قطعات هایتک به گلوگاه صنعت خودروسازی تبدیل شدهاند و سازندگان خارجی نمیتوانند طبق روال قبل، آنها را به ما تحویل دهند. این اتفاق خبر خوشی برای مردم است، چرا که دیگر خودروها به خاطر کمبود قطعه در پارکینگهای خودروسازان خاک نمیخورد.
وزارت دفاع به کمک قطعه سازی آمد. روز گذشته یکی از مدیران خودروسازی این خبر را داد و گفت: مقرر شده با همکاری وزارت دفاع، در ۶ ماه آینده قطعات «های تک» مورد نیاز خودرو را داخلیسازی کرده و وابستگیها را به حداقل برسانیم.
به گزارش روزنامه ایران، قطعات هایتک به گلوگاه صنعت خودروسازی تبدیل شدهاند و سازندگان خارجی نمیتوانند طبق روال قبل، آنها را به ما تحویل دهند. این اتفاق خبر خوشی برای مردم است، چرا که دیگر خودروها به خاطر کمبود قطعه در پارکینگهای خودروسازان خاک نمیخورد. آمارهای رسمی میگوید: در مجموع ایران خودرو و سایپا ۱۶۰ هزار خودرو در پارکینگ دارند که هنوز تجاریسازی نشده و به همین دلیل مردم نمیتوانند سوئیچ این خودروها را بگیرند. آمارهای غیر رسمی این تعداد را ۳۰۰ هزار دستگاه عنوان کرده است.
انجمن خودروسازان در نشستی که با خبرنگاران داشتند، اظهار کردند بخش اعظمی از خودروها که کامل نشده به خاطر عدم ارائه قطعه از سوی یک شرکت قطعه ساز است. اگر این شرکت به صورت انحصاری کار نمیکرد، اکنون خودروسازان با کمبود قطعه مواجه نشده بودند.
سایپاییها میگویند که ۸۰ درصد خودروهای ناقص شان (مجموعه تعهدات سایپا تا روز گذشته ۴۴۲ هزار دستگاه بود که حدود ۲۲۰ هزار دستگاه آن معوق شده سال ۹۷ است) را تا یکماه آینده تحویل میدهند و ایران خودروییها هم عنوان میکنند که تا پایان مهرماه خودروی ناقص در پارکینگها نخواهند داشت.
علیرضا بادکوبه قائم مقام امور اقتصادی و مالی گروه سایپا در نشست خبری که داشت عنوان کرد: عدم ارائه قطعه توسط برخی از قطعه سازان مشمول سایپا نشده است و ما روابط بسیار خوبی با قطعه سازان داریم. به همین دلیل هر قطعهای که روی خودروها نصب نشده به خاطر تحریم و نبود آن قطعه در کشور است. ایران خودروییها عدم ارائه قطعه از سوی یک شرکت قطعه ساز را تکذیب نکردهاند و آنگونه که یک منبع آگاه در وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرده است، ندادن قطعه از سوی یک شرکت قطعه ساز صحت دارد و این موضوع از سوی مراجع ذیصلاح در حال پیگیری است.
گفته شده به دلیل انحصار در تولید برخی از قطعات یکی دو شرکت قطعه ساز با آنکه در انبارهایش قطعه مورد نیاز خودروسازان وجود دارد، اما از ارائه آن امتناع میکند. شاید همین اتفاقها باعث شد که خودروسازان به سمت وزارت دفاع بروند تا بتوانند کمبودهای قطعهای خود را جبران کنند.
بادکوبه در خصوص خودروهای رسوب کرده در کف کارخانه، خاطرنشان کرد: تأمین برخی قطعات این خودروها با مشکل مواجه شده بود، اما به دنبال تعامل با قطعه سازان برای واردات آنها هستیم. مشکلات مختلفی از جمله بحثهای بانکی و انتقال ارز سبب شده تا سازندگان خارجی نتوانند قطعات مورد نیاز را در اختیارمان قرار دهند، اما با کمک بانک مرکزی راهکارهای لازم اتخاذ شده است.
وی همچنین به پویش ملی داخلیسازی قطعات در سایپا اشاره کرد و گفت: مقرر شده با همکاری وزارت دفاع، در ۶ ماه آینده قطعات خارجی مورد نیاز را داخلیسازی کرده و وابستگیها را به حداقل برسانیم. ایران خودروییها هم چندی پیش از همکاری با وزارت دفاع خبر داده بودند.
کارشناسان اقتصادی معتقدند برای اینکه انحصار در تولید قطعات ریسک خودرو شکسته شود، حضور مجموعهای قدرتمند مانند وزارت دفاع راه حل است. وزارت دفاع در سالهایی نسبت به تولید خودرو هم اقدام کرد و توانست به موفقیتهای خوبی برسد بدین جهت در تولید قطعه هم میتواند حضور مؤثری داشته باشد.
دیگر خودرویی در پارکینگ نمیماند
برای اینکه وزارت دفاع در تولید قطعات مورد نیاز (های تک) خودرو که در حال حاضر تحریم است، موفق شود باید به ۳ مورد توجه کند. اولین نکته این است که تیراژ تولید را برای ۱.۵ میلیون دستگاه خودرو در نظر بگیرد. وزارت دفاع با توجه به ذات کاری که دارد حجم تولیدش بین ۵ تا ۱۰ هزار قطعه است. در قطعات خودرو تیراژ و حفظ آن بسیار اهمیت دارد. دومین نکته این است که در پروژههای مربوط به وزارت دفاع، قیمت مهم نیست بلکه به سرانجام رسیدن آن اهمیت بسزایی دارد. این موضوع عکس حوزه خودرو است چرا که در این حوزه قیمت، بسیار مهم است.
تولیدی که در آن قیمت بالا باشد نمیتواند بر روند تولید خودرو اثر بگذارد. سومین نکته که وزارت دفاع باید به آن توجه کند، ایجاد خط تولید برای قطعات خودرو است. ورود در این حوزه کار آسانی نیست چرا که تهیه ماشین آلات آن بسیار سخت و از طرفی تأمین مواد اولیه با چالشهای متعددی روبهرو است. اگر وزارت دفاع به موضوعات عنوان شده توجه کند و یا برای آن برنامهریزی کند میتواند در تولید قطعات هایتک خودرو که کشور به آن نیاز دارد، موفق شود. اگر وزارت دفاع در این حوزه موفق شود، شاهکار است. طی این سالها قطعه سازان متعددی خواستند در قطعاتهای تک خودرو ورود کنند و میگفتند توانایی لازم را دارند، اما به بروز و ظهور مشکلات برای تولید، به سمت واردات رفتند و مدعی شدند که واردات آن با صرفهتر از تولید است.
تولید قطعاتهای تک، کار سادهای نیست و همین پیچیدگیها سبب شد که قطعه سازان در این راه پر پیچ و خم موفق نشوند. هر چند برخی از قطعه سازان بزرگ کشور اظهار میکردند که توانایی تولید را دارند، ولی در عمل هیچ خروجی از آنها ندیدیم. خودروسازان به تولید قطعاتی، چون مدولاتور، سنسور، گیربکس اتومات،ای سی یو، قطعات الکترونیکی و پلوس نیاز دارند. اگر وزارت دفاع در تولید قطعات یاد شده با جدیت ورود کند، میتوان در تولید خودرو به خودکفایی کامل رسید. ما به عنوان قطعه ساز نمیخواهیم آیه یأس بخوانیم و بگویم تولیدکنندگان داخلی در تولید قطعاتهای تک خودرو ناتوان هستند. امیدواریم وزارت دفاع در این مسیر به موفقیتهای خوبی برسد. اگر چنین امری حاصل شود، تولید رونق میگیرد و دیگر خودرویی با نقص قطعه در پارکینگهای خودروسازان نمیماند.
با داخلی سازی هزینهها کاهش مییابد
در شرایطی که کشور با تحریمهای ظالمانه مواجه شده است ما باید بیش از گذشته روی توانمندیهای داخلی حساب باز کنیم و در این مسیر با هم افزایی مجموعههای مختلف به نتیجه مناسب که حفظ تولید خودرو است، دست یابیم. اولین حوزهای که مورد تحریم امریکا قرار گرفت خودرو بود، این نشان میدهد که صنعت خودرو ایران در جامعه بینالملل استراتژیک است و این صنعت اشتغالزا میتواند چرخ صنعت کشور را بچرخاند. با این تفاسیر ورود وزارت دفاع در تولید قطعاتهای تک را باید به فال نیک گرفت. معتقدم زمانی وزارت دفاع در تولید قطعاتهای تک به موفقیت میرسد که قطعه سازان هم در کنار این وزارتخانه قرار گیرند. قطعه سازان تجربه خوبی در تولید انواع قطعات دارند و به همین دلیل همکاری وزارت دفاع و قطعه سازان نتیجه را مطلوب میکند.
قطعه سازان بارها خواستند در تولید قطعاتهای ریسک خودرو سرمایهگذاری کنند، ولی حمایتهای کمرنگ دولت سرمایه گذاران را تشویق به ادامه تولید نکرد. بر این اساس تصور میکنم وزارت دفاع با توجه به حجم فعالیت کاری که دارد میتواند تولید قطعاتهای ریسک را به سرانجام برساند.
برآورد کلی ما این است که ۸۰ درصد قطعات مورد نیاز صنایع خودروسازی کشور از محل تولیدات داخلی و ۲۰ درصد از محل واردات تأمین میشود. این درصد نشان میدهد که صنعت خودرو در مسیر خودکفایی است. حال اگر قطعاتهای ریسک تأمین شود بهطور قطع روند تولید سرعت پیدا میکند و خودروهایی که در پارکینگها است به سمت تجاریسازی میرود.
ما از حضور وزارت دفاع در تولید قطعاتی که قطعه سازان به هر دلیلی نتوانستند تولید کنند، استقبال میکنیم و امیدواریم شرکتهای خودروسازی همکاریهای خوبی با این وزارتخانه داشته باشند.
هر زمان که تحریمی صورت میگیرد واردات قطعات خاص خودرو برای ایران دشوار میشود و همین امر هزینه تولید خودرو را بالا میبرد و مردم از گرانی خودرو ناراضی میشوند. با داخلیسازی میتوان هزینهها را کاهش داد.