محسن دیناروند؛ بعضی از کارهای ما قابلیت خبر شدن را ندارند، بعضی از کارهای ما را میتوان با خبرکردن رسانهها به خبر تبدیل کرد، ولی برعکس اولی بعضی از کارهای ما خودشان خبر هستند و مثل بمب صدا میدهند.
حذف یک میدان به نام قیصر امین پور عزیزِ دلِ ما هم از آن دست خبرهایی است که نمیشود قایمش کرد! صدایش میرسد تا آن سر دنیا! بعد هم صدایش در آمد بساط عذر خواهی و توجیه و آقا جبران میکنیم به راه است.
ولی حالا دیگر از این خبرها نیست! کدام توجیه؟ اینکه در آن محل وجود میدان ترافیکساز است و دیگر هیچ! آخر دلیل از این خنده دارتر پیدا نفرمودید؟ یعنی با حذف میدان و تبدیلش به چهارراه دیگر مشکل ترافیک آن محل را شما حل کردید و تمام؟ بر فرض که چهارراه به جای میدان حل کرده تمام ترافیک شهر راه؟ خب نمیشد به جای میدان قیصر شاهد چهارراه قیصر باشیم؟!
کدام جبران؟ این سهل انگاری و بی اهمیتی به فرهنگ و هنر ایرانی چرا؟ سوال اصلی همین است وگرنه قیصر را چه نیازی هست به نام میدان و چهارراه و هر چیز دیگری؟ قیصر که قیصر است و ارزشش در دل ما به این چیزها نیست بلکه شاید راحتتر باشیم و خوشحالتر از اینکه نامش بر میدانی نباشد در زمانهای که همه چیز بخشنامهای شده است و قیصر را چه نیاز است به مصوبه و بخشنامه و از این دست حرف ها؟
خدمت آن بزرگوانی که نام قیصر را به بهانه حذف میدان از آن محل برداشتهاند عرض میکنم فکر نکنید یک وقتی که قیصر یا سایر بزرگان به این نامگذاریهای شما نیازمند هستند که سخت اشتباه است، نه! این ما هستیم که به این مفاخر محتاجیم! ما با این مفاخر به جهانی میگوییم ایران و ایرانی فرهنگساز و انسانساز بوده است. گنچ واقعی ما همین مفاخر ما هستند. قصرها از بین میروند و این قیصرها هستند که میمانند.
آقایان نیاز به جبران نیست، آخر قیصر را چه نیازی هست به جبران؟ مگر بی نام و نشان است و یا مگر دغدغهاش نام و نشان بوده؟ لطفا بروید و قیصر را مطالعه کنید، قیصر را بشناسید و در او دقیق شوید! آن وقت درخواهید یافت که قیصر مرد میدان است، آن وقت که وقت انقلاب بود، با انقلابیون انقلاب کرد، آن وقت که وقت دفاع بود، هشت سال در خط اول مقدم و نه در پشت جبههها سینه سپر کرد، به وقت نقد هم که زبانی آتشین داشت و آن وقت که خیلیها دنبال جمع کردن مال و منال بودند، فردی به نام و اعتبار و اهمیت قیصر امینپور به راحتی میتوانست بار خود را ببندد، ولی او با خانه سادهاش ساخت تا دینش را، عقیدهاش را، شعرش را و فکرش را و آبرویش را به چندقازی در این دنیا نفروشد!
خلاصه اینکه چه شما بخواهید و چه نخواهید، چه جبران بکنید چه نکنید، چه بر اهمیت ترویج مفاخر ایران آگاه باشید یا نه، چه آگاهانه این اشتباه را کرده باشید یا ناآگاهانه، چههای فراوان دیگر، قیصر همچنان بر قله افتخارات ایران و در دل ایرانیهاست چه بیمیدان چه با میدان!