قد می‌تواند خطر ابتلا به برخی بیمار‌ها را افزایش دهد!

فرارو- یک مطالعه ژنتیکی بزرگ که توسط مرکز VA Million Veteran Program (MVP) به انجام رسیده، نشان داده است که قد یک فرد ممکن است خطر ابتلا به چندین بیماری رایج سلامتی در بزرگسالی تأثیر بگذارد. این یافته‌های مهم شامل مشاهده ارتباط بین قد و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، نوروپاتی محیطی و اختلالات گردش خون است.

به گزارش فرارو، در همه کشورها، میانگین قد برای شهروندان، توسط سازمان‌های مربوطه ارائه می‌شود. برای مثال، در ایالات متحده میانگین قد برای زنان ۵ فوت و ۴ اینچ (۱۶۳ سانتی متر) و برای مردان ۵ فوت و ۹ اینچ (۱۷۵ سانتی متر) است، اما این فقط یک میانگین است و تنوع قدی افراد ممکن بسیار بالاتر یا پایین‌تر از این اعداد باشد. بدیهی است که کوتاهتر یا بلندتر از حد متوسط بودن دارای مزایا و معایبی است، اما یک یافته جدید علمی اکنون می‌گوید، این مزایا و معیب می‌تواند فراتر از مسائل معمول باشد و حتی ممکن است سلامت انسان را نیز به خطر بیندازد.

دکتر Sridharan Raghavan از مرکز مراقبت بهداشتی کلرادو شرقی VA، که این مطالعه را رهبری کرد، نتایج این تحقیق را به عنوان «عامل بسیار مهم در درک چگونگی ارتباط قد با شرایط بالینی از دیدگاه اپیدمیولوژیک» توصیف کرد. او توضیح می‌دهد که دامنه وسیع مطالعه ما شرایطی را که عامل «قد» ممکن است در سلامتی فرد ایجاد کند، نشان می‌دهد.

تا پیش از این، قد معمولاً به عنوان یک عامل خطر برای بیماری‌ها در نظر گرفته نمی‌شد. با این همه برخی تحقیقات گذشته ارتباط بین قد یک فرد و احتمال تجربه تعدادی از شرایط سلامتی را نشان داده بود. در این میان، آنچه به خوبی درک نشده است این است که آیا این ارتباط مبنای بیولوژیکی دارد یا ناشی از عوامل دیگری است. قد یک فرد در بزرگسالی تا حدی به دلیل ژن‌هایی است که از والدینش به ارث رسیده است. اما عوامل محیطی مانند تغذیه، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، و جمعیت (به عنوان مثال، سن یا جنسیت) نیز در تعیین قد نهایی نقش دارند. شاید به همین دلیل است که تعیین ارتباط بین قد و خطر بیماری، تاکنون دشوار بود.

ارتباط ۱۲۷ بیماری با عامل قد

برای کشف این ارتباط، محققان VA داده‌های ژنتیکی و پزشکی بیش از ۲۸۰۰۰۰ ثبت نام شده در مرکز MVP را بررسی کردند. آن‌ها این داده‌ها را با لیستی از ۳۲۹۰ گونه ژنتیکی مرتبط با قد مقایسه کردند. آن‌ها دریافتند که سطح خطر ۱۲۷ بیماری مختلف را می‌توان با عامل قد، در بیماران سفید پوست مرتبط کرد. از آنجایی که بیماران سیاه پوست کمتری در این مطالعات ژنتیکی حضور داشتند، داده‌های کمتری در مورد این جمعیت در دسترس است. اما در این تحلیل، ویژگی‌های پزشکی مرتبط با قد به طور کلی در بیماران سیاه‌پوست و سفیدپوست ثابت بود.

به گفته محققان، قد با خطر کمتر بیماری عروق کرونر قلب و خطر بالای فیبریلاسیون دهلیزی، نوروپاتی محیطی و اختلالات گردش خون مرتبط است. برای مثال، به نظر می‌رسد قد بلند از افراد در برابر مشکلات قلبی عروقی محافظت می‌کند. در واقع، این مطالعه نشان می‌دهد قد بلندتر با کاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است. اما خطر فیبریلاسیون دهلیزی در شرکت کنندگان قد بلندتر، بیشتر بود. برعکس، قد بلند ممکن است خطر اکثر بیماری‌های غیر قلبی عروقی در نظر گرفته شده در مطالعه را افزایش دهد. این به ویژه در مورد نوروپاتی محیطی و اختلالات گردش خون مربوط به ورید‌ها صادق بود.

راغوان یافته‌های مربوط به نوروپاتی محیطی را «بخصوص جالب» می‌داند. او این یافته را با همکاران بالینی که اغلب بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی را می‌بینند، در میان گذاشت. همکاران او تأیید کردند که افراد بلند قد اغلب بدترین نوروپاتی را نشان می‌دهند، اما آن‌ها از مطالعات جدیدی که این ارتباط را توصیف می‌کنند، آگاه نبودند. بیماری‌هایی مانند سلولیت، آبسه‌های پوستی، زخم‌های مزمن پا و استئومیلیت نیز با قد مرتبط بودند. همچنین به نظر می‌رسد قد بلند بودن خطر بیماری‌های گردش خون مانند رگ‌های واریسی و ترومبوز - لخته شدن خون در رگ‌ها را افزایش می‌دهد.

قد همچنین ممکن است خطر سایر بیماری‌هایی را که به نوروپاتی یا گردش خون مرتبط نیستند افزایش دهد. ناهنجاری‌های انگشتان پا و پا، شرایطی که می‌تواند ناشی از افزایش تحمل وزن افراد بلند قد باشد. این مطالعه همچنین نشان داد که قد خطر ابتلا به آسم و اختلالات عصبی غیراختصاصی را در زنان افزایش می‌دهد، اما نه در مردان. به گفته محققان، در مجموع، نتایج نشان می‌دهد که قد ممکن است یک عامل خطر ناشناخته، اما از نظر بیولوژیکی مهم و غیرقابل تغییر برای چندین بیماری رایج، به ویژه آن‌هایی که اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند، باشد. آن‌ها می‌گویند، بر این اساس در نظر گرفتن قد فرد هنگام ارزیابی خطر و نظارت بر بیماری، ممکن است مفید واقع شود. نتایج این پژوهش در شماره ۲ ژوئن ۲۰۲۲ مجله PLOS Genetics منتشر شده است.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی -فرارو