سپردن میزبانی گروه C رقابتهای انتخابی جام جهانی، همان گروهی که تیم ملی در آن حضور دارد، به بحرینیها هنوز بحثبرانگیز و پرماجراست. در واقع از آنجا که فدراسیون فوتبال قبلی ایران بیش از آنکه پیگیر مسائل و امورات تیم ملی باشد، سرگرم حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال بود، کنفدراسیون فوتبال آسیا هم از فرصت استفاده کرد و میزبانیای که عنوان شده بود از هر زاویهای حق ایران است، گرفت و به بحرین سپرده شد!
اعطای میزبانی متمرکز گروه C به بحرینیها در شرایطی رخ داده که تیم ملی از همین حالا کارش برای صعود به مرحله دوم انتخابی جام جهانی به، اما و اگر کشیده شده و خود بحرین یکی از جدیترین رقبای ایران در راه صعود به مرحله بعدی این رقابتهاست. در این گروه الان وضعیت به گونهای است که عراق و بحرین بالاتر از ایران ایستادهاند و طبیعتا از شانس بیشتری هم برای صعود برخوردار هستند. دو تیمی که در دیدارهای رفت موفق به شکست ایران شدهاند حالا با گرفتن حق میزبانی ایران، امید زیادی دارند تا یکی از قدرتهای آسیا را از رسیدن به جام جهانی بازدارند.
اینکه چرا میزبانی این گروه حق ایران بود دو دلیل بسیار روشن دارد؛ اول اینکه خود AFC میزبانی متمرکز گروههای مختلف مرحله انتخابی را به تیمهای حاضر در سید یک سپرد. در این بین دو مورد شامل استثنا شد؛ یکی ایران و دیگری استرالیا. درباره استرالیا که خود این کشور از پذیرش میزبانی عذر خواست و دلیل آن هم شیوهنامههای سفت و سخت این کشور در راه مبارزه با شیوع ویروس کرونا بود. در مورد ایران، اما با وجود تمایل این کشور و حضورش در سید یک، AFC میزبانی را به بحرین سپرد!
مورد دوم اینکه ایران سه بازی از چهار بازی مرحله رفت را در خانه رقبا به میدان رفته و امید زیادی داشت با سه میزبانی دور برگشت و برتری در آنها به عنوان تیم صدرنشین راهی مرحله بعدی شود، ولی کنفدراسیون فوتبال آسیا دوباره با نادیدهگرفتن این امر، میزبانی را به ایران نداد. این مورد و ظلم آشکاری که به فوتبال ملی شد یک بار دیگر اهمیت لابی و اعمال نفوذ در AFC را نشان داد؛ امری که ایرانیها از آن هم بیبهره ماندهاند. نه اینکه ایران کرسیای در آسیا نداشته باشد، بلکه کرسیای که به نام ایران در اختیار مهدی تاج در کنفدراسیون فوتبال آسیا و با عنوان نایبرئیسی قرار گرفته، بیخاصیتتر از چیزی بود و هست که جای امیدواری برای بازکردن گرهی از مشکلات را داشته باشد.
در نهایت با توجه به همین موارد، فدراسیون جدید فوتبال ایران خیلی سریع اعتراضش را به AFC اعلام کرد، ولی مطابق با انتظار وقتی پاسخ روشنی از این نهاد دریافت نکرد، اعتراض را به CAS (دادگاه عالی ورزش) برده و حالا امیدوار است این دادگاه، با رعایت عدالت، میزبانی را از بحرین بگیرد و به ایران بسپارد.
در شکایت طرف ایرانی از AFC به حق آشکار میزبانی ایران (با توجه به میهمانبودن در بازیهای رفت) اشاره شده و همزمان دو موضوع دیگر هم عنوان شده که از آن به عنوان «ایراد» یاد شده است؛ اول اینکه به نظر میرسد AFC بدون درجریانگذاشتن این موضوع با کمیته اجرائیاش، میزبانی را به بحرین سپرده که اگر اثبات شود، خودش تخلف روشنی است.
دوم اینکه نقش و تأثیر شیخ سلمان، رئیس کنونی AFC در اعطای میزبانی به بحرین هم باید روشن شود. شیخ سلمان خودش بحرینی است و ایرانیها اعتقاد دارند به دلیل آنکه شانس بیشتری به کشورش دهد، این میزبانی را به بحرین سپرده است.
از طرفی AFC هم دو دلیل برای ندادن میزبانی به ایران عنوان کرده است؛ اولی مسئله مهار و مقابله با شیوع ویروس کروناست. این نهاد اعتقاد دارد نرخ ابتلا به کرونا در ایران بسیار بالاست و به گزارشهایی اشاره کرده که عنوان شده بیمارستانهای ایران دیگر جایی برای پذیرش بیمار کرونایی جدید ندارند.
مورد دوم هم به مسئله حق پخش این رقابتها و اسپانسرهای AFC مربوط میشود که عنوان شده تحریمهای اعمالشده بر ایران، امورات بانکی را دشوار و در نتیجه وضعیت را برای اسپانسرها سخت میکند.
ایران، اما هر دو موضوع را بهانهای از سوی AFC تلقی کرده و از دادگاه عالی ورزش خواسته هرچه سریعتر نسبت به این پرونده اقدام کند. دلیل اینکه ایران تقاضای رسیدگی سریع به این پرونده را هم دارد کاملا مشخص است؛ این رقابتها قرار است خرداد برگزار شود و این نگرانی وجود دارد که با اهمال مجدد در این پرونده، شانس میزبانی ایران به طور کامل از بین برود. در همین راستا به نظر میرسد دادگاه عالی ورزش هم تصمیم گرفته پرونده شکایت ایران از AFC را در رأس امور قرار دهد.
طبق اطلاعیه سهبندی که فدراسیون فوتبال ایران روی خروجی سایتش گذاشته، دادگاه عالی ورزش ۱۰ روز به AFC مهلت داده تا دفاعیاتش درباره اعطای میزبانی به بحرین و ندادن آن به ایران را ارائه کند. اگر این دفاعیات از سوی دادگاه قابل قبول تشخیص داده نشود، ایران این شانس را دارد تا میزبان ادامه بازیهای گروه سوم انتخابی جام جهانی در منطقه آسیا باشد.