۹ جای مخوف در دنیا که هنوز آدم‌خواری رواج دارد

علیرغم اینکه اکثر مردم جهان آدم‌خواری را منفور می‌دانند، خوردن گوشت انسان توسط انسان، امروزه هنوز رایج است.

به گزارش خبرآنلاین، مردم به دلایل مختلفی، از مراسم مذهبی گرفته تا نیاز‌های شدید و مذبوحانه، به آدمخواری روی می‌آورند. چه قانونی و چه غیرقانونی، این عمل ادامه دارد و در همین راستا ۹ نقطه وجود دارد که آدمخوار‌ها می‌توانند در میان دوستانشان غذا بخورند.

پاپوآ گینه نو

در غرب گینه نو در امتداد رودخانه Ndeiram Kabur قبیله‌ای به نام Korowai زندگی می‌کند. افراد قبیله بر این باورند که مرگ‌های مرموز به شیاطینی نسبت داده می‌شود که شکل انسانی به خود می‌گیرند و وظیفه آن‌ها این است که لاشه فرد مرده را بخورند تا انتقام مرگ او را بگیرند.

غار‌های نهیهه - سیگاتوکا، فیجی

فیجی که قبلاً "جزیره آدم خوار" نامیده می‌شد، به دلیل تاریخ طولانی مدت به آدمخواری مشهور است. در سال‌های اخیر آدمخواری از بین رفته است، اما هنوز در غار‌های نهیهه ادامه دارد.

رودخانه گنگ، هند

آگوری، فرقه‌ای از راهبان هندی، برای به دست آوردن روشنگری معنوی، مراسم آدمخواری را انجام می‌دهند. اکنون با حدود ۲۰ عضو، این گروه از کاسه‌های جمجمه انسان می‌نوشند و بدن خود را با بقایای سوخته انسان می‌پوشانند. با این حال، آن‌ها کسی را برای استفاده در مراسم نمی‌کشند و فقط از اجساد افرادی که قبلاً مرده اند استفاده می‌کنند. آگوری‌های آدمخوار تنها گوشت انسان‌های مرده را می‌خورند و اغلب از جنازه مردگان به عنوان قربانی و نذر برای ارتباط برقرار کردن با خدایان فرقه خود استفاده می‌کنند. ریاضت در این فرقه از طریق خلاص شدن از دست شهوت، طمع و شرم به طور کلی بدست می‌آید.

جمهوری دموکراتیک کنگو

طی نشستی در سازمان ملل در سال ۲۰۰۳، "سینافاسی ماکلو"، نماینده پیگمه‌های امبوتیِ، ادعا کرد که شورشیان کنگو از استان ایتوری مردم او را زنده زنده می‌خورند. او گفت: «ما گزارش‌هایی از تغذیه فرماندهان از اندام‌های جنسی می‌شنویم، به این دلیل که این کار به آن‌ها احساس قدرت می‌دهد.»

کامبوج

سربازان کامبوجی که در شورش خمر‌های سرخ می‌جنگند متهم شدند که قلب و جگر بدن سربازان خمر‌های سرخ را که در جنگ کشته شده‌اند، بیرون آورده‌اند تا آن‌ها را برای شام در خانه بخورند. آن‌ها معتقدند خوردن جگر دشمن شکست خورده، شجاعت را به خودشان منتقل می‌کند.

نوکو هیوای فرانسه

در سال ۲۰۱۱، استفان رامین، گردشگر آلمانی، هنگام شکار سنتی بز در نوکو هیوا در پلی‌نزی فرانسه، ناپدید شد. بقایای او بعداً در نزدیکی یک اردوگاه پیدا شد. گفته می‌شود که او توسط یک قبیله مظنون به آدمخواری "تکه تکه شده" و سوزانده شده است.

لیبریا

پس از اولین جنگ داخلی در لیبریا، پزشکان بدون مرز شواهدی از وجود آدمخواری پیدا کردند که عفو بین الملل نیز در جریان ماجرا قرار گرفت. گفته می‌شود پس از این اتفاق شواهد مخفی شدند، و دبیرکل لیبریا نیز گفت: "آنچه که آن‌ها با اجساد پس از نقض حقوق بشر انجام می‌دهند بخشی از وظایف یا نگرانی ما نیست. "

روتنبورگ، آلمان

در پرونده‌ای که به «آدمخوار روتنبورگ» مشهور است، قاتل که «آرمین میوس» نام داشت قربانی خود را کشته و خورده بود و از تمام این مراحل نیز فیلم گرفته بود. مقتول «برند یورگن براندس» ۴۳ ساله اهل روتنبرگ آلمان بود و «میوس» در ادعا‌های خود اعلام کرد که او با پای خودش به منزل من آمد و زمانی که به او در مورد کشتن و خوردن اعضای بدنش پیشنهاد دادم، پذیرفت. آدم‌خواری در قوانین آلمان وجود ندارد و تعریف نشده است، اما اگر شخصی به صورت داوطلب خود را در اختیار شخصی بگذارد، قتل عمد نخواهد بود و قاتل تنها به پنج سال حبس محکوم می‌شود، اما در مورد این مورد، بازرسان و هیات منصفه برای «میوس» حبس ابد و درمان تحت نظر روانپزشک صادر کردند.

میامی فلوریدا

یک مرد غیرعادی و برهنه در سال ۲۰۱۲ توسط پلیس در میامی هدف اصابت گلوله قرار گرفت، زیرا او خوردن صورت قربانی خود را متوقف نمی‌کرد. رودی یوجین آدم خوار، ناخواسته رونالدو پوپو را در بزرگراهی فلوریدا می‌بیند و یک چشمش را درمی آورد.