آسیب‌شناسی عزاداری در چارچوب اهداف قیام عاشورا

جزایری افزود: به طور طبیعی اسلام مورد هجمه‌های بیشتری قرار گرفته است و همچنان که آغاز و شکل‌گیری آن با سادگی نبوده و با مشکلات و شرایط بسیار دشواری بود و نبی اکرم(ص) تحمل کرد، ادامه این نگاه و مکتب هم به طور طبیعی در مواجه شرایط پیرامون اوست و دشمنانی که دارد همراه است.

عضو هیئت مدیره «انجمن علمی قرآن و تحول علوم» تصریح کرد: در خود مکتب مقدس اسلامی، احادیث نبی اکرم(ص) و آیات مبارکه قرآن راهکارهایی برای حفظ این تفکر و این نهضت دینی، اجتماعی و سیاسی دیده شد، از جمله فرمایش نبی اکرم(ص) در حدیث ثقلین که در آنجا راهکار حفظ این مکتب از خطرات توجه به ثقل اکبر و ثقل اصغر عنوان کرده است.

وی با بیان اینکه در این میان هر کدام از ائمه اطهار(ع) در مقاطع خاص خود با توجه به شرایطی که داشته‌اند در جهت حفظ آرمان‌های اسلام تلاش داشته‌اند، گفت: در این میان به خصوص مکتب شهادتی امام حسین(ع) و نقشی که در طول تاریخ برای پیروان مکتب اهل بیت(ع) داشت بسیار چشمگیر است.

جزایری ادامه داد: حرکتی که امام حسین(ع) انجام داد و تلاشی که ایشان در مواجهه با حکام ظلم و جور انجام دادند، در عین حال که در زمان خودشان بسیار چشمگیر و قابل توجه بود، در کنار آن هر ساله این فکر، تفکر دوباره احیا می‌شود و مورد گفت‌وگو قرار می‌گیرد؛ این مسئله باعث می‌شود ارزش‌هایی که امام روی آن تاکید داشته‌اند به صورت مستمر در جامعه اسلامی زنده بماند و بتواند در مقابل انحرافاتی که ممکن است در میان جامعه اسلامی به وجود بیاید، صف‌آرایی کند؛ همان مطلبی است امام خمینی(ره) در جاهای مختلف بر آن تاکید داشته‌اند؛ اگر نبود آن تفکر امام حسین(ع) و مجالسی که یاد و راه امام حسین(ه) و افکار ایشان تبلیغ شود چیزی به نام انقلاب و حرکات اصلاح‌طلبانه مطرح نمی‌شد.

وی در خصوص ابعاد فردی مراسم عزاداری حسینی گفت: عزاداری همه ائمه اطهار(ع) از جمله امام حسین(ع) نه‌تنها عزاداری است، بلکه ذکر و یاد اولیا هم آثار اجتماعی و هم آثار فردی و این‌گونه نیست که آثار عزاداری حسینی صرفا فردی و یا صرفا اجتماعی باشد. جهت این مسئله این است که یاد و نام ائمه(ع)، ذکر و نوعی عبادت است که باعث تقرب انسان به خداوند متعال و دوری انسان از شیطان و دوزخ خواهد بود، از این‌رو باعث سعادت فرد و اصلاح جامعه می‌شود.

عضو هیئت مدیره «انجمن علمی قرآن و تحول علوم» تصریح کرد: افرادی که در این نوع مجالس هستند ممکن است، سعه دید و بهره‌مندی‌شان از مجالس متفاوت باشد و شخصی تصور کند که این نوع مجالس صرفا آثار فردی، روحی و شخصی دارد، اما حق این است که ما نباید به آن آثار فردی بسنده کنیم و در عین حال که آن‌ها را دریابیم؛ مهم‌ترین آثار این نوع مجالس احیای جامعه، حقیقت و ارزش‌های اسلامی و انسانی در میان جامعه است که به تبع آن افراد هم به سعادت نزدیک خواهند شد.

جزایری در پاسخ به این پرسش که چه تعادلی باید بین آسیب‌شناسی مراسم عزاداری و ادامه آن ایجاد کنیم، گفت: طبیعتا معمول این نوع این حرکت‌ها در طول زمان، با نوعی آسیب همراه است و تحلیل حواشی و علت شکل‌گیری این آسیب‌ها در جوامع مختلف نیازمند مجال بیشتری است و باید در این خصوص تحقیق مبسوط‌تری صورت بگیرد، اما کلیت این مطلب که این نوع برنامه‌ها از سوی افرادی که اغراض شخصی دارند و یا به واقعیت مطلب وقوفی ندارد و یا بر اساس یک سری منافع فردی و شخصی، دچار برخی آسیب‌ها شده است که بعد از این هم خواهد شد و بحث این نیست که بگوییم یک زمان پایان یابد.

وی ادامه داد: ما یک سری اصول و معیارها داریم که باید بر این اساس آسیب‌ها را بشناسیم و هم در زدودن آنها تلاش کنیم. معیار ما این است که حرکت امام حسین(ع) و سایر ائمه اطهار(ع) با یک هدف و در یک چارچوبی بوده و در راستای احیای یک فرهنگ صورت گرفته است.

عضو هیئت مدیره «انجمن علمی قرآن و تحول علوم» افزود: هر حرکتی که در مجالس اهل بیت(ع) با آن اهداف و فرهنگ و افکار در تخالف و تضاد باشد، آسیب این مجالس خواهد بود، کما این که از طرف دیگر این گونه مجالس برای احیای بشریت است و اینکه ائمه اطهار(ع) احیاگران بشریت هستند، از این‌رو در این مجالس هر حرکتی که با این هدف منافات داشته باشد و چهره خوبی را از دین به جامعه نشان ندهد و از آسیب‌ها تلقی می‌شود و توجه به شرایط زمان، مکان در نوع برگزاری از مجالس و تلاش برای استفاده حداکثری از مجالس در معرفی و تطبیق و تعمیق فرهنگ دینی ضرورتی است که باید متولیان این مجالس باید به آن اهتمام بورزند.