آیا «روباه‌های شهری» یک تهدید در حال رشد هستند؟

دانشمندان انگلیسی چرایی افزایش تعداد روباه‌های شهری، احتمال بیماری‌زایی، تعامل آن‌ها با انسان و درست و غلط بودن غذادهی به آن‌ها را بررسی کرده‌اند.

به گزارش تسنیم، افزایش تعداد روباه‌ها در شهر لندن، دانشمندان انگلیسی را به تحقیقات بیشتر درخصوص این گونه واداشته است، طبق تحقیقات انجام شده توسط پروفسور داون اسکات، رئیس اجرایی دانشکده علوم حیوانات، روستایی و محیطی دانشگاه ناتینگهام ترنت، افزایش تعداد روباه‌ها منجر به افزایش تعارضات آن‌ها با گربه‌ها شده است و اکثر مواقع در این رقابت، گربه‌ها برنده می‌شوند!

این دانشمند معتقد است که روباه‌ها به این دلیل مورد پذیرش عموم نیستند که در تخیل عامه مردم و در داستان‌های کودکانه به عنوان شخصیتی زشت و حیله‌گر شناخته می‌شود. این موضوع باعث شکل‌گیری دیدگاه‌های عمیق از حیوانی شده است که اغلب به اشتباه به عنوان جانور موذی تصور می‌شود.

این گزارش با اشاره به افزایش تعداد روباه‌ها در شهر می‌افزاید، این افزایش ممکن است در نتیجه رأی دادن شهرنشینان به ممنوعیت شکار روباه باشد. مشاهده روباه‌هایی که در حال پرسه زدن در منظره شهر در شب و حتی در روز هستند، برای شهروندان بسیار آشنا است.

هرچند تعدادی از کارشناسان ادعای افزایش جمعیت را غیرعلمی دانسته و می‌گویند که حدوداً ۱۰ هزار روباه در پایتخت وجود دارد که این تعداد برای چندین دهه ثابت بوده است.

این عده از کارشناسان معتقدند که در بیشترین حالت ۳۵۰ هزار روباه در انگلیس وجود دارد که با نرخ مرگ و میر ۶۰ درصد، این میزان به راحتی می‌تواند به ۱۵۰ هزار کاهش یابد.

کارشناسان معتقدند که این تعداد روباه از ۱۹۸۰ در لندن وجود داشته، اما دلیل اینکه عنوان می‌شود تعداد آن‌ها افزایش یافته این است که در گذشته روباه‌ها بیشتر پنهان می‌شدند و کمتر به تعاملات انسانی عادت داشتند. اما زندگی مدرن شهری، با کوه‌هایی از غذای دور ریخته‌شده و غیبت آشکار شکارچیانی که تمایل به خوردن روباه دارند، باعث شد تا آن‌ها از سایه بیرون بیایند.

براساس این گزارش سگ‌ها؛ گربه‌ها، ترافیک، مسمومیت غذایی، خفگی، معلولیت، چاقو زدن، غرق شدن، حمله با چماق زدن جدی‌ترین تهدیدات روباه‌ها در شهر هستند و گزارشات متعدد از کشتار روباه‌ها درحالی است که احتمال حمله روباه‌ها به انسان بسیار کم است.

برخی از این تعارضات به دلیل علاقه روباه‌ها به پاره کردن کیسه‌های زباله و عادت زباله‌گردی آن‌هاست. این در حالی است که دوستداران حیات وحش معتقدند که این طبیعت روباه است که برای برطرف کردن گرسنگی به زباله‌ها حمله کند و اگر ایرادی باشد به نحوه مدیریت زباله‌ها وارد است.

این گزارش درباره احتمال انتقال بیماری از روباه به انسان می‌نویسد، روباه‌ها ناقلان کک و گونه‌ای از گال معروف به "جرب" هستند که از هر ۶ روباه یک نفر را مبتلا می‌کند، اما به طور کلی، "جرب" به انسان قابل انتقال نیست، اگرچه استثنا‌هایی از انتقال این بیماری به انسان وجود داشته است.

درخصوص غذا دادن به روباه‌ها نیز اختلاف نظر وجود داشته و بین مخالفان و موافقان بحث‌هایی شکل گرفته است. مؤسسه منشور بهداشت محیطی انگلیس بیان می‌کند که دلیلی وجود ندارد که مردم به روباه‌ها غذا ندهند، اما هشدار داده می‌شود که ممکن است روباه‌ها گمان کنند که همه انسان‌ها چنین رفتار دوستانه‌ای با آن‌ها دارند.

تری وودز، کارشناس حیات وحش معتقد است که غذارسانی به هیچ وجه به نفع روباه‌ها نیست و تنها به نفع کسانی است که غذادهی و ترحم به حیوانات را دوست دارند.

همچنین پروفسور اسکات معتقد است که بسیاری از مردم به روباه‌ها غذا‌های اشتباهی ازجمله، باقی‌مانده‌های غذاییِ غنی از چربی و کربوهیدرات می‌دهند که برای روباه‌ها مضر است و همچنین آن‌ها را وابسته به انسان و تنبل می‌کند!

این تحقیقات نشان می‌دهد که روباه‌های شهری شروع به تفاوت فیزیولوژیکی با پسرعمو‌های روستایی خود کرده و شکل و اندازه پوزه آن‌ها عوض شده است.

guardian نوشت، حقیقت این است که روباه به عنوان گسترده‌ترین گوشتخوار وحشی روی این سیاره، زیستگاه طبیعی ندارد و مانند انسان‌ها در هر کجا که بتواند زندگی می‌کند. محققان هشدار می‌دهند به‌جای اینکه آن‌ها را شیطانی و مکار جلوه دهیم، باید به یاد داشته باشیم که روباه‌ها از جمله گونه‌های حیات وحش شگفت‌انگیز و زیبا هستند که ما خوش شانس هستیم که می‌توانیم آن‌ها را ببینیم.