درگیری عجیب نمایندگان در جلسه رای اعتماد شریف امامی

خبرآنلاین نوشت: روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، نخستین روز حکومت نظامی در تهران و ۱۱ شهر کشور بود. در همان روز شمار زیادی از مردم تهران در میدان "ژاله" که بعدا "شهدا" نام گرفت با تیراندازی ماموران به خاک و خون غلتیدند.

۲ روز بعد در ۱۹ شهریور ۵۷ جعفر شریف امامی که چندروزقبل از آن از سوی شاه به نخست وزیری منصوب شده بود، و عملا نخستین اقدامش برقراری حکومت نظامی بود، برای کسب رای اعتماد وزرایش به مجلس رفت.

پس از این که رئیس مجلس اعلام کرد که دستور جلسه آن روز، رای اعتماد به وزرا ست، حاشیه‌هایی در جلسه ایجاد شد. آش آنقدر شور شده بود که برخی نمایندگان هم به نخست وزیر حمله کردند.

بخشی از این حاشیه‌ها را به نقل از صورتجلسه ۱۹ شهریور ۱۳۵۷ می‌خوانید:

رئیس ـ همان طور که همکاران محترم اطلاع دارند و در دستور جلسه فوق‌العاده امروز ذکر شده است این جلسه به منظور اعلام برنامه دولت و معرفی اعضای هیئت دولت تشکیل شده است. با اجازه همکاران محترم وارد دستور می‌شویم جناب آقای نخست‌وزیر خواهش می‌کنم تشریف بیاورید.

پزشک‌پور ـ من به نام نماینده ملت اعتراض دارم. جناب شریف‌امامی دستش به خون آلوده است باید این جلسه را ترک کنند (در این موقع آقای پزشک‌پور به سوی در خروجی حرکت و اضافه کردند من به عنوان اعتراض به این کابینه جلسه را ترک می‌کنم.)

چند نفر از نمایندگان ـ خوب شد، خوشحال می‌شویم.

(آقایان: دکتر طبیب ـ. یزدی ـ. ظفری ـ. اخلاق‌پور ـ. مظهری ـ. اسحقی‌نژاد ـ. قائمی ـ. دکتر شیروانی هم این جلسه را به عنوان اعتراض ترک کردند)

(همهمه نمایندگان)

یزدی ـ دولت با توپ و تانک آمده از مجلس رأی اعتماد بگیرد.

محمد پارسا ـ بروید بیرون جنایتکاران، فئودال‌ها، توده‌ای ...

یزدی ـ من معلم یک‌لاقبا توده‌ای هستم یا تو؟ جنایتکار آن‌هایی هستند که با توپ و تفنگ با مردم می‌جنگند، با توپ و تفنگ جلوی مردم می‌ایستند رأی اعتماد می‌گیرند، جنایتکاران مرتکب گناهان بسیار شده‌اند.

مهین‌دخت صنیع ـ بروید آقا آن قدر مردم را تحریک نکنید، عوام‌فریبی در عصر فضا شرم‌آور است.

جعفر حیدری ـ کراوات مشکی زده‌اند که تظاهر به عزاداری کنند!

حجتی ـ متأسفانه کار مملکت را این‌ها به ظاهرسازی کشانده‌اند.

دکتر طبیب ـ آیا این هست معنی و مفهوم حکومت آشتی ملی؟!

اخلاق‌پور ـ. من با دولتی که بخواهد به وسیله حکومت نظامی اصلاحات را شروع کند و مطبوعات هم نمی‌توانند به این لحاظ اظهارنظری بکنند مخالفم.

پزشک‌پور ـ شما مدافعین دولت، پاسخگوی ملت باشید ما جلسه را ترک می‌کنیم.

چند نفر از نمایندگان ـ زودتر این کار را بکنید تا مجلس آسوده شود. (زنگ رئیس)

رئیس ـ از خانم‌ها و آقایان خواهش می‌کنم نظم را رعایت فرمایند.