صعود بدون انتقام ایران و پیروزی درخشان کره

گروه C
کره جنوبی ۲- چین صفر
گلها: اوی جو هانگ (۱۴) و مین جائه کیم (۵۱)
چینش بازیکنان در زمین:

دو تیمی که با ۶ امتیاز اندوخته و تفاضل گل نزدیک به هم چشم به صعود به عنوان تیم اول گروه را داشتند برگزار کننده این بازی بودند. دیدار کره جنوبی و چین؛ دو تیم سرعتی آسیا، به طور حتم می‌توانست برای مخاطبان آن جذاب باشد. در این بین این کره ای‌ها بودند که بعد از در اختیار گرفتن توپ بر بازی مسلط شدند و حریف خود را در اکثر دقایق بازی در نیمه اول به زمین خود بردند.

«بنتو» پرتغالی با آنالیز بسیار دقیق چین به هافبک‌های خود دستور داد راه ارتباط خط هافبک و حمله حریف را ببندند. این کار مانع از حملات زهردار چینی‌ها می‌شد. کره ای‌ها آنقدر در مالکیت توپ تلاش کردند و پرس بالایی انجام دادند تا اینکه موفق شدند روی اشتباه مدافعان چینی در دقیقه ۱۴ صاحب ضربه پنالتی شوند. با این گل خیال کره‌ای تا حدی راحت شد. روند برتری کره بعد از گل هم ادامه پیدا کرد تا شاگردان لیپی با باخت این نیمه را تمام کنند.

چین که انگیزه زیادی برای گلزنی در نیمه دوم داشت، و درحالیکه توپ و میدان را در اختیار گرفته بود روی یک ضربه کرنر غافلگیر شد و گل دوم را دریافت کرد. چین تا قبل از دریافت این گل به فکر طرح ریزی حمله روی دروازه کره بود، اما گل دریافتی ترمز این تیم را کشید!

در دقایق باقی مانده خط هافبک چین، بازی را کاملا به کره ای‌ها واگذار کرده بود این باعث شد تا چند فرصت خطرناک دیگر را شاگردان «بنتو» خلق کنند. اگر بی دقتی در زدن ضربات آخر نبود، کره ای‌ها با گل‌های بیشتری چین را شکست می‌دادند. در نهایت کره با این برتری به عنوان تیم اول به دور بعد صعود کرد.

قرقیزستان ۳- فیلیپین ۱
گلها:
ویتالیج لوکس (۲۴)، (۵۱) و (۷۷) برای قرقیزستان
استفن شروک (۸۰) برای فیلیپین
نحوه چینش بازیکنان در زمین:

قرقیزستان و فیلیپین دو تیم ضعیف‌تر این گروه بودند که بعد از دو بازی هیچ امتیازی نداشتند و تلاش می‌کردند در این دیدار به اولین برد خود دست پیدا کنند. بازی را دو تیم کاملا پایاپای آغاز کردند. توانایی هر دو تیم یکسان بود و مالکیت توپ مدام بین هر دو تقسیم می‌شد.

برتری قرقیز‌ها در نیمه اول نسبت به فیلیپین تعداد شوت‌های آن‌ها به نسبت رقیب بود. بازیکنان این تیم بعد از آزمودن این تاکتیک سراغ پیشروی از جناحین رفتند و با همین برنامه توانستند گل برسند. شاگردان «اریکسون» بعد از دریافت این گل به حملات خود افزودند و چند فرصت خطرناک روی دروازه فیلیپین خلق کردند، اما در نهایت نتوانستند گل تساوی را مقابل قرقیز‌ها در این نیمه به ثمر برسانند.

روند برتری قرقیز‌ها در نیمه دوم هم حفظ شد. گلزن اول این تیم یعنی «ویتالیج لوکس» موفق شد دومین گل تیمش را به ثمر برساند و شانس برد مقابل فیلیپین را بالا ببرد.

دفاع فیلیپین در این دقایق از هم گسیخته نشان می‌داد. قرقیز‌ها که کاملا سوار بر بازی بودند باز هم توسط مهاجم خود که بی شک ستاره میدان بود یعنی «ویتالیج لوکس» به گل رسیدند. باید گفت: این مهاجم یک تنه فیلیپین را شکست داد.

بعد از این گل قرقیز‌ها کمی عقب نشستند تا فرصت برای فیلیپین فراهم شود. فیلیپینی‌ها البته توانستند یکی از گل‌ها را جبران کنند، اما توانایی آن‌ها به حدی نبود که بتوانند مانع پیروزی قرقیز‌ها بشوند و در نهایت از مسابقات خداحافظی کردند.

اگر هدف تیم ملی و کارلوس کیروش در این دیدار ارائه بازی کم ریسک و صعود به عنوان تیم اول گروه بود باید بگوییم که این هدف در بازی محقق شد. تیم ملی در آخرین بازی خود در مرحله گروهی به مصاف عراقی رفت که تیمی دونده و جنگنده بود، اما آنچه به نظر رسید این بود که شاگردان کیروش به خواست این مربی بازی را اداره کرده و بیشتر به مساوی فکر می‌کردند!

نکته جالب در این بازی تغییرات در ترکیب تیم ملی بود. علیرضا جهانبخش، روزبه چشمی و میلاد محمدی برای اولین بار در ترکیب تیم قرار گرفتند و مجید حسینی هم بعد از نیمکت نشینی در بازی با ویتنام مجددا در قلب خط دفاعی قرار گرفت.

این تغییرات نشان داد کیروش هنوز برای رسیدن به ترکیب اصلی به جمع بندی نرسیده است. تیم او در هر سه بازی با تغییراتی به زمین رفت و نوع بازی که ارائه داد تا حدی متفاوت بود.

تیم ملی مقابل عراق ۷-۸ دقیقه ابتدایی نیمه اول بازی و ده دقیقه انتهایی آن را به حریف داد. هافبک‌های عراقی با تجمع در میانه میدان سعی در بردن بازی به جناحین داشتند که البته در این امر ناکام بودند. در عوض آن‌ها روی ارسالی‌های عمقی خطرناک نشان دادند و در چند صحنه با این ارسال‌ها و البته شوت‌های بازیکنانی، چون «مهند علی» خطرساز ظاهر شدند.

تیم ملی کشورمان نیز با انتخاب چشمی و ابراهیمی در میانه میدان و کم کردن مهره از خط حمله، حربه‌ای شبیه به عراق را در پیش گرفت. در دو صحنه بهترین فرصت نصیب آزمون و جهانبخش شد که دروازه عراق را باز کنند، اما بی دقتی آن‌ها مانع از رسیدن به گل شد.

در نیمه دوم کیروش با چند تغییر سعی کرد آهنگ حرکت تیمی ملی به سمت دروازه عراق را تندتر کند. تیم ملی در این نیمه روی به ارسال‌های بلند آورد و دل به ضربات ایستگاهی و پرتاب‌های بلند اوت وحید امیری بست.

در سمت دیگر هم عراقی‌ها در خط حمله و هافبک خود تغییراتی حاصل کردند که نتیجه آن ضربه سر بسیار خطرناک «علا عباس» بود که بیرانوند با رشادت این توپ را به کرنر فرستاد. در این نیمه به خاطر شیوه بازی تیم ملی مالکیت توپ عراقی‌ها بالا رفت. در نهایت هم دو تیم امتیازات خود را تقسیم کردند.

به طور حتم این روش بازی برای طرفداران تیم ملی دلچسب نبود. البته باید قبول داشت هدف کی روش صعود کم دردسر به مرحله بالاتر مسابقات بود. باید ببینیم آیا او بازهم دست به تغییر ترکیب تیم و روش بازی خواهد برد یا خیر؟

تیم ملی ویتنام ۲- تیم ملی یمن صفر
گلها:‌های انگوین (۳۸) و انگوک‌های کوئه (۶۴-پنالتی)
چینش بازیکنان در زمین:

ویتنام و یمن که بعد از انجام دوبازی در جدول هنوز بدون برد بودند، همزمان با بازی تیم ملی ایران و عراق مقابل یکدیگر قرار گرفتند. بازی طبق پیش بینی‌ها با برتری تیم ملی ویتنام همراه بود. ویتنامی‌ها در این بازی منسجم‌تر و روان‌تر از یمن بازی کردند. سرعت بازیکنان این تیم بیشتر از یمنی‌ها بود و به راحتی می‌توانستند با انتقال توپ به زمین حریف روی دروازه این تیم خطرساز باشند.

آن‌ها قبل از رسیدن به دقیقه ۳۰ بازی مزد بازی هجومی خود را گرفتند و موفق به گلزنی شدند. ویتنام عزم خود را جزم کرده بود تا با پیروزی در این بازی و گرفتن ۳ امتیاز شانس صعود به مرحله بعد را داشته باشد.

در نیمه دوم برتری ویتنامی‌ها ادامه پیدا کرد تا اینکه موفق به گرفتن پنالتی از مدافعان پر اشتباه یمنی شدند. گل دوم ویتنام روی این ضربه پنالتی به یمنی‌ها ثابت کرد آن‌ها نخواهند توانست از این تیم امتیاز بگیرند. یمن می‌دانست مقابل ویتنام نمی‌تواند کاری از پیش ببرد در دقایق باقی مانده آن‌ها هرچه در چنته داشتند گذاشتند تا بلکه یک گل به ثمر برسانند، اما هربار به سد محکم ویتنامی‌ها برخورد کردند. در نهایت بازی با همین نتیجه به پایان رسید. یمن از جام خداحافظی کرد.