هوشنگ میرزایی، مستندساز، که یک ماه گذشته را به دلیل ابتلا به کرونا، در بیمارستان بستری شده و امروز (پنجشنبه ۲۱ اسفند) درگذشت، یک هفته پیش، پستی اینستاگرامی به همراه فیلمی دردناک از خود زیر دستگاه اکسیژن را منتشر کرده بود.
«به‌خاطر پنج میلیون تومان دستمزد ناقابل و یک ورک‌شاپ یک هفته‌ای، حالا ۲۰ روز است دارم با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنم ...
این تصویر را که امروز گرفتم، گویای حقیقت تلخی است؛ دستمزد ورک‌شاپ فیلمسازی در هفت شهر به‌خاطر فشار‌های بانک مسکن و مبلغ پنج میلیون تومان دستمزد، من را به این روز انداخت. نمی‌دانم زنده می‌مانم یا نه، اما دارم می‌جنگم، چون همیشه فیلم‌های من و نگاهم ستایش زندگی بوده است. امیدوارم خداوند و دوست‌هایم من را ببخشند، الان که همسرم گوشی‌ام باهاش بود، ... با زجر تمام این پست را گذاشتم. این تصویر تلخ و دردناک رنج فیلمسازی و تنهایی من را اثبات می‌کند.»
هوشنگ میرزایی، متولد سال ۱۳۵۰ در کوهدشت و دارای مدرک کارشناسی کارگردانی از دانشکده صدا و سیما بود. از آثار او می‌توان به «با خدا می‌رقصم»، «مرثیه‌ای برای خاک»، «شهر خاموش»، «تفتان»، «روناک»، «چیزی شبیه چشمهایم» و «ژین؛ سپیدار؛ فاصله» اشاره کرد.
۷دردسر داشتن هوش بالا 
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
به این ۹عادت روزمره بله بگویید تا پخته‌تر شوید 
۱۰نگرانی بی‌مورد که بعدها می‌فهمید ارزشش را نداشت! 
۱۰ فیلم برتر فلورنس پیو / بازیگر جذاب فیلم اوپنهایمر + بیوگرافی و حواشی زندگی 
زیباترین گیاهان اپارتمانی برای آویزان کردن از سقف 
