(تصاویر) والدین برزیلی که اجازه دادند پسرشان با جگوار‌ها بازی کند

 

تصویر یک پسر دوازده ساله در کنار حیوانات وحشی به تازگی سر و صدای زیادی در شبکه‎های اجتماعی به پا کرده؛ عکسی که در ابتدا خیلی‎ها فکر می‎کردند ساختگی است. واقعیت، اما چیز دیگری است.

به گزارش بی بی سی، پسری که در این عکس دیده می‏شود، تیاگو نام دارد. پدر و مادر تیاگو زیست‎شناس هستند و او در منطقه‎ای حفاظت شده رشد کرده که بزرگ‎ترین گربه‎سانان قاره آمریکا را در خود جای داده است. تیاگو از کودکی در کنار این حیوانات وحشی بزرگ شده؛ این داستان زندگی اوست.

در این عکس جنجالی، تیاگو در حال آب‏تنی در یک دریاچه در کنار دو جگوار دیده می‎شود، یکی از این جگوار‌ها طوری دست بر شانه او گذاشته که انگار خواسته جلوی دوربین ژست بگیرد.

این تصویر اخیرا در شبکه‎های مجازی به شدت فراگیر شده و همین باعث شده خیلی‏ها واقعی بودنش را زیر سوال ببرند. با همه این‎ها، آنچه در این عکس دیده می‎شود واقعیت دارد و اتفاقی است که زیاد هم می‏افتد.

 

تیاگو سیلویرا در برزیل به دنیا آمده و در آنجا در کنار جگوار‌ها بزرگ شده و با آن‎ها همبازی بوده است. او به بی بی سی گفته: "بعضی از دوستانم می‎گویند این عکس ساختگی است، اما عده زیادی هم از آن خوششان آمده و دلشان می‎خواهد جگوار‌ها را از نزدیک ببینند. این خیلی خوب است که برخی از تجربیاتم را به آن‎هایی که به اندازه من خوش‎شانس نبوده‎اند نشان دهم."

بزرگ شدن در کنار گربه‎‎های بزرگ
لئوناردو سیلویرا و آنا جاکومو، پدر و مادر تیاگو هر دو زیست‎شناس هستند و موسسه حفاظت از جگوار‌های برزیل واقع در ایالت گوییاس را اداره می‏کنند. هدف اصلی آن‌ها مطالعه روی بزرگ‏ترین گربه‏های قاره آمریکا و حفاظت از این حیوانات است.

سیلویرا که خودش برای اولین بار این عکس را در شبکه‎های اجتماعی منتشر کرده، می‏گوید: "پسرم در محیطی به دنیا آمد که جگوار‌ها در آن زندگی می‏کردند، به همین دلیل از همان بچگی یاد گرفت چطور با آن‎ها کنار بیاید. شکی نیست که ما یک سری محدودیت‎ها برایش گذاشته‎ایم، اما او خودش خوب می‎داند چطور باید رفتار کند. این کار برایش خیلی عادی است. این بخشی از زندگی روزمره اوست و هیچ چیز غیرطبیعی در آن نیست."

 

وقتی تیاگو به دنیا آمد، پدر و مادر او از سه توله جگوار نگهداری می‏کردند. خود تیاگو معتقد است خیلی خوش شانس بوده که در کنار گربه‌های بزرگ زندگی و رشد کرده است: "رابطه ما بر پایه عشق و احترام است. همیشه از این که در نگهداری از این حیوانات به پدر و مادرم کمک کنم، لذت برده‎ام."

در مورد نحوه رویارویی با جگوارها، سیلویرا به پسرش هم همان درس‎هایی را داده که به مردم می‎دهد: " این حیوانات به انسان‏ها به چشم طعمه نگاه نمی‎کنند. جگوار‌ها به حرکات ما واکنش نشان می‎دهند، بنابراین خیلی مهم است که به آن‎ها احترام بگذاریم. این حیوانات با زبان بدن خود به ما نشان می‎دهند که دوست ندارند به آن‎ها نزدیک شویم."

حد و مرز‌ها
مادر تیاگو می‎گوید هیچ وقت بین پسرش و جگوار‌ها برخوردی پیش نیامده. او البته روی این موضوع هم تأکید دارد که آن‎ها در هیچ شرایطی تیاگو را با این حیوانات تنها نگذاشته‎اند: "درک حد و مرز‌ها خیلی مهم است. وقتی جگوار بخواهد به تو نزدیک شود، خودش به سمتت می‏آید. آن‎ها حیوانات اجتماعی نیستند، اما می‎توانند یک عمر با انسان‎ها دوست بمانند. ما در مورد جگوار‌ها و سایر حیوانات همیشه خیلی با احتیاط عمل می‏کنیم و مقررات ایمنی کاملا مشخصی داریم."

 

سیلویرا و جاکومو صاحبان این منطقه حفاظت شده هستند که ۱۲۳ هکتار مساحت دارد. آن‎ها به منظور احترام به حیوانات هیچ بازدیدکننده‎ای را در این مرکز نمی‏پذیرند.

این زوج سال ۲۰۰۲ موسسه حفاظت از جگوار‌های برزیل را راه انداختند. هدف آن‎ها در ابتدا فقط مطالعه روی این حیوانات بود، اما در پی درخواست موسسه حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی قابل تجدید برزیل، تصمیم به نگهداری و پرورش توله‎هایی گرفتند که پدر و مادرشان را از دست داده‎اند.

در حال حاضر نیمی از مساحت این منطقه حفاظت شده به امور مربوط به تولید مثل این حیوانات اختصاص داده شده است.

به گفته سیلویرا، هزینه ۹۵ درصد از فعالیت‎های این موسسه با بودجه شخصی خود آن‎ها و بقیه آن از مبالغ اهدایی به موسسه تأمین می‏شود. او می‎گوید: " ما همیشه به دنبال راهی برای کسب درآمد هستیم، چون هیچوقت از بودجه دولتی برخوردار نبوده‎ایم. "

خانواده سیلویرا در حال حاضر از ۱۴ جگوار نگهداری می‏کنند که شامل ۴ توله و ۸ حیوان بالغ می‎شود.

این خانواده در طول دهه‏ های اخیر در مجموع از ۳۵ حیوان نگهداری کرده است.

 

 

جگوار‌ها اغلب برای امور مربوط به تولید مثل و حفاظت از این گونه جانوری به موسسات دیگر فرستاده می‎شوند.

جگوار یکی از حیواناتی است که نامش در لیست قرمز گونه‎های در معرض خطر اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست به چشم می‏خورد.

جگوار‌ها در ۲۱ کشور دنیا زندگی می‎کنند، اما گفته می‎شود برزیل نزدیک به نیمی از جمعیت باقیمانده این حیوانات در جهان را در خود جای داده و این یعنی چیزی حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار جگوار.

نمونه‎هایی که به موسسه حفاظت از جگوار برده می‎شوند دیگر به طبیعت بازگردانده نمی‎شوند، چون خطر کشته شدن آن‌ها توسط انسان‎ها وجود دارد، به ویژه مزرعه‌دارانی که می‎خواهند از دام و طیور خود حفاظت ‎کنند.

دلیل دیگرش هم این است که برخی از این حیوانات بیشتر با انسان‎ها در ارتباط بوده‎اند. جاکومو می‎گوید: "از دست دادن ارتباط با انسان‎ها برای این جگوار‌ها بسیار سخت است. اگر آزاد شوند ممکن است به مکان‎هایی که انسان‎‎ها در آن‎ها حضور دارند بروند و کشته شوند."

تیاگو سال گذشته از جگوار‌ها جدا شد؛ او به شهر گویانیا، پایتخت ایالت گوییاس رفته تا دوره آموزش متوسطه خود را بگذراند. تیاگو می‎گوید دلش خیلی برای این گربه‌های بزرگ تنگ شده: "برایم سخت است، چون از وقتی خیلی کوچک بودم با آن‎ها زندگی کرده‎ام. هر بار به دیدن پدر و مادرم می‏روم، حس می‏کنم دل جگوار‌ها هم برایم تنگ شده، چون یک طور دیگر با من بازی می‎کنند. خیلی لذت‎بخش است وقتی می‏بینم عشق و محبتم به آن‎ها یک طرفه نبوده است."

 

 

با توجه به آرزو‌های تیاگو، بعید نیست در آینده ببینیم نوه سیلویرا و جاکومو هم در کنار این گربه‎سانان بزرگ عکس گرفته: "دوست دارم زیست‎شناسی بخوانم و راه پدر و مادرم را ادامه دهم. سعی ما نجات یک گونه جانوری است و من هم می‎خواهم تمام تلاشم را برای ادامه این مبارزه بکنم."