bato-adv
کد خبر: ۵۷۶۶۰۳

عباس عبدی: نسل جدید عموما با ارزش‌های رسمی بیگانه هستند

عباس عبدی: نسل جدید عموما با ارزش‌های رسمی بیگانه هستند
اتفاق مهمی در نسل جدید دهه هشتادی‌ها رخ داده است. به دلیل ضعف شدید نظام آموزشی و به علت دسترسی آزاد به رسانه‌هایی غیر از رسانه رسمی، این نسل عموما بیگانه با ارزش‌های رسمی هستند و نه فقط بیگانه، بلکه منزجر هم هستند.
تاریخ انتشار: ۰۸:۳۴ - ۰۲ مهر ۱۴۰۱

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: اولین پرسشی که برای هر ناظر امور ایران مطرح می‌شود، این است که با ادامه این وضعیت آینده چه خواهد شد؟ آیا سیاست‌های رسمی در مواجهه با اعتراضات موثر است؟ اگر بلی چرا ماجرا در حال تکرار است؟ و اگر نه، چرا به راه‌حل موثری فکر نمی‌شود؟ یک تعبیر از سیاست، حل پایدار و نسبی منازعات یا حداقل کنترل کردن آن بدون خشونت است. شاید در برخی موارد زور و قوه قهریه پاسخ دهد، ولی این پاسخ قطعا کوتاه‌مدت است و اگر اقدامات تکمیلی برای حل منازعه در نظر گرفته نشود، به‌طور قطع در فرصتی مناسب و با شدتی بیشتر تجدید نزاع خواهد شد.

نمونه روشن آن در تجربه مردم ایران، در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ است که هیچ‌گاه مساله سیاست در ایران را حل نکرد که پیچیده‌تر کرد و در نهایت همراه با منازعات دیگر در سال۱۳۵۷ به انقلاب منجر شد. آیا اعتراضات سال۷۸ و ۸۸ و ۹۶ و ۹۸ و بسیاری دیگر از اعتراضات کم‌دامنه‌تر در این فاصله حل شده است؟ اعتراضاتی که می‌تواند از یک مساله محدود آغاز و سپس فراگیر شود. در بیشتر موارد با تقابل و تشدید خشونت میان طرفین این اعتراضات کنترل ولی حل نمی‌شود، البته تکرار آن‌ها نه فقط هزینه‌های سیاسی و اقتصادی جدی دارد، بلکه می‌تواند به نتایج ناخواسته‌تری هم منجر شود.

اتفاقات ناگواری که این روز‌ها و در پی فوت خانم مهسا امینی و عملکرد گشت ارشاد رخ داده است و در حال دگردیسی نسبی نیز هست، نتیجه بی‌توجهی حکومت به اتفاقات دو دهه اخیر است. آنان توجه نکردند که با از میان رفتن انحصار تبلیغی و رسانه‌ای، باید سیاست‌های کلی و جاری خود را تغییر می‌دادند. ما نمی‌توانیم یک نوع لباس و پوشش را در هوای ۲۰ درجه زیر صفر و ۴۵ درجه بالای صفر بپوشیم.

آن زمانی که انحصار مطلق رسانه‌ای برقرار بود، تا حدی امکان پیشبرد برخی سیاست‌ها ممکن بود، هر چند آن سیاست‌ها در همان شرایط هم اخلاقی و درست نبود، ولی حداقل عملی بود. در حالی که در شرایط تنوع رسانه‌ای عملی بودن آن‌ها نیز غیرممکن می‌نماید. راه‌حل چه بود تا به اینجا نرسیم؟

بسط پایه‌های سیاسی و مدیریتی از دو گروه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان با همه شاخه‌هایش، به سوی گروه‌های دیگر و نیز نزدیکی بیشتر به نیرو‌های حرفه‌ای و کارشناسی راه‌حل واقعی بود. ولی در نهایت تعجب شاهد بودیم که عکس این روند رخ داد و در مرحله اول اصلاح‌طلبان منتقد حذف شدند و در مرحله بعد نیرو‌های اصولگرا نیز دو شعبه شدند و یک گروه از آنان حذف شد. پس حذف سیاسی و کاهش مشارکت دو مولفه اصلی شکل‌گیری این بحران هستند. البته آثار این رفتار را در رشد فساد، ناکارآمدی فزاینده، اجرای سیاست‌های نامعقول در حوزه‌های فرهنگ و اجتماع و اقتصاد به علاوه تنش در سیاست خارجی می‌توان دید.

یکی از مهم‌ترین آن‌ها سیاست‌هایی است که موجب تحقیر شهروندان می‌شود. این سیاست‌ها در برخی حوزه‌ها بیشتر مشهود است. عموما در فرهنگ و مساله زنان و فشار به نهاد‌های مدنی و حرفه‌ای دیده می‌شود. حذف عناصر حرفه‌ای از مشارکت در سرنوشت خود، احساس بد تحقیرشدگی ایجاد می‌کند.

پزشکان، معلمان، فعالان هنری و نویسندگان جملگی با این تحقیر مواجه هستند. ولی بدترین تحقیر که تعداد زیادی از زنان را درگیر کرده، بی‌توجهی به حقوق زنان و عملکرد گشت ارشاد است. گشتی که ابتدا ترس‌آور و تحقیرآمیز بود، ولی زنان به عنوان یک سازوکار دفاعی آن را تبدیل به میدان مبارزه کردند و در نتیجه در برابر وضع موجود مقاومت کردند. این تحقیر چنان نفرت و کینه‌ای را ایجاد کرد که عوارض آن بسیار جدی است.

در این میان اتفاق مهمی در نسل جدید دهه هشتادی‌ها رخ داده است. به دلیل ضعف شدید نظام آموزشی و به علت دسترسی آزاد به رسانه‌هایی غیر از رسانه رسمی، این نسل عموما بیگانه با ارزش‌های رسمی هستند و نه فقط بیگانه، بلکه منزجر هم هستند و از آنجا که نتوانستند از طریق سازوکار‌های مدنی مثل انتخابات در فرآیند ادغام اجتماعی شرکت کنند و نظام آموزشی هم ویران‌تر از آن بود که چنین نقشی را ایفا کند، لذا اکنون با نسلی مواجه هستیم که حکومت قادر نیست آن را کنترل کند و طرفداران حکومت با نادیده گرفتن واقعیت خود را با ساختن سرود سرگرم کرده‌اند گویی سرود جای واقعیت می‌نشیند.

در هر حال یک احتمال دارد که دیر یا زود این آتش نیز خاموش شود و زیر خاکستر برود و در زمانی دیگر و مکانی مناسب دوباره سربرآورد و قطعا زمانی خواهد رسید که خاموش نشود، ولی در هر صورت هزینه‌های آن گریبان همه را خواهد گرفت. آیا باز هم پشت گوش خواهید انداخت یا این بار برای اصلاحات اساسی‌تر آماده می‌شوید؟ آینده نشان خواهد داد که کدام راه را برمی‌گزیند.

برچسب ها: عباس عبدی
bato-adv
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۲۲ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
حتما این آتش خاموش نخواهد شد
و دامن همه کسانی را خواهد گرفت کخ چهل سال از خون مردم ارتزاق خواهند کرد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۲۱ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
انا لله و انا الیه راجعون.
سعید
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
اصلا هم ربطی به دزدی و اختلاس آقایون به اسم اسلام نداره. خدا امریکا و بیگانگان رو لعنت کنه جوانان مارو گمراه میکنه ....
حامد
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
نکته قابل تامل اینجاست که جوانانی که انقلاب کردند و در جبهه ها شهید شدند پرورش یافته قبل از انقلاب هستند. ما بعد از انقلاب خواستیم مقاومت کنیم، به تمام کشورها کمک کنیم، برخی کشورها را بسازیم و.... در واقع خواستیم کاخ سفید را حسینیه کنیم ولی کشور خود را رها کردیم. معلمی که دغدغه معیشت دارد تمرکز نخواهد داشت. البته جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعت است ولی این در صورتی است که قبول کنیم راهی که رفتیم خطا بوده است و با لجاجت مسیر اشتباه را ادامه ندهیم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۱۴ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
به نظرم بهتر ارزش های رسمی رو تغییر بدیم و با نسل های جدید و تغییرات پیش رو تطبیق بدیم
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۱
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۳۸ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
دهه پنجاه ساده لوح
دهه شصت نجیب
دهه هفتاد و هشتاد و.. عصیانگر
ملتی که 50 سال پیش زندگی میکرده حق نداشته برای امروز تصمیم بگیره
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۴۷ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
ارزش های رسمی ارزش های اربابی هستند و در حقیقت ضد ارزش!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
خب اینها همون دهه های نودی هستن که بهمراه دهه های هفتادی و هشتادی فراخوانده شدن دیگه حالا چرا ناراحت شدید خودتون دعوتشون کردید عزیزون
ناشناس
Turkiye
۰۸:۵۱ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
اشتباه میکنید آقای عبدی، فقط نوجوانان دهه 80 نیستند که از ارزش های رسمی منزجر شده اند... دهه هفتادی ها هم منزجر هستند... نسلی که برای خرید خانه باید 100 سال کار کند!! دهه شصتی هایی که تمام زندگیشان مسابقه بود هم از این ارزش ها منزجرند... دهه پنجاهی هایی که جنگ را پشت سر گذاشتند در امید روزهای بهتر زندگی بچه دار شدند و امروز در هزینه های فرزندان خود مانده اند و نگران آینده آنها هستند هم ارزش این ارزش ها را درک نمیکنند... دهه سی و چهل، کسانی که امروز فرزندانشان یکی یکی کشور را به امید زندگی بهتر ترک میکنند... کسانی که تمام زندگیشان را بپای کودکانشان ریختند و امروز تنها دلخوشی آنها فرزندانیست که یکی یکی از آنها جدا میشوند، نسلی که انقلاب کرد تا آینده روشن تری بسازد و امروز پشیمان و پریشان و افسرده هست چه دلخوشی از این ارزش ها دارد؟ دلخوش به این ارزشها برای کسانی است که به گفته خود پای سفره نشستند... مردمی که از انقلاب جز مقاومت و مقاومت و مقاومت نصیبی نداشتند چه دل خوشی از این ارزشها دارند؟
ناشناس
Canada
۰۸:۵۹ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
فقط باید هشدار داد. زمان عوض شده. کاسه صبر مردم از این همه تبعیض و بیعدالتی و فیلتر و عدم استفاده از خرد جمعی و لج کردن با خواست ملت تحت عنوان اقتدار
تبلیغات و امار نادرست و ادعاهای غیر صادقانه مانند غیر ممکن بودن اصابت موشک به هواپیما اکراینی و...ابریز شده و کشور را به لبه پرتگاه رسانده. باز هم دارید همان راه غلط را می روید. باز هم عده ای از مردم که شما را تایید می کنند اجازه راه پیمایی و تبلیغ دارند ولی دیگران در عین بی عدالتی نه و نباید انتقاد کنند و تهمت اغتشاشگر می خورند. وقت تنگ است. اگر دلسوز خود و قشر خود هم هستید بخود بیایید. سوریه هم همینجوری شروع شد. نظام سوریه هم گفت قبول خواست ملت یعنی از دست رفتن پست و مقام. ولی ایران سوریه نیست. بسیاز زود متوجه میشوید که حتی حلقه اطرافیان شما هم وقتی متوجه خطر بشونر بخار می شوند. حداقل دلتان برای خود و خانواده خود بسوزد اگر برای ایران و جوانان ایرانی نمی سوزد یا گوشی برای شنیدن خواست انها ندارید بزرگترین اشکال سیستمهایی مانند روسیه و شما این است که از اذعان به اشتباه وحشت دارید و همین باعث می شود بیشتر خود و کشور را به خطر بیاندازید. چرا این همه لجاجت برای حفظ پست و مقام
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۱۱ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۲
ارزشهای رسمی شما یعنی رانت و اختلاس و غارتگری .. و انگل زاده هایی که با مکیدن خون ما محرومان تو آمریکا و کانادا دارند عیاشی می کنند
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین