سعید جلیلی، خزنده و نرم در سودای پاستور

 

نامه نیوز نوشت: سعید جلیلی که بعد از عدم پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ خود را سرگرم دولت در سایه کرده بود، این روز‌ها به تکاپو افتاده است. آنتن گرفتن چهره‌های نزدیک به او در رسانه ملی تنها یک وجه از این تکاپو است.

سعید جلیلی از همین حالا و خیلی پیش از شروع رقابت‌های انتخاباتی ۱۴۰۰ سعی دارد به صدر اخبار بازگشته و خود را مطرح کند. آنقدر در عالم سیاست تجربه دارد که بداند برای افزایش شانس پیروزی خود باید منتقد وضع موجود باشد. ناکارآمدی‌های دولت در عرصه اقتصادی و ... را نیز مغتنم شمرده و این پروژه را کلید زده است. البته این به آن معنی نیست که حوزه‌های دیگر را فراموش میکند. مثلا آخرین توییت اش به چالش‌های حوزه ورزش اختصاص داشت.

انتقاد از دولت، اما برای رساندن جلیلی به کرسی ریاست جمهوری اصلا کافی نیست. شاید فضای سیاسی در ایران تا هفته‌ها، روز‌ها و حتی ساعت‌های پیش از انتخابات متغیر و غیر قابل حدس باشد، اما همین قدر روشن است که جلیلی در انتخابات ۱۴۰۰ رقبای جدی و قدری خواهد داشت. مساله فقط اصلاح طلبان و کاندیداهایشان نیستند. اعتدالیون و حتی برخی از اصولگرایان موتلف روحانی نیز به عرصه خواهند آمد. آنجا است که جلیلی باید برگ برنده خود را رو کند. این طور که معلوم است جلیلی قصد دارد از تاکتیک قطب سازی در انتخابات به عنوان برگ برنده استفاده کند.

مواضع و رویکرد سیاسی او آنقدر با روحانی و همفکرانش متعارض است که نیازی به قطب سازی نیست. همین خروج از سایه و بیان انتقادات کار خود را خواهد کرد. این دو قطبی، اما در انتخابات ۹۲ به کار نیامد لذا جلیلی می‌داند که باید یک دوقطبی دیگر تشکیل دهد. این بار میان خود و اصولگرایان. اصولگرایانی که قاعدتا آقای رئیسی را رها نکرده و که جانب جلیلی را بگیرند. جلیلی نمی‌تواند روی حمایت اصولگرایان و تشکل وحدت ساز آنان حساب کند لذا باید هوشمندی بیشتری به خرج داده و از حالا مرز‌های میان تفکر خود و آنان را روشن کند.

شور و شوق فعلی جلیلی برای انتقاد از روحانی و پروژه‌های دولت او در سیاست خارجی، داخلی، اقتصاد و ... نشان می‌دهد که کار را آغاز کرده است. نگاهی به مواضع و اظهارات اخیر او عیان می‌کند که در حال قطب سازی است؛ آن هم نه وقت میان خود و مدافعان وضع موجود که می‌توانند در انتخابات آتی نماد روحانی و ادامه دهند راه او باشند، بلکه میان خود و زیست گاه سیاسی خود یعنی اصولگرایان. مصداق این مدعا تریبونی است که ثابتی در برنامه رودرو به علیرضا زاکانی داد تا تخریب اصولگرایانی همچون علی لاریجانی را نظاره گر شوند.