چرا می‌گویم کار چینی‌هاست؟

احمد زیدآبادی روزنامه نگار و تحلیلگر در یادداشتی نوشت: آنچه در وین جریان دارد، بسیار بیش از بحث تعهدات برجامی و رفع تحریم‌هاست. در آنجا اتفاق بسیار بزرگی در حال رقم خوردن است!

شاید به همین دلیل، برخی از جریان‌های اصطلاحاً تندرو داخلی، به رغم مواضع صریح مسئولان بلندپایۀ نظام برای ادامۀ مذاکرات، خواهان قطع سریع مذاکرات وین هستند. آن‌ها ظاهراً بو برده‌اند که در انتهای این مسیر، جای قرص و محکمی در صحنۀ سیاست جمهوری اسلامی برای‌شان باقی نخواهند ماند. مسئله، اما این است که همان چینی‌هایی که تندروها با این تصور که چرخش به سمت آنان، سبب تقویت‌شان خواهند شد، ابتکار عملِ ورود جمهوری اسلامی به دوران تازه را به دست گرفته‌اند!

باور ندارید؟ پس به متن زیر که بخشی از مصاحبۀ چانگ هوآ سفیر چین در تهران با یکی از خبرگزاری‌های داخلی است، خوب دقت کنید. او می‌گوید:

«وانگ ئی وزیر امور خارجه چین، در سفر اخیر خود به شش کشور منطقه از جمله ایران، یک طرح ۵ ماده‌ای را برای دستیابی به امنیت و ثبات در خاورمیانه پیشنهاد کرد:

اول، حمایت از احترام متقابل. خاورمیانه، سرزمین تمدن‌های منحصر به فردی است که سیستم‌های اجتماعی و سیاسی خاص خود را پرورش داده است. باید به خصوصیات، الگوها و روش‌های خاورمیانه احترام گذاشت. مهم است که به جای دیدن منطقه از دریچۀ رقابت جغرافیایی، ذهنیت سنتی تغییر یابد و کشورهای خاورمیانه را به عنوان شرکایی برای همکاری، توسعه و صلح در نظر بگیریم.

حمایت از کشورهای خاورمیانه در کشف مسیرهای توسعۀ خود و همچنین حمایت از کشورهای منطقه و مردم آن‌ها در ایفای نقش اصلی در پیگیری حل و فصل سیاسی موضوعات داغ منطقه‌ای مانند سوریه، یمن و لیبی مهم است. ترویج گفتگو و مبادلات بین تمدن‌ها برای دستیابی به همزیستی مسالمت‌آمیز همۀ اقوام در خاورمیانه مهم است. چین برای این منظور به نقش سازنده خود ادامه خواهد داد.

دوم، رعایت عدالت. هیچ چیز بیش از یک راه‌حل درست برای مسئله فلسطین و اجرای جدی آن، عدالت و انصاف را در خاورمیانه نشان نمی‌دهد. ما از میانجیگری فعال جامعه جهانی برای دستیابی به این هدف و برگزاری جلسه معتبر بین‌المللی در این زمینه در شرایطی که شرایط مهیا باشد حمایت می‌کنیم. چین در ریاست دوره‌ای خود در شورای امنیت سازمان ملل در ماه مه سال جاری، شورای امنیت را تشویق می‌کند تا در مورد مسئله فلسطین برای تائید مجدد راه حل دو کشور کاملاً تعمق کند. چین از حضور نمایندگان فلسطین و اسرائیل برای مذاکرات مستقیم با چین استقبال می‌کند.

سوم، دستیابی به منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای. بر اساس محاسن موجود در تکامل مسئله هسته‌ای ایران، طرفین مربوطه باید با اقدامات مشخص در همان جهت حرکت کرده و نقشه راه و بازه زمانی را برای ایالات متحده و ایران بحث و تدوین کنند تا موافقت با برجام را از سر بگیرند.

وظیفه اصلی این است که ایالات متحده اقدامات اساسی برای لغو تحریم‌های یک جانبه خود علیه ایران و همچنین تعمیم آن به طرف‌های ثالث را انجام دهد و ایران نیز بایستی در تلاش برای دستیابی هر چه زودتر به توافق، تعهدات هسته‌ای متقابل خود را از سر بگیرد.

در عین حال، جامعه بین‌المللی باید از تلاش‌های کشورهای منطقه در ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و سایر سلاح‌های کشتار جمعی پشتیبانی کند.

چهارم، تقویت مشترک امنیت جمعی. برای ارتقای امنیت و ثبات در خاورمیانه، نگرانی‌های قانونی همه طرف‌ها باید برآورده شود. تشویق گفتگو و مذاکرۀ برابر، درک متقابل و سازگاری و بهبود روابط بین کشورهای حاشیه خلیج فارس مهم است. مبارزه قاطعانه با تروریسم و پیشرفت در ریشه کن کردن این موضوع نیز ضروری است.

در این راستا، کشور چین پیشنهاد می‌کند که یک کنفرانس گفتگوی چند جانبه برای امنیت منطقه‌ای در منطقه خلیج فارس برای بررسی ایجاد مکانیسم اعتماد خاورمیانه با موضوعاتی مانند اطمینان از ایمنی تأسیسات نفتی و خطوط حمل و نقل و ایجاد گام به گام چارچوب برای امنیت جمعی، جامع، مشارکتی و پایدار برگزار شود.

پنجم، تسریع در همکاری‌های توسعه‌ای. پایداری صلح و امنیت در خاورمیانه مستلزم توسعه، همکاری و یکپارچگی است. لازم است برای شکست ویروس کرونا و دستیابی به بهبود اقتصادی و اجتماعی در اسرع وقت گرد هم آییم.

کمک به کشورهای جنگ زده برای بازسازی، حمایت از تنوع بیشتر در رشد اقتصادی کشورهای تولید کننده نفت و کمک به سایر کشورهای خاورمیانه در دستیابی به توسعه و احیای مجدد، با توجه به منابع کشورهای مختلف منطقه از اهمیت برخوردار است. چین برای افزایش اشتراک تجارب حکمرانی با کشورهای خاورمیانه به برگزاری «مجمع اصلاح و توسعه چین و عرب» و «مجمع امنیتی خاورمیانه» ادامه خواهد داد. چین آماده است تا در ابتکار عمل پنج ماده‌ای با همه طرف‌ها در ارتباط نزدیک باشد و از نزدیک برای ارتقای صلح، امنیت و توسعه در خاورمیانه همکاری کند. »