سید عطاالله مهاجرانی، وزیر فرهنگ دولت اصلاحات گفت: هنرمندان یا به اصطلاح سلبریتیها واکنشهای مختلف و متفاوتی انجام دادند، به نظرم کسانی که در محدوده حرف مطالبی عنوان کرده باشند، هر چند تند و تیز، دولت میبایست تحمل کند، اما اگر در یک سازماندهی برنامهریزی شده علیه نظام قرار گرفته باشند؛ مانند یکی از هنرپیشهها و یک فوتبالیست که البته به آمریکا مهاجرت کردند، موضوع متفاوت خواهد بود.
به گزارش جماران، سید عطاالله مهاجرانی در رابطه طرح جدید مجلس در خصوص عفاف و حجاب گفت، نمایندگان محترم مجلس تاکنون به تکرار نشان داده و ثابت کردهاند، که طرحهایی نسنجیده، محاسبه نشده و بدون توجه به پیامدهای آن مطرح میکنند و گاه در نیمه راه، طرح را متوقف میکنند و یا طرح در عمل و در سیر قانونگذاری تغییر میکند. کاش هیات رئیسه مجلس تدبیری اتخاذ کند که مرکز پژوهشهای مجلس، قبل از مطرح شدن هر طرحی نظر کارشناسی خود را به نمایندگان طراح و یا کمیسیونهای مربوط بدهد.
مشروح گفتگو با سید عطاالله مهاجرانی که با موضوع «ابرچالشهای سال ۱۴۰۲ و راهکارها» انجام شده، در پی میآید:
به نظر شما ابرچالشهای سال ۱۴۰۲ چیست و راهکارهای حل آنها کدامند؟
دشوار میتوان از ابر چالشهای سال نو سخن گفت! البته جهان با ابر چالش، جنگ روسیه و اکراین که بیش از یک سالی است تداوم دارد و آثار منطقهای و جهانی داشته و دارد، رویاروست. میکوشند ایران را هم وارد این ماجرا کنند و به عنوان تأمین کننده تسلیحات برای روسیه ایران را متهم میکنند. البته این اتهام صورت تلخ و لایه شیرینی هم دارد! در جنگ هشت ساله و تحمیلی عراق بر ایران، ناتو و ورشو و اغلب کشورهای عربی منطقه به ویژه عربستان و مصر و اردن در کنار عراق بودند، تا انقلاب اسلامی را متوقف و جمهوری اسلامی را سرنگون کنند. اکنون ایران که در شرایط جنگ تحمیلی مشکل تدارک کلاشینکف برای رزمندگان و مشکل رادار برای جلوگیری از بمباران شهرها را داشت و شهرهایش آماج موشکهای اسکاد ساخت شوروی قرار میگرفت، مدعی هستند که ایران امروز تبدیل به تامین کننده پهباد و موشک و مهمات برای روسیه در تقابل با ناتو شده است!
همین خبرهای اغراق شده، به نظرم اگر ابرچالش نظامی-امنیتی علیه ایران در سال ۱۴۰۲ پیش بینی شده باشد، اقدام کنندگان را با تردید روبرو خواهد کرد.
فرماندهان نظامی آمریکا و فرماندهی «سنتکام» به صراحت گفتهاند که ایران قدرت درجه اول نظامی موشکی و پهبادی منطقه شده است. در واقع توان بازدارندگی ایران میتواند اسرائیل و آمریکا را برای تحمیل یک ابر چالش نظامی - امنیتی با تزلزل و فقدان تصمیم رو به رو کند، چنان که در طول دهههای گذشته به رغم تهدیدات تکراری اسرائیل که به ایران حمله میکند و یا ترجیع بند رؤسای جمهور آمریکا که: «همه گزینهها روی میز است!» گمان نمیکنم با ابر چالش نظامی امنیتی در سال ۱۴۰۲رو به رو شویم. البته بازسازی رابطه با عربستان و افزایش نقش چین نیز تأثیر تعیین کنندهای در این موضوع داشته و خواهد داشت.
به نظرم راهکار در این حوزه نیز افزایش توان بازدارندگی ایران است، که تقریبا هر هفته شاهد اعلام خبر دستاوردهای جدید نظامی ایران هستیم. همه میدانند که کشورها همه توان و دستاوردهای نظامی خود را اعلام نمیکنند.
نکته سوم، سفر گروسی به ایران است که سفر با اهمیتی بود. همین روزها معاون او نیز با تیم فنی به ایران میآیند. این سفر به هنگام مانع انتشار بیانیه شورای حکام شد و بالتبع مانع ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل میشود..
در حوزه داخلی، ما با چالشهایی رو به رو هستیم؛ کاهش ارزش پول ملی، بسیار بر اقتصاد ملی و سفره خانوارهای ایرانی تاثیر گذار است. باید دولت با صرفه جویی و تدبیر اقتصاد مقاومتی، در حفظ ارزش پول ملی بکوشد و در بسیاری سیاستها تجدید نظر کند. در غیر این صورت ما شاهد شکاف بین فقیر و غنی در جامعه خواهیم شد. اگر مردم نسبت به توانایی دولت در حل مشکلات اقتصادی خویش تردید کنند، نسبت به دولت بیاعتماد میشوند و این بیاعتمادی میتواند به ابر چالش ملی برای بقای نظام تبدیل شود.
به نظر شما با توجه به ارائه طرح حجاب و عفاف توسط نمایندگان، آیا نسل جدید پذیرای این مسأله هستند و امکان دارد باز با چالش اجتماعی دیگری رو به رو شویم؟
نمایندگان محترم مجلس تا کنون به تکرار نشان داده و ثابت کردهاند، که طرحهایی نسنجیده، محاسبه نشده و بدون توجه به پیامدهای آن مطرح میکنند و گاه در نیمه راه، طرح را متوقف میکنند و یا طرح در عمل و در سیر قانونگذاری تغییر میکند. کاش هیات رئیسه مجلس تدبیری اتخاذ کند که مرکز پژوهشهای مجلس، قبل از مطرح شدن هر طرحی نظر کارشناسی خود را به نمایندگان طراح و یا کمیسیونهای مربوط بدهد.
راه صحیح برخورد با هنرمندانی که در اعتراضات اخیر مواضع بعضا رادیکال یا صریحی اتخاذ کردند، چیست؟
هنرمندان یا به اصطلاح سلبریتیها واکنشهای مختلف و متفاوتی انجام دادند، به نظرم کسانی که در محدوده حرف مطالبی عنوان کرده باشند، هر چند تند و تیز، دولت میبایست تحمل کند، اما اگر در یک سازماندهی برنامهریزی شده علیه نظام قرار گرفته باشند؛ مانند یکی از هنرپیشهها و یک فوتبالیست که البته به آمریکا مهاجرت کردند، موضوع متفاوت خواهد بود. برخوردهای فردی را دولت و دستگاه قضایی باید با تسامح و تجاهل از کنارش بگذرند، اما برخوردهای مدیریت شده و سازماندهی شده علیه نظام و امنیت کشور و ملت موضوع دیگری است و باید پاسخگوی رفتار خود باشند.
نظر شما در مورد تجدید رابطه با کشورهای عربی در روزهای اخیر چیست؟ فکر میکنید چه آثاری در حوزههای مختلف امنیتی، سیاسی و اقتصادی، ... خواهد داشت؟ این معادله جدید در موقعیت رژیم صهیونیستی در منطقه چه اثری خواهد داشت؟
توسعه روابط با کشورهای بزرگ و موثر عربی و غیر عربی منطقه یک ضرورت است، خوشبختانه بازسازی روابط با عربستان که نخستین گامش مستحکم و متین در پکن برداشته شد، خبرهایی که از بازسازی روابط با مصر به گوش میرسد، خبرهای خوب و امید بخش برای همگان است.
واقعیت این است که توان کشورهای منطقه، بیش از حد صرف ویرانگری شده است. ویرانگری در سوریه و یمن، میبایست به سرانجام برسد و عقلانیت حاکم شود، بازسازی روابط ایران و عربستان و توسعه روابط با امارات میتواند در این حوزه اثر تعیین کننده داشته باشد. به عنوان نمونه یکی از آثار سوء و بلکه ویرانگر اقتصادی قطع روابط با کشورهای عربی ممانعت شیعیان عرب منطقه از سفر زیارتی به ایران بود. میدانیم که سفر شیعیان عرب به ایران به عنوان یکی از امکانهای رونق اقتصادی میتواند محاسبه شود، ضمن اینکه آثار اجتماعی و فرهنگی بسیار مهمی نیز دارد. اگر ایران بتواند از سرمایه گذاری کشورهای عربی منطقه در ایران استفاده کند، کاری که ترکیه دهها سال است انجام میدهد، میتواند در حفظ ارزش پول ملی و رونق اشتغال در ایران تاثیر گذار باشد.
بدیهی است که دولت اسرائیل با بازسازی روابط ایران و کشورهای عربی، به ویژه عربستان و مصر مخالف است. این مخالفت را به زبانهای مختلف بروز دادهاند. اسرائیل بسیار کوشیده است تا با اتکاء و دامن زدن به «ایران هراسی» خود را به عنوان دوست کشورهای عربی منطقه خلیج فارس وانمود کند.
وقتی روابط ایران و کشورهای عربی بازسازی شود و گسترش پیدا کند که خوش بختانه تمامی نشانههای امید بخش چنین نویدی را میدهد، مثل دعوت از رئیسجمهور ایران برای سفر به عربستان از سوی ملک سلمان، که در حقیقت بعد از اجلاس سه جانبه پکن میتواند، گام بسیار مهم و متینی برای توسعه روابط باشد. تعمیق و گسترش این روابط بدیهی است که فضای حیاتی و زمینه فعالیت اسرائیل را به حداقل میرساند. از این زاویه میتوان گفت، اسرائیل با دشواریهای بسیاری رویارو خواهد شد.