خطر پیروزنمایی رئیسی

احسان اقبال سعید؛ هرچه به ساعات پایانی مهلت تبلیغات نزدیک می شویم شاهد بکارگیری شگردهای متنوع و گاه عجیبی میشوم. از جالب ترن تاکتیک های اصولگرایان در روزهای پایانی و خصوصا این ساعات پایانی تمام و قطعی نشان دادن پیروزی ابراهیم رئیسی است.

در این تاکتیک ابراهیم رئیسی به جهت کناره گیری محمد باقر قالیباف به سودش و همینطور نشان دادن انبوه جمعیت حاضر در سخنرانی های نقش جهان اصفهان و مصلی تهران و همین طور آمار نظر سنجی ها پیروز قطعی و نهایی انتخابات شمرده می شود.

بسیاری از رای دهندگان دوست دارند به طرف پیروز رای دهند و اصطلاحا کسی دوست ندارد روی اسب بازنده شرط بندی کند.

اصول گرایان با این روش پیروزی را قطعی نشان می دهند و از مردم می خواهند با اردوگاه پیروز همراه شوند و جا نمانند.

احتمالا تا پایان وقت امروز مصطفی میرسلیم هم به نفع رئیسی کناره گیری کنند تا گزاره مورد نظر حامیان ابراهیم رئیسی پررنگ تر هم شود. اما واقعیت میدانی چیست؟

اول این که کناره گیری قالیباف و احتمالا میرسلیم سبد رای جدید و متفاوتی را برای رئیسی به ارمغان نمی آورد. حامیان قایباف بخش کمتری از جریان اصول گرای کمتر ایدئولوژیک بودند که همیشه رای به اصول گرایان می دادند و بخشی از آرا خاکستری و سرگردان کمتر سیاسی که پخش، سرگردان و منفعل می شوند.

رای میرسلیم هم که سنتی ترین اصول گرایان هستند که همیشه برای اصولگرایان بوده و هرگز با اصلاحات و اعتدال میانه ای نداشته است.

رایی که از این دو کناره گیری برای رئیسی متصور است در چهارچوب همان سبد رای ثابت اصول گرایی است که سقفش همان رای ناطق نوری در سال 76 است.

حکایت این نمایش اصول گرایان مثل این می ماند که پدری فوت کرده و دارایی اش میان فرزندانش تقسیم شده است،حالا یکی از فرزندان به میدان آمده و بقیه فرزندان سهم الارث خود را به او بخشیده اند و ادعا کنند او تمام سرمایه شهر را دارد چرا که برادارانش تمام سهم خود را به او بخشیده اند در حالیکه جمیع این اموال همان ماترک پدر می شود که بخش و پخش شده بود.

در مورد این تجمع های پرشور باید گفت اولا این ها تمام توان تشکیلاتی نامزدها برای نمایش عقبه و توان اجماع است و اگر به دوره های قبل نگاه کنیم مشاهده می کنیم بسیاری نامزدها گردهمایی های بزرگتری هم داشته اند و توفیقی نیافته اند. و دقت و تمرکز در حامیان آقای رئیسی در نقش جهان و مصلی تهران نشان می دهد کسر بسیار بالایی همان هواداران و وفاداران همیشگی هستند که یک جا جمع شده اند و چهره متفاوتی از سایر طبقات کمتر قابل مشاهده است.

آنان تمام توان خود در یک استان را در یک میدان جمع کرده بودند ،طبیعتا جمعیت بزرگ است ولی مثل این می ماند که طرف خانه اش را فروخته و به سرمایه جاری تبدیل کرده است. باید مراقب بود و به مردم خصوصا اقشار مردد و خاکستری در ساعت پایانی گوشزد کرد مراقب پیروز نمایی باشند.