سکوت رئیس فدراسیون در جنجال استیلی و کیروش

کارلوس کی روش سرمربی فوتبال ایران در مصاحبه مطبوعاتی امروز ترجیح داد پشت میک مک درموت دستیار ایرلندی اش بایستد.

به گزارش ورزش سه، البته سخت می‌شد تصور کرد که کی روش بابت جملات غیرلازم و توهین آمیز میک مک درموت از حمید استیلی یا فوتبال ایران عذرخواهی کند، اما او با همان لحن همیشگی و به حالتی که کمتر شده همراه این سرمربی پرتغالی نباشد حتی انتقادی هم از حمید استیلی کرد و از او پرسید که چرا برای مسائلی که امروز به رسانه‌ها کشیده شده تلفن او را نگرفته و با او خصوصی صحبت نکرده است.

 

 

در عین حال او فراموش نکرد طعنه هایش را به کادرفنی امید که مشخصا با آن‌ها مساله دارد ادامه دهد و در این باره گفت: ما در زندگی دو دسته افراد داریم: وقتی من می‌بینم دوستم ماشین خوبی دارد به خانه می‌روم و به خودم می‌گویم که سخت کار می‌کنم تا یک ماشین مثل دوستم خریداری کنم. بعضی دیگر از افراد وقتی می‌بینند دوستشان ماشین خوب دارد به این فکر می‌افتند آن ماشین را از دستش بیرون آورند.

کی روش همچنین در بین حرف هایش به نکته عجیب دیگری هم اشاره کرد که احتمالا پاسخ معمای مرکز ملی فوتبال است. او به صراحت گفت: هر شخصی که زمین و امکانات می‌خواهد باید برای آن بجنگد!

این حد از پیش روی از سوی یک سرمربی تیم ملی با هر پیشینه و گذشته و کارنامه‌ای بیش از هر چیز دیگر نشانگر نحوه مدیریت فوتبال ایران است که به کی روش اجازه می‌دهد برای یک ساختمان ملی و نحوه برنامه ریزی استفاده از آن تصمیم بگیرد.

 

 

نکته عجیب در این موضوع سکوت کامل مهدی تاج و محمدرضا ساکت رئیس و دبیرکل فدراسیون در مورد بلبشویی است که دو تیم ملی مهم ایران را درگیر خود کرده است. اینکه فدراسیون فوتبال قادر به مدیریت سرمربی پرتغالی نیست اظهر من الشمس است، اما حداقل تدبیر هم این بود که به هر نحو مانع از گفتگوی افراد دیگری مثل مک درموت یا حتی کادر تیم امید بشود.

 

به هر حال مثل همیشه و قبل از همه تورنمنت‌هایی که تیم ملی ایران کار خود را برای حضور در آن آغاز می‌کند فضا ملهم از جهت گیری ها، اظهارنظر‌های تند و البته ناآرامی دیکته شده از سوی کسی است که رژیم رفتاری خود را هرگز تغییر نخواهد داد.

گفتگو‌های پرتعداد و تند پیشکسوتان فوتبال ایران و شورش بخش زیادی از جمعیت هواداری تیم ملی در ۲۴ ساعت گذشته مساله‌ای است که از عدم مدیریت در فدراسیون سرچشمه می‌گیرد و بدون شک از سرمایه اجتماعی تیمی که همه به دنبال موفقیتش در جام ملت‌های آسیا هستیم خواهد کاست.

 

 

اما با وجود این معضل آشکار هیچ واکنش و ترمزی در قبال اتفاقات اینچنینی از سوی فدراسیون فوتبال که باید به عنوان کارفرما سرمربی را موظف به کار در چارچوب کند، وجود ندارد؛ بنابراین برای ختم داستان شاید بد نباشد در روزی که کارلوس کی روش از مطبوعات دعوت به اتحاد برای فوتبال ایران کرده است، از حمید استیلی بخواهیم بابت توهینی که از سمت دستیار کی روش متوجه او شده عذر بخواهد.

 

شاید با این حرکت بشود به اتحاد مدنظر آقای کی روش رسید، چیزی که البته نامش تسلیم و اطاعت است، اما به فراخور موقعیت و منافع اتحاد خوانده می‌شود.