دانلود و تماشای قسمت سی ام سریال دل؛ قسمت ۳۰ دل

قسمت سی ام بعد از فلاش بک هایی طولانی از کار ها و نقشه های آوا در طول مدت آشنایی رستا و آرش و چگونگی سر و کله زدن او با موانع مختلفی که بر سر راه نقشه هایش سبز شدند و او از پس آن ها برآمده شروع می شود.

آوا به حساس ترین مرحله از برنامه هایش رسیده است. او بعد از تلاش های زیادش بالاخره رابی را از زندگی آرش بیرون راند اما این تازه آسان ترین مرحله از برنامه های او است. اقدام بعدی آوا به هم زدن دوباره ی امید بازگشته ی آرش به رستا است و رساندن نکیسا به رستا. او باز هم در لباس همدم و دلسوز رستا به گفت و گو با او می پردازد و او را راضی می کند که به نکیسا میدان دهد تا به او نزدیک تر شود.

پای نکیسا به جشن تولد رستا باز و آوا امیدوار تر از هر زمان دیگری می شود که با رساندن رستا و نکیسا به هم جاده ای یک طرفه و خالی برای خودش به سمت آرش باز کند.

تکرار و تکرار و تکرار. دل هر صحنه و هر اتفاقی را بار ها و بار ها و بار ها تکرار می کند. آن قدر این تکرار ها ادامه پیدا می کند که گویی سازندگان دل، مخاطب را کم هوش و معلول ذهنی قلمداد می کنند که نیاز است این همه هر چیزی برایش یادآوری شود تا از سیر داستان عقب نماند.

شاید کسی که سریال را ندیده است تصور کند برای سریالی که تا قسمت سی ام رسیده است خیلی طبیعی است که بخشی از وقایع یادآوری شود تا سررشته ی داستان گم نشود اما برای دل چنین نیست. داستان دل آن قدر بی برگ و بار است که هیچ نیازی به تکرار چیزی وجود ندارد. تمام این سی قسمت می توانست در سه قسمت خلاصه شود (که تازه شاید کمی جذاب به نظر می رسید).

دل تا انتهای فصل دومش شخصیتی که پشت همه ی اتفاقات است را به زعم خودش از دید مخاطب پنهان می کند و در انتهای فصل از او رونمایی می کند. حالا دو قسمت است که هر آن چه در گذشته اتفاق افتاده است و مخاطب دیده است را مثلا از زاویه ی دید آوا (همان مقصر اصلی) نمایش می دهد. این در حالی است که هیچ داده ی جدیدی به مجموعه ی رویداد های داستان اضافه نمی شود و سکانس ها به همان شکل و بی کم و کاست دوباره نمایش داده می شود.

دل حتی مصداقی از دوختن کت با داشتن یک دکمه نیست. دل سی قسمت است که یک دکمه را در هوا تکان می دهد و سعی دارد توهم یک کت شلوار را برای بیننده ایجاد کند. توهمی که از همان قسمت سوم شکست خورده است و برای اثباتش نیازی به بیست و هفت قسمت بعدی نبود.