درویش در پایان صحبتهای خود اظهار کرد: دولتها و حاکمیتها باید تلاش کنند تا به جای تولید برق از طریق «سدهای برق آبی»، «نیروگاههای حرارتی» و «نیروگاههای اتمی» به سراغ استحصال انرژیهای نو مانند «انرژی بادی»، «انرژی خورشیدی» و «انرژی زمین گرمایی» بروند و به جای تولید خودروهای بنزینسوز به استفاده ازخودروهای «هیبریدی» و برقی روی بیاورند.
یک فعال محیط زیست گفت: نزدیک به ٣٠ گونه جانوری بر اثر آتشسوزی جنگلهای استرالیا برای همیشه منقرض شدهاند که این مساله یک فاجعه بزرگ بینالمللی محسوب میشود.
محمد درویش در گفتگو با ایسنا افزود: بزرگترین قربانیان آتش سوزی جنگلها جانورانی هستند که در این اکوسیستمها زندگی میکنند که اغلب آنها یا کشته میشوند یا به شدت آسیب میبینند و نمیتوانند به طبیعت بازگردند.
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور با اشاره به اینکه مهمترین مشکل آتش سوزی جنگلهای استرالیا آسیب دیدن جمعیت قابل توجه "کوالا"، "کانگورو" و سایر حیوانات است، اظهار کرد: میزان حیواناتی که بر اثر آتشسوزی در استرالیا آسیب دیده و کشته شدهاند را حدود یک میلیارد تخمین میزنند
وی در ادامه گفت: آتشسوزی جنگلها در استرالیا و یا جنگلهای آمازون در گذشته نیز رخ داده، اما ابعاد آتش سوزیهای سال جاری بسیار گسترده بوده است.
خشکسالیهای شدید علت آتشسوزی جنگلها
درویش اظهار کرد: بسیاری از صاحبنظران بر این باورهستند که دلیل آتش سوزی جنگلها خشکسالیهای شدیدی است که در منطقه به وجود آمده و متأثر از جریانهای "تغییرات اقلیمی" و "جهانگرمایی" است.
این عضو کرسی محیط زیست و امنیت ملی در شورای عالی امنیت ملی کشور افزود: دولت کشور استرالیا یکی از دولتهایی بود که همیشه تغییرات اقلیمی را بهسخره میگرفت، دربرنامهریزیها و سیاستگذاریها به آن بیتوجه بود و آن را جدی نمیگرفت. در حال حاضر فعالان و متخصصان حوزه محیط زیست این کشور به شدت از این دولت انتقاد و به آن حمله میکنند.
درویش با بیان اینکه چنین آتش سوزی گستردهای در استرالیا بیسابقه بوده است، گفت: نزدیک به هفت میلیون هکتار از رویشگاههای جنگلی و مرتعی استرالیا آتش گرفته و تقریبا تمام مناطق این قاره که بیش از چهار برابر مساحت ایران وسعت دارد، سوخته است.
وی ادامه داد: آتشسوزی جنگلهای استرالیا نزدیک به پنج ماه است که ادامه دارد و پیشبینی میشود تا ماه فوریه (بهمن-اسفند) که بارندگیها اتفاق خواهد افتاد این آتش سوزیها ادامه داشته باشد و تا آن زمان نمیتوان آن را مهار کرد.
درویش همچنین درباره آتشسوزیهای مشابه که سال گذشته در جنگلهای آمازون اتفاق افتاد، گفت: در کشور برزیل دخالتهای انسانی و آتشسوزیهای عمدی که به منظور گسترش وسعت اراضی کشاورزی توسط کشاورزان انجام شد تا حدودی در علت آغاز آتش سوزیهای آن کشور دخیل بودند، اما پس از گسترش آتش سوزی به دلیل خشکسالی دیگر کاری از دست دولت بر نمیآمد.
وی درباره علت طولانی شدن مهار آتشسوزیهای جنگلهای استرالیا و جنگلهای آمازون اظهار کرد: نوع گونههای گیاهی که در استرالیا یا در برزیل وجود دارند بسیار آسیبپذیر است. اکالیپتوس گونه گیاهی غالب در استرالیا است که در برابر آتش بسیار حساس است و زمانیکه آتش بگیرد بهراحتی خاموش نمیشود و بهشدت گسترش پیدا میکند.
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در ادامه گفت: جنگلهای آمازون نیز به دلیل اینکه رویشگاههای درختان آن بسیار متراکم هستند زمانیکه آتش سوزی اتفاق میافتد سهم بزرگی از این جنگلها میسوزد.
وی با اشاره به اینکه در رشته کوههای زاگرس درختان «تنک» هستند و «تراکم تاج پوشش» درختان آن منطقه یعنی میزان تراکم یک درخت که میتواند جلوی برهنگی خاک را بگیرد و یکی از نشانههای سلامتی جنگل است بین پنج تا ١٠ درصد است، تصریح کرد: به همین خاطر است که ما در ایران میتوانیم آتش سوزیها را مهار کنیم و از این بابت شانس آوردهایم، زیرا اگر جنگلهایی مانند جنگلهای استرالیا یا آمریکای لاتین داشتیم، با توجه به امکانات در دسترس یک هکتار از آن هم تا الان باقی نمانده بود.
آیا پوشش گیاهی جنگلهای استرالیا احیا میشود؟
درویش در بخش دیگری از صحبتهای خود درباره احیای پوشش گیاهی جنگلهای استرالیا گفت: همیشه در رویشگاههای جنگلی طبیعی بعد از آتش سوزیها، جنگلها میتوانند با تاب آوری خودشان را احیا کنند و دلیل آن پتانسیل اقلیمی آن منطقه است که اجازه رویش درخت و گیاه را میدهد و احیا شدن آن جنگلها براساس چگونگی مدیریت دولت و وضعیت اقلیمی، میتواند بین دو تا ١٠ سال طول بکشد.
وی ادامه داد: در آن مناطق از استرالیا که پوشش گیاهی دارد بارندگیها به اندازهای هست که درخت رویش کند و این اتفاق طبیعی است. آتشسوزی جنگلها در مناطقی جبران ناپذیر است که جنگلکاریها «دست کاشت» باشند مانند جنگلهای لویزان و چیتگر در تهران که اگر دچار آتش سوزی شوند دیگر جنگلی به جای آن نمیروید، چون آن منطقه استعداد و شرایط طبیعی جنگل شدن را ندارند.
مدیرکل سابق مشارکتهای اجتماعی سازمان محیط زیست در پاسخ به این سوال که انسانها چه مسئولیتی در کمک به کاهش این گونه رخدادها دارند، گفت: انسانها باید در رفتارهای شخصی خود تجدید نظر کنند و تا جایی که امکان دارد رفتارهایی که منجر به انتشار سوخت فسیلی و گازهای گلخانهای میشود که مهمترین عامل تغییرات اقلیمی و جهان گرمایی است را مدیریت و صرفه جویی کنند.
وی افزود: افراد باید تا جایی که ممکن است برای جابهجایی بین طبقات ساختمانی اگر مقصد آنها بیش از دو طبقه باشد از آسانسور استفاده کنند و سعی کنند مصرف "پروتئین حیوانی" را در رژیمهای غذایی خود کاهش دهند.
درویش در پایان صحبتهای خود اظهار کرد: دولتها و حاکمیتها باید تلاش کنند تا به جای تولید برق از طریق «سدهای برق آبی»، «نیروگاههای حرارتی» و «نیروگاههای اتمی» به سراغ استحصال انرژیهای نو مانند «انرژی بادی»، «انرژی خورشیدی» و «انرژی زمین گرمایی» بروند و به جای تولید خودروهای بنزینسوز به استفاده ازخودروهای «هیبریدی» و برقی روی بیاورند.