. آنها هرچند ته دل‌شان روحانی را می‌خواهند اما هنوز نمی‌دانند چرا باید دوباره به او رای دهند.