(تصاویر) تصاویر جذاب جزیره مروارید قطر؛ شکوه توانایی بشر در خلیج فارس

یکی از نماد‌های جالب توجه دوحه، جزیره‌ای مصنوعی است که به مروارید‌هایی که در صدف‌های خود جای گرفته، شباهت دارد. این مجموعه چند میلیارد دلاری شامل ۱۲ منطقه است که هر کدام سبک معماری خاص خود را دارند. در این بخش از پرونده ویژه جام جهانی قطر ۲۰۲۲ با جزیره مصنوعی مروارید قطر آشنا می‌شوید.

به گزارش همشهری،  همواره وقتی از جزیره صحبت به میان می‌آید تصور ما قطعه‌ای از خشکی است که به شکلی طبیعی از دل دریا یا اقیانوس سربرآورده است.

اما اعراب حاشیه خلیج فارس با اتکا به سود سرشار حاصل از فروش نفت در سال‌های اخیر حتی در طبیعت نیز دست برده‌اند و اقدام به ساخت جزایر مصنوعی با طراحی دل‌بخواه و چشم‌نواز کرده‌اند. یکی از این جزایر در دوحه قطر قرار دارد.

جزیره مروارید قطر (Pearl) در دهانه تالاب خلیج غربی (West Bay) شهر دوحه واقع شده است. این جزیره به شکل مروارید است و وسعتی به اندازه ۴۰۰ هکتار دارد. در این جزیره شما شاهد ساختمان‌ها، ویلاها، هتل، مراکز خرید مدرن و لوکس خواهید بود.

بخش مدینا سنترال قطر بین دو «مروارید» بزرگ قرار دارد، این منطقه متشکل از فروشگاه‌های خرده‌فروشی و منطقه مسکونی ساخته شده با الهام از معماری اسپانیایی است.

در این منطقه رستوران‌های جذابی واقع شده، گردشگران برای شام خوردن، خرید کردن، تماشای فیلم یا پر کردن اوقات فراغت خود در یک مرکز سرگرمی سرپوشیده به این بخش از منطقه شهری مروارید می‌روند.

فضای این جزیره تقریبا ۴ میلیون مترمربع است و به‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری دوحه بین گردشگران شناخته می‌شود.  

در محله «قنات» که به «ونیز قطر» نیز مشهور است مسافران می‌توانند در ساحل استراحت کنند، از رستوران‌ها و کافه‌های کنار کانال دیدن کنند، یا در آبراه‌هایی که بسیار شبیه به تابلو‌های خیال انگیز نقاشی است، سوار قایق شوند.

ساختن این جزیره مصنوعی از سال ۲۰۰۴ میلادی آغاز شد و در سال ۲۰۱۸ میلادی به پایان رسید. علت طراحی جزیره به شکل مروارید و نام‌گذاری آن به این اسم، به خاطر محل احداث جزیره است. این جزیره در سواحل غربی دوحه ساخته شده، جایی که در گذشته غواصان در این منطقه مروارید صید می‌کرده‌اند.

منطقه مروارید، مانند خود شهر دوحه، در طول سال‌های اخیر به سرعت تکامل و توسعه یافته است. تصاویر ماهواره‌ای زیر نشان می‌دهد که چگونه مروارید از زمان شروع ساخت در سال ۲۰۰۴ توسعه یافته است.