روز پنجشنبه(سوم تیرماه) تالار مولوی فک پلمپ شد و بهدنبال آن خبر تغییر مدیریت تالار مولوی از امیر مکاری به مطهری نژاد، مدیرکل امور فرهنگی دانشگاه تهران منتقل شد.
مساله پلمپ تالار مولوی با بهانههایی نظیر "مساله داخلی" ، "بدحجابی"، "مالکیت" و ... صورت گرفت و پس از تحصن هنرمندان و دیدار داوود رشیدی با مسوولان دانشگاه تهران، این تالار بازگشایی شد.
امیر مکاری(مدیر تالار مولوی) که پس از این اتفاقات از سمت خود برکنار شد، گفت: ذهنیت برخی و آشناییشان با تالار مولوی درحد یک ساختمان بیشتر نبود اما پلمپ کردن تالار تئاتری، در تمام کشورها سیاسیترین کار و از محدود و نادرترین اتفاقاتی است که میتواند بیفتد.
وی با بیان اینکه رخداد این حرکت در دانشگاه تهران نه تنها فرهنگی نیست که بسیار قبیح است، توضیح داد:
اگر قرار بود این اتفاق پیش بیاید، چنین روش برخوردی از ریاست دانشگاه تهران بعید بود و اینکه زمانیکه دوستان هنرمند جمع شدند، به آنها قول داده شود که درها باز میشود و اجراها صورت میگیرد اما بچههای امور فرهنگی؛ قفلهای تالار و اتاقها را هم که جزء حریم خصوصی محسوب میشود، شکستند. این برخورد بسیار برای ما مورد تعجب بود؛ خلاف پشت خلاف و خطا پشت خطا!
مکاری اضافه کرد: یک مدیر ارشد باتوجه به چه اصول و منطقی؛ چنین برخوردی میکند؟! این عمل به رخ کشیدن قدرت یا هرچه هست، نباید در چنین شرایطی اتفاق میافتاد و کسانی که مدیر و مسوول هستند، نباید بگذارند این اتفاق بیفتد.
مدیر سابق تالار مولوی تاکید کرد: جهاد دانشگاهی سی سال در این مجموعه فعالیت فرهنگی میکند و مسائل تئاتر را پیگیری میکند آیا کسانی که اینگونه دفاع کردند و زحمت کشیدند و در شروع فعالیتهای فرهنگی در شرایطی که در اوایل انقلاب اتفاق افتاد، جشنواره تئاتر دانشگاهی را برگزار کردند، رپرتوار، پژوهش، چاپ کتاب، جلسات نقد و بررسی و بسیاری کارهای دیگر انجام دادند، نباید دیده شوند؟ آیا اگر پشتیبانی معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی نمیبود، اصلا تئاتری به نام تئاتر دانشگاهی وجود داشت؟ امور فرهنگی دانشگاه تهران در این سی سال کجا بود و چه کار کرد؟ این همه ساختمان و سالن دارد، با اینها چه میکند؟ اگر بحث ساختمان است، امور فرهنگی میتوانست درکنار ما باشد نه اینکه روبروی ما قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه "تا پیش از پلمپ تالار مولوی، خبری از اختلاف بین دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی وجود نداشت و ما چیزی نشنیده بودیم" ادامه داد: چنین اتفاقی برای دانشجويان، اساتید، هنرمندان و بسیاری دیگر بیاعتمادی به وجود می آورد. این اتفاق نباید میافتاد؛ این یعنی توهین به هنرمندان جامعه تئاتر دانشگاهی و هزینههای گزافی چه به لحاظ مالی و چه روحی و اندیشه و تفکر دارد.
مکاری با اشاره به اینکه مبنای تئاتر گفتمان و دیالوگ است، چنین اقدامی را برآمده از روحیات نظامیگری دانست.
وی اضافه کرد: خانواده تئاتر نه فقط هنرمندان بلکه همکاران فنی، نور، لباس،خدمات و پشت صحنه و کسانی که در این ساختمان فعال بودند و جوانیشان را گذاشتند، از این اتفاق متضرر میشوند.
مکاری اعلام کرد: جهاد دانشگاهی به لحاظ حقوقی درحال پیگیری این مساله است. حتی مدیران جهاد بسیار تلاش کردند که اصلا نگذارند این اتفاق بیفتد و حتی زمانی هم که پلمپ شد، گفتند اجازه بدهید تالار باز و نمایشها اجرا شود و بعد صحبت بشود.
وی ابراز امیدواری کرد درجریان این قضایا به فعالیتهای تالار مولوی اضافه شود.
همچنین حسین کیانی(نویسنده و کار گردان تئاتر و عضو هیئت مدیره خانه تئاتر) درخصوص این جریان گفت: ازبابت قانونی یا غیرقانونی بودن این پلمپ چیزی نمیدانم اما بحث تالار مولوی دامنه دار است؛ چون متعلق به مرکز هنرهای نمایشی نیست؛ همواره محل مناقشه بوده و هیچ زمان نه به طور کامل درخدمت کارهای نمایشی بوده و نه از آن فاصله گرفته است.
وی، تالار مولوی را بخشی از حافظه تئاتر ایران و جزو تالارهای خاطرهانگیز و خوب توصیف کرد و خواستار روشن شدن تکلیف مدیریت آن، یک بار برای همیشه، شد.
وی گفت: تالار مولوی ما بین جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران و مرکز هنرهای نمایشی رها شده و به نظر من لازم است از بلاتکلیفی نجات پیدا کند و اگر دراختیار وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی قرار بگیرد، میتواند بسیار موفقتر از این عمل کند.
در واکنش به پلمپ تالار مولوی ازسوی دانشگاه تهران، هنرمندان با تحصن در مکان این تالار خواستار رسیدگی به این وضعیت و بازگشایی تالار مولوی شدند و خانه تئاتر، انجمن علمی دانشجویی کارگردانی بیانیه صادر کردند.
همچنین تعداد کثیری ازهنرمندان تئاتر در بیانیهای، خواستار مصونیت تئاتر از مصلحتهای سیاسی، غیرسیاسی و دعوای قدرت شدند.
تالار مولوی دانشگاه تهران که به نوعی پایگاه تئاتر دانشگاهی نیز محسوب میشود، شامگاه ۳۱ خرداد ماه، ازسوی انتظامات دانشگاه تهران پلمپ شد و پس از پیگیریهای جهاد دانشگاهی و هنرمندان، در روز پنجشنبه، سوم خرداد ماه، فک پلمپ شد و نمایشها اجازه اجرا پیدا میکنند اما این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که مدیران و پرسنل تالار اجازه ورود به فضای کاری خود را ندارند و معلوم نیست برای برنامههای آینده این تالار چه اتفاقی قرار است بیفتد.