اسم رمز آمریکا برای تغییر رژیم چیست؟

فرارو - بنیاد موقوفه ملی دموکراسی (NED) نهادی غیر انتفاعی است که در سال ۱۹۸۳ در آمریکا تاسیس شده است.

 

 

رئیس بنیاد ملی دموکراسی و همچنین دو مجموعه وابسته به این مرکز اخیرا در جلسه‌ای در کنگره آمریکا از عملکرد سازمان خود در حمایت از اپوزیسیون برخی کشور‌های جهان دفاع کرده اند.

 

ادوارد هانت، نویسنده این گزارش که دکترای خود را در رشته مطالعات آمریکا گرفته است می‌نویسد: گفتگوی باز درباره کشور‌های جهان آنقدر عادی است که رسانه‌های جمعی آمریکا برای پوشش این سخنان وقت نگذاشتند. همه اعضای کنگره در کنار این برنامه‌ها نیستند.

کارل گرشمن، دنیل توئینینگ و کنث ولاک سه رهبر بنیاد موقوفه دموکراسی هستند که در چند کشور جهان فعالیت دارند. آن‌ها در جلسه‌ای که در کنگره آمریکا داشتند از راه‌های نامحسوسی سخن گفتند که ایالات متحده از طریق آنها و با اسم " بازی طولانی" در امور آن کشور‌ها دخالت می‌کند.

این سه نفر درباره تلاش‌های بلندمدت خود برای قدرت بخشیدن به مخالفان دشمنان ایالات متحده به کنگره توضیح دادند و به خاطر توانایی خود برای تغییر دولت‌های خارجی افتخار کردند. آن‌ها گفتند اخیرا به متحدین سیاسی شان برای به دست آوردن قدرت در مالزی کمک کرده‌اند، به هزاران نفر از فعالان نیکارگوئه آموزش داده اند و درباره ظرفیت تشکیل دولت جدید در چین، روسیه و کره شمالی عباراتی را بیان کردند.

 

آن‌ها با تاکید بر اینکه فعالیت‌هایشان اهمیت بالایی در پیشبرد دموکراسی در جهان دارد، به دفاع از عملکرد خود پرداختند. گرشمن یکی از رهبران موقوفه ملی برای دموکراسی (NED) گفت: ما از مردم نمی‌خواهیم کاری که نمی‌خواهند را انجام دهند. ما از آرزو‌های آن‌ها حمایت می‌کنیم و برای درک این آرزو‌ها ابزار‌هایی در اختیارشان قرار می‌دهیم. 

گرشمن بر صدور کمک‌های مالی به سازمان‌های وابسته به این حزب سیاسی نظارت می‌کند. یکی از سازمان‌های وابسته به این حزب سیاسی موسسه بین المللی جمهوری خواه است که توئینگ هدایت آن را بر عهده دارد. همچنین موسسه دموکراتیک ملی با رهبری ولاک یکی دیگر از این سازمان‌های وابسته است.

از دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، فعالیت آن‌ها به عنوان "هزینه اضافه" دیده می‌شود. همچنین درخواست برای قطع منابع مالی آن‌ها وجود دارد. گرشمن و همکارانش در جلسه کنگره سعی کردند نشان دهند که کارشان چگونه جهان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. آن‌ها به دفاع از عملیات‌های در حال انجام خود پرداختند و تلاش کردند کنگره را قانع کنند که نباید منابع مالی آن‌ها قطع شود. سرانجام سه مقام رسمی مشخص کردند که چگونه به ایالات متحده برای دخالت در امور داخلی چند کشور کمک می‌کنند.

بنیاد ملی دموکراسی یا سازمان تغییر رژیم؟
استراتژی عمومی بنیاد موقوفه ملی دموکراسی تقویت کنشگران همسو برای تشکیل جنبش‌های سیاسی جدید است. این بنیاد اغلب به فعالانی که به بازیگران سیاسی با نفوذ تبدیل می‌شوند، با هدف ایجاد امکانات برای تغییرات سیاسی کمک می‌کند. مسئولان این بنیادفعالیت خود را به عنوان ارتقای دموکراسی نگاه می‌کنند. استدلال آنها این است که به برخی جریان‌ها کمک می‌کنند تا سیاست‌های دموکراتیک را به کشورهایشان که توسط رهبران اقتدارگرا اداره می‌شود معرفی کنند.

توئینینگ توضیح داد: فکر می‌کنم باید به پیام قدیمی بهره برداری ریگان کمی فکر کنیم. این استراتژی نیازمند تعهد درازمدت در کشور‌هایی است که بنیاد ملی دموکراسی فعال است. توئینینگ آن را بازی طولانی و گرشمن آن را کار طولانی مدت می‌داند.

مقامات چندین نمونه را مورد بحث قرار دادند. توئینینگ گفت: موسسه بین المللی جمهوری خواه از سال ۲۰۰۲ مشعول کار بر نیرو‌های اوپوزیسیون مالزی است. او تصدیق کرد که موسسه بین المللی جمهوری خواه با کمک به نیرو‌های اوپوزیسیون در انتخابات اخیر این کشور پیروز شده که این یکی از مصداق‌های بازی‌های طولانی است.

او اضافه کرد: نیرو‌های اوپوزیسیون تحت حمایت آمریکا اکنون مسئول این کشور استراتژیک در سمت چپ دریای جنوبی چین و در خط مقدم جهان اسلام و مابقی آسیا هستند. به گفته توئینینگ این به نفع آمریکاست.

زمان رفتن اورتگا رسیده است
بنیاد ملی دموکراسی در نیکاراگوئه هم که نیرو‌های اپوزیسیون اعتراضات وسیعی را علیه دولت این کشور تشکیل می‌دهند فعالیت دارد. معترضین تلاش می‌کنند دولت دانیل اورتگا، رئیس جمهور چپگرای این کشور را که از سال ۲۰۰۷ در مسند قدرت است ساقط کنند.

ولاک نیز گفت: ما بر روی برنامه رهبری جوانان وقت گذاشته ایم و با هشت هزار جوان در آکادمی‌ها و دوره‌های آموزشی گسترده برای توسعه مشارکت آمریکا کار کرده ایم. هرچند ولاک منکر تلاش‌ها برای سرنگونی اورتگا شد، اما گرشمن اشاره کرد که هدف نهایی تغییر رژیم است. او گفت که زمان خداحافظی اورتگا فرا رسیده است.

این سه مقام همچنین به فرصت‌های اضافی برای تاثیرگذاشتن در جهان را ذکر کردند. آن‌ها مخصوصا درباره فرصت‌ها در ارمنستان که یک جنبش اجتماعی بزرگ اخیرا توانست دولت تحت حمایت روسیه را برکنار کند هیجان زده هستند.

 

توئینینگ در باره امکان تغییر رژیم در روسیه هم سخن گفت. او پوتین را رهبری شکننده و بی‌رحم توصیف کرد. گرشمن همچنین خروجی مشابهی را برای کره شمالی در نظر گرفت و گفت: این یک سیستم توتالیتر فرسایشی است بنابراین نباید از رسیدن به تغییرات داخلی ناامید شویم.

چین بزرگ‌ترین تهدید فراروی آمریکاست
او معتقد است تمرکز اصلی باید بر روی چین باشد چرا که چین مهمترین تهدیدی است که آمریکا با آن رو به روست. هرچند گرشمن گفت که دولت ایالات متخده به چالش‌های چین با ترکیبی از قدرت نظامی، اقتصادی و ژئواستراتژیک پاسخ خواهد داد، اما اصرار داشت که راه حل بلندمدتی هم در بین معترضین دولت چین می‌تواند مد نظر قرار بگیرد. او می‌گوید: "ما نباید احتمال تغییر دموکراتیک در چین را از دست بدهیم و باید به دنبال راه‌هایی برای حمایت از آن‌ها باشیم. "

به نوشته ادوارد هانت، گفت و گوی باز درباره کشور‌های جهان آنقدر عادی است که رسانه‌های جمعی آمریکا برای پوشش این سخنان وقت نگذاشتند.

دانا روهراباکر، یکی از نمایندگان کنگره، تندترین انتقادات را به زبان آورده و می‌گوید: دخالت‌های ایالات متحده در طولانی مدت باعث مشکلات بیشتر برای آمریکا می‌شود. او مداخلات اخیر آمریکا در اوکراین را مورد انتقاد قرار داد و گفت که درگیری در اعتراضات ملی که به سقوط دولت ویکتور یانکویچ در فوریه ۲۰۱۴ منجر شد، باعث شد روسیه به این کشور حمله کند و جنگی شروع شود که تا امروز ادامه دارد. به اعتقاد این عضو کنگره اگر آمریکا در اوکراین مداخله نمی‌کرد روس‌ها به اوکراین حمله نمی‌کردند.

فضای عمومی کنگره حاکی از این است که کار بنیاد ملی دموکراسی و موسسیات وابسته آن ادامه پیدا می‌کند. اغلب اعضای کنگره این سازمان‌ها را ابزار مهمی برای دولت آمریکا می‌دانند و معتقدند که نقش مهمی در استراتژی جهانی این کشور ایفا می‌کند.