فرارو- محسن جلال پور، فعال اقتصادی معتقد است راه برون رفت از شرایط اقتصادی کنونی وجود دارد.
او به فرارو میگوید: وضعیت اقتصادی کشور حاصل چند دهه سیاست گذاری اشتباه و ریل گذاری غلط است. این ریل گذاری باید تغییر کند. در شرایط فعلی نمیتوان این ریل گذاری را تغییر داد. باید در دو مرحله کار کرد. در مرحله اول باید شرایط فعلی را ساماندهی و از اوضاع کنونی عبور کرد.
جلال پور میگوید: پایه ارز ۴۲۰۰ تومانی از ابتدا اشتباه بود. من روزی که ارز دولتی به نرخ ۴۲۰۰ تومان به رسمیت شناخته شد خارج از کشور بودم، اما همان روز نوشتم که این راه به ترکستان میرود. بعدها هم در شبکههای مجازی و سرمقاله روزنامهها به این موضوع پرداختم. تا زمانی که دلار ۴۲۰۰ تومان باشد ما در همین وضعیت اقتصادی به سر خواهیم برد. ما باید روال کشور را در یک بازار واقعی و امکان پذیر بدانیم. ما نمیتوانیم کشور را محدود کنیم و بگوییم هر قیمتی به جز دلار ۴۲۰۰ تومان قاچاق است.
سیاست ارز ۴۲۰۰ تومانی، دلار را سه برابر کرد
این فعال اقتصادی رویه کنونی را به معنای ایجاد کردن یک بازار پر عطش و پرجاذبه برای تقاضا و عدم امکان عرضه میداند و میگوید: نتیجه این سیاست به افزایش سه برابری قیمت ارز منجر میشود. بسیاری از نیازهای امروز جامعه در سامانه نیما امکان پذیر نیست. مقدار ارزی هم که در این سامانه ارائه میشود نیازها را رفع نمیکند؛ بنابراین در مرحله اول باید به ارز تک نرخی ۴۲۰۰ تومانی پایان بدهیم و بازاری ثانویه به وجود بیاید که بتواند به مطالبات و مراجعات پاسخ دهد. البته باید ارز کالاهای اساسی و دارو را باید به نرخ ۴۲۰۰ تومان تامین کنیم، اما مابقی بازار را نیز به حال خود بگذاریم.
کشور به اصلاحات اقتصادی نیاز دارد
او ادامه میدهد: در مرحله دوم نیز کشور نیازمند اصلاحات اساسی و ساختاری است. ریل گذاری کشور از سوی اقتصاد توزیعی و نفتی کنونی به یک سمت اقتصاد تولیدی تغییر جهت پیدا کند. حدود ۵۰ سال است که کشور را با منابع بین نسلی، نفتی، زیرزمینی و داشتههای خدادای اداره میشود. در صورتی که باید کشور را با ظرفیتهای تولید چه در بخش تولید صنعتی، چه در تولید معدنی و چه در تولید صنایع نفتی و ... اداره کنیم. راهکار این جریان بازگشت از این ریل اقتصاد نفتی به اقتصاد مولد است.
جلال پور معتقد است: برای تغییر ریل اقتصادی کشور باید بر روی برخی آیتمها بازنگری کرد. ما ضمن آنکه در سیاستهای خارجی خود لنگ میزنیم و ارتباطاتمان دچار اشکال است در داخل هم دست مان در جیب منابع بین نسلی است.
باید همه ساختارها را از نو بنویسیم
این فعال اقتصادی در تشریح فرهنگ اقتصادی جامعه میگوید: فرهنگی که ما در جامعه خود راه انداخته ایم فرهنگ مصرف، اسراف، استفاده فراوان و غیربهرهبر است. ما نمیتوانیم با آمریکا و جهان با شرایطی که دارند درگیر شویم، اما تولید نداشته باشیم. کشوری که میخواهد مبارزه کند، باید همه جنبههای مبارزه را در نظر داشته باشد. اگر ما میخواهیم مبارزه کنیم باید همه ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور را از نو بنویسم و پایه کشور و مردم را با مبارزه، کار و تولید همراه کنیم.
مردمی مصرف کننده تربیت کرده ایم
جلال پور میگوید: ما در ۵۰ سال گذشته از مردمی مصرف کننده و مطالبهگر که همیشه برای گرفتن امکانات دولتی و استفاده از ظرفیتهای خدادی پیش قدم بوده تربیت کرده ایم و فرهنگ مصرف را رواج داده ایم. در حالی که کشوری که میخواهد مبارزه کند باید فرهنگ کار، تولید و سختی کشیدن داشته باشد. در زمینه فرهنگی باید رویکردمان عوض شود.
او با بیان آنکه در اقتصاد به جای استفاده از منابع باید در جهت خلق ثروت عمل کنیم ادامه میدهد: همه آنچه که ما در ۴۰ سال گذشته داشتیم تزریق نقدینگی حاصل از فروش منابع زیرزمینی است. این نقدینگی تورم ایجاد میکند و ما به عنوان سود و محاسبه سود، تورم را در جامعه به عنوان درآمد حساب کرده ایم.
اقتصاد کشور در این ۴۰ سال رشدی نداشته است
این فعال اقتصادی معتقد است: در کل ۴۰ سال گذشته اقتصاد کشور نسبت به جمعیت هیچ رشدی نداشته است. جمعیت ما در طول ۴۰ سال گذشته ۲.۴ برابر شده است، اما اقتصاد کشور ۲.۶ برابر. اما در همین مدت، اقتصاد چین ۳۳ برابر رشد داشته و جمعیت آن یک و نیم برابر شده است. در واقع نسبت رشد اقتصاد به رشد جمعیت ۲۲ برابر بوده است. به این ترتیب ما در طول همه این سالها، فقط و فقط مصرف کرده ایم.
گرفتن بازارها چندین برابر بالا رفتن از دیوار سفارت آمریکا را تحقیر میکند
جلالپور در ارتباط با تغییر رویکرد در سیاست خارجی کشور میگوید: آرمانهای کشور در ارتباط با سیاست خارجی قابل قبول است. اما ما میتوانیم به جای جنگ رو در رو، مشت گره کردن و بالا رفتن از دیوار سفارت به گونهای عمل کنیم که مانند ژاپن تمام محصولات مان بازار را بگیرد. این خودش چند برابر بالا رفتن از دیوار سفارت، آمریکا را تحقیر میکند. وقتی که ما کشوری مولد باشیم میتوانیم خود را به رخ دنیا بکشیم و بسیاری از آنچه که نظر داریم و به آن نرسیده ایم را عملی کنیم.
در کوتاه مدت تنش را به آرامش تبدیل کنیم
او در پایان میگوید: در کوتاه مدت باید تنش را به آرامش تبدیل کنیم. حتی اگر قرار است در تحریمها بمانیم، باید از درگیری لفظی بپرهیزیم و از درست کردن یک گرفتاری جدی بپرهیزیم. اسرائیل، عربستان و آمریکا اکنون منتظرند ایران را در یک تنگنای جدی قرار دهد. ما نباید دنیا را علیه خود بشورانیم. باید کاری که کنیم فاصلهای که اکنون بین اروپا و آمریکا به وجود آمده، وجود داشته باشد نه آنکه شرایطی مهیا کنیم که این فاصله و اختلاف نظر به یک همگرایی خصومت آمیز علیه ایران منجر شود.